Complexity Of Us (STATION Series #2)

Kabanata 38

Kabanata 38

Buhay

I stared at him as I waited a reply. Nagpakawala ako ng buntong-hininga at mahinahon na inilapag ang cellphone sa hita. Hindi ko mapigilang mag-alala dahil ilang araw ko nang hindi nakauusap si Rafaela at Elgene.

Sa rami ng nangyayari ay pakiramdam ko'y ang dami ko nang nawala. Hindi lang rasyonalidad at dignidad ko kun'di pati na rin ang mga taong pumapaligid sa 'kin. Si Rafaela, si Corinthian, si Elgene... idagdag pa ang panandaliang pamamahinga ng pagbabanda nila.

Parami nang parami ang problema nila kaya gano'n na lang ang naging desisyon nila. Hindi rin naman mapipigilan dahil kahit gaano nila kaayaw na huwag madamay ang pinakamamahal, aksidente pa rin nilang nagagawa. Gano'n ang nangyari sa sitwasyon nina Cloud at Elgene—naiipit nila ang banda sa gulo.

Huling dinig ko ay hindi na ulit sila nag-uusap dahil sa nangyari kay Freesia at sa mga Carbajal.

Binackstab daw ni Quinley si Freesia dahil akala niya alam ni Freesia ang tungkol sa 'min ni Elgene. She's wrong in that aspect because Cloud's the one who knew about it, not Freesia.

Sa maling akala ay natapon niya ang pagkakaibigan nila ni Freesia.

Hindi ko rin naman sila matanong tungkol do'n dahil ayaw kong mangialam. I just hope that Elgene would talk to Sebastian, a good listener. But from what I heard from Sebastian's cousin, Maxinne, he's also busy with his own.

There must be another depth to their reasons that's why I understand the depth of the cause.

That's how rationality work—tinitimbang, tinitingnan, at iniintindi bago bumuo ng solusyon. Pagkabuo ng solusyon, hahanap ng tyempo at desisyon kung kailan, paano, at ano ang sasabihin. Mas kalmado ang estado ng buhay kung rasyonal mag-isip dahil alam ng tao kung saan tatayo. Hindi rin mahihirapang pumanig dahil alam at malinaw ang magiging desisyon.

Though rationality is a never-ending process, it's worth it in the end.

I sighed when the mellow beat from the café's speakers didn't calm me. Patuloy pa ring nasa isip ko ang problema ni Elgene dahil masyado akong nag-aalala kay Elisha.

I don't know the capability of the irrationality of the Carbajal's but based from what I understood from their argument, they will exceed it. And it's scary because how they acted is too complex to comprehend.

Dahil gagawila ng kahit anong paraan upang mapigilan ang pagkasira ng pangalan nila. That's how hostility managed to stay and live in their heads because those who are blinded by irrationality hoped to deal with the complexity of the world.

I sighed as I finished scribbling the colors on my mini sketchbook. Naagaw ng pansin ko ang maingay na pagsipsip ni Corinthian mula sa inuming binili niya sa café. Sabi niya ay pinahabilin daw ako sa kan'ya ni Elgene. Nagkataon naman na rest day ni Corinthian mula sa trabaho.

"Ngiti na, B..."

What Corinthian said during Virgil's party is still etched in my mind—that he's okay for me to act as if nothing happened rather than staying away from him. Hindi nga naman makatarungan kung lalayo ako dahil parang ini-invalidate ko ang pagkakaibigan namin dahil do'n.

I thank him for that because amidst of all the things that happened, he's still there to accompany me.

"'Di mo kailangang umiyak? Dami mong bagahe."

Umiling ako. "Hindi..."

Bumuntong-hininga ako bago sumandal. Pinikit ko ang mata at inisip si Rafaela.

"Cori, have you talked to Rafaela lately?"

"No news," saad niya at isinara ang notebook. "Let's go, B, I'll drive you home."