Blandon High: The Devil's Heir

Chapter 6: Encounter Part 1

(Waaahhh gomennasai "I'm sorry" because I accidentally pressed the Publish Button kahit hindi pa ako tapos. Silly me. 😫😫 But don't worry, ito na talaga ang real update. 😎😎)

•••••Raven's POV•••••

Naglalakad ako ngayon kasama si Taylor. Eh kahit saan ako pumunta ay nandoon din siya eh. Kaya hinayaan ko nalang.

"Raven, puntahan natin sina Hades at Blade sa cafeteria. Nag-text kasi sa akin si Blade na nandoon daw sila.", sabi niya. Tinaasan ko siya ng kilay.

"We just got there." Tumawa lang siya ng mahina.

"Sege na please.", pagpipilit niya sa akin. At.. with matching puppy eyes pa? Seriously?

I just rolled my eyes on her. "Fine.", walang gana kong sabi sa kanya. Ngumiti naman siya at hinila pa ako patungong cafeteria. Hinayaan ko nalang siya. Besides, good mood ako ngayon.

Nang makarating kami sa cafeteria, nakita ko kaagad sina Smith and Miyahara. Kumakain si Miyahara na parang ilang taong walang kain while si Smith naman ay umiinom ng soda.

Seriously? Hindi ba nahihiya 'tong Miyahara the jerk na 'to?

Inalis ko nalang siya sa isipan ko and started walking towards them.

"Hey guys!", bati ni Taylor sa kanila.

"Oh Hi Maura and---" Pero napatigil siya nang makita niya ako. Tinaasan ko naman siya ng kilay. "Nandito ka pala." I just rolled my eyes on him as a reply.

"Aba! Ang aga-aga ang sungit.", sabi niya. Sasagot na sana ako nang makita ko ang kinakain niya. I looked at it for a minute.

"Hoy Raisin! Nagugutom kaba? If you want to have some, bumili ka dun sa counter. Marami pa dun.", he said sarcastically.

Pero teka... Raisin? What the heck!

I just calmed myself. I don't want to break my mood at wala rin akong ganang makipagtalo. Tsk ang swerte! Inalis ko nalang yung tingin ko sa kinakain niya.

"No thanks. I just thought it was Red Velvet.", sabi ko at umupo na. While Taylor and Miyahara were busy talking, pinagmasdan ko naman ang paligid. Naramdaman ko kasi na parang may nagmamasid sa bawat galaw namin.

"You feel it too huh." Napatingin ako kay Smith nang bigla siyang magsalita. Kami lang kasing dalawa ang nanatiling tahimik. He's reading a book by the way.

"Yeah. Like someone's watching our every move.", sagot ko naman. Tumingin naman siya sa akin. Magsasalita pa sana siya nang makarinig kami ng sigaw ng isang babae. The four of us looked at each other.

Sinundan namin kung saan nanggaling yung sigaw. Our feet brought us to the Lawn near the fountain, where we saw a woman laying down on the ground. Nandidiri kaming lahat ngayon sa nakita namin.

To be honest, I'm already used to killing but I still feel disgusted.

Walang masyadong nakakaalam kung sino siya dahil wala na siyang ulo. Puno narin ng saksak ang kanyang katawan at punong puno na ng dugo ang uniform niya. We just figured it out na babae siya because of her uniform. She's wearing the uniform for girls. We don't even know kung ano ang assassin rank niya. Until now, I can still smell the blood. It's everywhere.