Chapter 8

7.8K 225 5
                                    

Robyn felt her stomach got queasy, and she thought she’s going to puke. She also saw in his eyes, na nagulat rin ito nang makita siya.
     And she thought, na madali itong nakarecover from shock, dahil bigla itong tumayo at naglakad patungo sa kanya.
    And instantly, she remembered that night, it was only five days ago. She remembered him walking like a lion, he’s eyes locked on it’s prey. And it was her. 

     And now, parang naulit na naman ito, she thought. Her heart was beating wildly inside her chest. No, no, no ! She thought. And she wiped her cheeks with her hand, as if there’s something on her face. 

     “Ma’am?” ang tanong ni Joaquin sa babaeng tumatak na at di na nawala pa sa kanyang isipan, simula nang gabing iyun. 

     “Huh?” Ang tanging naisagot ni Robyn, na tila ba may nagbara sa kanyang lalamunan. 

     “Magpapaadmit po sana ako” ang sagot nito sabay abot ng white slip kay Robyn. 

     Admit ? Sa klase niya? She thought, she shook her head briskly, no, no, no, she thought. 

     “Ma’am?” ang muling tanong ni Joaquin  nang di ito sumagot at tiningnan lang ang hawak niyang papel na tila ba ahas ang nasa kamay niya. 

     “No!”, ang pasigaw na sagot ni Robyn, at nagulat ang lahat sa loob ng classroom sa naging reaksyon niya, lalo na ang lalaking kaharap na kumunot ang noo. 

     “Ma’am bakit po?” Tanong ni Joaquin, pero di ito sumagot at naghalukipkip lang ang mga braso nito. 

     “Sige na po ma’am, ito lang po kasi ang oras na libre sa akin, kasi po nagtatrabaho ako sa gabi” ang paliwanag ni Joaquin.
     Alam niyang exaggerated ang paggamit niya ng po sa guro dahil ang tingin niya ay mas matanda pa siya rito. Naintindihan niya kung bakit ganuon na lang ang pag ayaw nito sa kanya, dahil siguro sa nangyaring iyun.... 

     I knew that you have a job, and I knew what and where, she thought, but I can’t stand it. With you looking like that, so gorgeous in  his loose T-shirt, jeans, and a beanie, Robyn wanted to say to him. 

     “I said no” ang mariing sagot ni Robyn, na nagpakunot pa lalo ng noo ng lalaking kaharap. 

     “Bakit?” ang inis ng tanong ni Joaquin, at nawala na ang po  sa salita niya. Dapat ay bigyan siya ng magandang dahilan ng babaeng ito, ang sabi ni Joaquin sa sarili. 

     “Basta AYOKO” ang mariing sagot pa rin ni Robyn. 

     “Dahil po ba sa”-

     “Dahil sa muntik mo na akong mabangga kanina” ang mabilis na sabi ni Robyn at di na niya pinatapos ang pagsasalita nito. Oo nga’t discreet and private ang bar sa mga members at clients nito. Pero paano kung biglang madulas ang lalaking ito at mabanggit ang gabing iyun. 

     “Ma’am inaamin ko pong nagkamali ako,sa sobrang pagmamadali ko at ayaw ko pong malate sa major subject ko kaya po ako tumakbo kanina sa corridor” paliwanag ni Joaquin. Pero tiningnan lang siya nito. “Di ko naman po kasi akalain na ang babaeng naglalakad sa harapan ko ay isa Pa lang teacher, ang akala ko Isa ka ring estudyante” ang dugtong pa ni Joaquin and he looked at her intently from her head to foot. 

     Namula ang mga pisngi ni Robyn sa tinging ibinigay sa kanya nito, and again she ran a hand on her cheeks. Naging habit na niya ito simula nang mangyari ang gabing iyun. 

     “I still said no” ang mariing sagot ni Robyn. At nakita niyang sumimangot na ang lalaking kaharap, and he’s biting the inside of his cheeks. Kinabahan si Robyn, did she already provoked him?  She thought. 

     “Ang harsh naman  ma’am ,nag -sorry naman na si Joaquin” ang malakas na sabi ni Faye. 

     “Oo nga naman ma’am ,nag -sorry naman na po siya, saka sabi niya may trabaho siya sa gabi kaya kailangan niyang makuha ang schedule na ito”ang sabi pa ng isang estudyante na nakaupo sa harapan. 

     She was a strict and stern teacher, but she’s also an understanding and fair professor. Kahit kailan ay di siya namersonal sa kanyang mga estudyante. At ang mga naunang sinabi ng dalawang estudyante ay nagdagdagan pa, hanggang sa ang buong classroom na ang back up nito at nagmamakaawa para sa lalaking mas matanda pa sa kanya para maging estudyante niya. 

     Why does it always, the crowd always pushed her to do something? She thought. God, I’ve been a good girl since I was little, at minsan lang siya gumawa ng kalokohan, pero bakit parang pinarusahan niyo na ako agad?  She thought to herself. 

     “Sige na ma’am !” her students kept on yelling. 

     “Alright! Quiet!” Ang saway ni Robyn sa mga ito sabay taas ng dalawang kamay, “I’ll admit you in my class” Robyn sighed, and a loud cheer came after. 

     “Thank you ma’am ang bait nyo talaga” ang mahinang sabi ni Joaquin na ngumiti ng husto sa babaeng kaharap. Natutuwa talaga siya di lang sa naadmit siya sa klase nito, kundi dahil sa muli niya itong nakita. 

     Kumuha ng ballpen si Robyn sa loob ng kanyang bag, at inabot ang slip na kanina pa hawak ng lalaki, pinirmahan niya iyun and she quickly glanced at the name written in the form, Joaquin de Guzman ang nakasulat doon.
     At nang ibinalik na ni Robyn ang form at inabot iyun ni Joaquin, his fingers slightly brushed the tips of her fingers. At parang may kuryenteng gumapang sa buo niyang katawan. Robyn cleared her throat. 

     “Okay you may go back to your seat, and be sure na maipasa mo iyan sa registrar or else, you’re not enrolled in my class” ang paalala ni Robyn. 

     Isang boyish grin at kindat ang isinagot sa kanya ni Joaquin bago ito bumalik sa kanyang upuan. 

     Robyn caught her breath, My God I hope I made the right decision, she told herself. 

     “Alright, narito ang class cards, please get one and pass, and fill it up, don’t forget to put your student number okey?” She told her students. 

     “Ma’am?” tanong ni Joaquin sabay taas ng kamay. 

     Robyn sighed, “yes?”

     “Anong name mo?” ang tanong ni Joaquin. 

     Anong name mo? Ni hindi man lang ano pong name ninyo? He sounded so personal, she thought. Robyn tried to control herself, she didn’t know what she’s feeling, she breathed deeply.
     Kinuha niya ang kanyang white board marker at isinulat ang kanyang pangalan. And she  addressed everyone,  at pilit na iniwas  ang tingin niya kay Joaquin. 

     “I’m Miss Robyn Celestina del Valle”.






The Accidental Callboy  [ Completed] © Cacai1981 Where stories live. Discover now