SaUDaDe [completed]

11-р бүлэг

Үүдээр орж ирэхэд хар цагаан өнгийн хормогч өмссөн олон эмэгтэйчүүд бөхийн мэндэлнэ.
*Бүгд нэгэн зэрэг*
-Сайн байна уу? Сайн явж ирэв үү?
Би ч яах учраа олохгүй өөдөөс нь хариу мэндлэх гэтэл Жин мөрнөөс минь татан
-Алив ээ чамд өрөөг чинь үзүүлье дагаад яв гэсээр 2давхар луу өгслөө.
-За энэ чиний өрөө гэртээ байгаа юм шиг л байгаараа хэрэгтэй юм байвал ширээн дээр байгаа хонхыг дарахад л болно гэж хэлээд хаалгыг хаачхав.
Баярлалаа ч гэж хэлж амжаагүй байхад хүн орхиод явчих юм.
Ямар ч байсан энд хонох хэрэгтэй бас цаашдаа яах талаараа бодох ёстой. Танихгүй хүний гэрт удаан байх хэрэггүй байх.
Сайн унтаж амарчхаад маргааш гарч ажил хайх хэрэгтэй.
Хэдий зөндөө унтсан тайван бас сэтгэл зовинох юмгүй амарч байгаа нь энд ирснээс хойш бараг анхных нь болоод байна. Тийм болохоор хэзээ ч унтаж байгаагүйгээрээ тайван унтлаа.
Маргааш өглөө эртлэн босоод орыг нь хураан үйлчлэгчдийн бэлдэж өгсөн өглөөний цайг уучхаад гарах гэтэл нэг дунд орчим насны үйлчлэгч
-Эзэнтэн таныг эндээс гарах хэрэггүй ажил олчихсон тийм болохоор өөрийгөө бэлдээд сайн амар маргаашнаас ажиллаж эхэлнэ гэж хэлүүлсэн.
-Намайг ажил хайх гэж байгааг яаж мэдсэн юм.
-Хэн ч харсан ойлгомжтой байна шүү дээ. Хонох газаргүй таних хүнгүй эндхийг ч тийм сайн мэдэхгүй биздээ.
Хасү-Тийм ээ
Үйлчлэгч-Тийм болохоор өнөөдөр эндээ амраад сайхан өөрийгөө торд харин маргаашнаас ажиллана шүү!!! Гээд гарт минь жүржийн шүүс атгуулаад яваад өглөө.
Хасү-Сокжин хэзээ ирэх вэ?
Үйлчлэгч над руу муухан харснаа-Одооноос чи түүнийг эзэнтэн гэж дууд удахгүй ирнэ гэж хэллээ.
Хасү-Би яахаараа тэр хүнийг эзэнтэн гэж дуудах ёстой юм та нар шиг....гэж хэлэх үедээ л учрыг нь ойлголоо. Намайг зарцаараа авах гэж байгаа юм байна.

Яаж ч хичээгээд гэрийнх нь үйлчлэгч нар намайг явуулаагүй болохоор Жинийг иртэл хүлээхээр шийдлээ.
Бүрий болохын алдад хаалга дуугарч Сокжин ч ороод ирэв.
Түүнд хэлэх зүйл байна гэсээр өрөөнд дагуулж ороод
-Уучлаарай юуны өмнө гэхдээ би танд маш их баярлаж байна. Машинаараа дөхүүлж өгч гэртээ хонуулсанд би үнэхээр баяртай байна гэхдээ би танайд ажиллахыг хүсэхгүй байна. Тийм болохоор намайг явуулчих тэх үү? Гэтэл Сокжин том нүдэлсээр
-Чиний юу яриад байгааг ойлгохгүй байгаа ч чи энд баймааргүй байгаа юм байна тийм үү? Гэлээ
-Тийм биш л дээ би энд ирсэндээ үнэхээр их баяртай байна. Зүгээр л тэр доор байгаа хүмүүстэй адил өөрийн чинь зарц болмооргүй байна гэтэл Сокжин чангаар инээд алдаад
-Үгүй дээ би чамайг зарцаа болгох гээгүй хүсвэл энд хэдэн хоног амраад надаас мөнгө авч болно гэж хэлэх гэсэн юм. Үйлчлэгч эгч буруу ойлгочихсон бололтой.
Хасү-Тэгэхээр би энд үйлчлэгч хийх шаардлагагүй хэрэг үү?
Сокжин-Мэдээж
Хасү-Би тэгвэл явж болох уу?
Сокжин-Болно оо гэхдээ чи гадагшаа хардаа харанхуй дээрээс чи таних хүнгүй өнөөдөртөө эндээ байсан нь дээр биш гэж үү?
Хасү-Болох юм уу?
Сокжин-Оройны хоолоо идсэн үү?
Хасү-Идчихсээн
Сокжин-ЗА тэгвэл амар даа.

Буруу ойлгочихжээ. Барын амнаас матрын ам руу гэж бодсон үгүй байж.

Шөнө болж бүх зүйл гүн аниргүйд автана.
Орон дээрээ унтаж чадахгүй хөрвөөсөөр нэг зүйлмэглэхдээ Тэхёныг үнэхээр ууртай байгаагаар зүүдэлснээс болж сэрж орхилоо.

Унтаж ч чадахгүй өрөөгөөр холхин элдэв юмс үзэн суутал хананы цаана хэн нэгний гинших чимээ сонсогдлоо.
Эхэндээ юу дуугараад байгааг нь ойлгохгүй байсан ч хэсэг чагнан суувал яах аргагүй эмэгтэй хүн гинших чимээ яах аргагүй мөн байв. Өнөөх дуу удалгүй уйлаан чарлаанаар бүтэн цаг үргэлжилж эцэст нь дууссан юм.
Нойл орохоос өөр сонголтгүй болж арай гэж дуу гаргалгүй чимээгүйхэн өрөөнөөсөө гараад бие засчхаад өрөөндөө буцаж орох гэтэл хажуу талын хаалганы дэргэд Сокжин тамхи татан зогсоно.
Түүнд бөхөлзсөөр өрөөндөө орох гэтэл Жин тамхиа хивсэн дээр хаяад гэрийн шаахайгаараа гишгэлэн
-Хасү гэж дуудлаа.
Хасү-ЗА
ЖИН-Сая сонссон уу?
Шүлсээ гүд хийтэл залгин
-Ю-Юу? гэж мэдэн будлин асуутал
Жин хөхрөөд толгойгоороо дагаад яв гэж дохилоо.
Араас нь явсаар нэг өрөөнд ортол тэр өрөөнд том арьсан хүрэн улаан өнгийн буйдан чулуун тавцантай ширээ хажууд нь жижигхэн сандал дээр янжуур харагдана.
Согжин намайг суухыг уриад өөрөө тамхинаас нэгийг аван татлаа.
Хасү-Надад юм хэлэх гэсэн юм уу?
Жин-БИ НЭГ ЗҮЙЛ МЭДНЭ гээд бахархлын басхүү цаанаа ямар нэгэн зүйл сэдсэн янзтай хэлэхэд нь
Хасү-Юу юм.
Жин-ЧИНИЙ ТАЛААР
ХАСҮ-Яагаад миний талаар гэж
Жин-Би яг үнэндээ тэр шөнө ажил хэргээр нэг тийшээ явж байсан юм.
Тэгээд гадуур хачин сураг сонсоод Намжүүний гэрт шидгүй хүний ялангуяа ариун бас сахиусан тэнгэртэй адил заяанд заяагдсан нэгний үнэр үнэртсэн гэж дуулсан
Хасү-ЮУН сахиусан тэнгэр юун ариун надад ойлгогдохоор тайлбарла л даа.
Жин-ТЭР НЬ ЧИ ХАСҮ Намжүүний гэрт анх байхад чинь чиний үнэрийг авсан юм. Тэгээд хэсэгтэй л алга болчхоор нь ямар нэгэн зүйл болсон байж магадгүй гээд чамайг авахаар очтол чи байгаагүй.
Хасү чи бол сахиусан тэнгэр байхаар заяагдсан харин хүн шиг иймэрхүү дор мэтийн амьдралаар амьдарч байгаад чинь би үнэхээр харамсаж байна.
Дээрээс нь чи цэвэр бас ариун гээд ямар нэгэн зүйл үнэртэж байгаа янзтай агаарыг сорно.
Жин-Хэрвээ сахиусан тэнгэрийн анхныхыг авбал Дэд бурхад бэлэг өгдгийг чи мэдэх үү? Гэсээр Хасүгын хажууд нь суун биед нь ойртлоо. Түүний гар нь гуяан дээгүүр нь гүйж уруул нь хүзүүг нь үнсэх гэж дайрна.
Хасү-Хөөе хөөе өөрөө надад хүрэхгүй гэж амлаа биз дээ.
Жин-Чөтгөрүүд үргэлж худлаа ярьдаг юм.
Хасү-Боль л доо. Гуйя, битгий, болиочдээ нулимс дуслуулсаар түүний хийх үйлдэл бүрийг нь эсэргүүцсэн ч харамсалтай нь тэр чинь эрэгтэй хүн шүү дээ.
Хасү-Битгий л дээ. Боль
Жин-Хүлээ л дээ удахгүй жаахан л тэвччихвэл болно. Гэсээр Хасүгын уруулыг шунаглан үнслээ. Уруулыг нь нэг хазаж хэлийг нь хөхөж аман дотор нь хэлээ шургуулан бараг л түүнийг идэж байлаа. Залгихаас бусдыг нь.

Юун нөхөр юун сахиусан тэнгэр юун бэлэг болоод явчхав ааа за мэдкү ээ мэдкү юу ч биччихэв. Хаха