Blandon High: The Devil's Heir

Chapter 1: Raven

•••••Raven's POV•••••

~Knock, Knock~

"Ma-Ma'am na-nandito na po ang uniform ni-niyo." I closed the guidebook that I'm reading and headed for the door.

Pagkabukas ko ng pinto ay nakita ko ang maid namin na mahalata mo sa mukha ang takot.

"H-Heto na p-po ma'am Raven." Nanginginig niyang inabot ang uniform ko sa akin but I just looked at it for a minute.

I admit, it's beautiful. Pero hindi ko parin maiwasang mainis. Tiningnan ko ulit ang maid namin na halos mamatay na sa kaba. "M-Ma'am?", nabalik lang ulit ako sa realidad ng magsalita siya. I was about to speak when I suddenly heard a voice.

"Hey is there a problem?", tanong niya and walked towards us. To be honest, maganda naman pakinggan ang boses niya. Napatingin naman kaming dalawa ni... sino nga ulit 'tong maid na 'to? "Ate Ann what's the problem po?"

Kita ko parin ang takot at kaba ng maid namin. And I'm sure na hindi lang ako ang nakapansin nun kundi siya rin.

"S-Sir.. W-Wala na---"

"Put that thing away.", utos ko sabay turo sa uniform na hawak parin ng maid namin.

Nakita ko naman ang reaksyon nilang dalawa na tumingin sa akin.

"Huh? It's your uniform at 'yan ang susuotin mo bukas sa new school mo." But instead na makipag-away pa ako sa kanya ay tamad ko lang siyang tiningnan.

"I don't need it.", tipid kong sabi at nilagpasan sila para kumuha ng tubig.

Tsk! They're breaking my mood at bakit ba kailangan pang magsuot ng uniform kapag pumapasok ka sa school?

"P-Pero ma'am ano pong susuotin ninyo bukas sa school? Maganda naman po ah at sayang din na---", isa pa 'to. Nilingon ko ang taong nagsalita and cut her off.

"If that's what you think then take it. You already have my word. Don't make me repeat myself.", seryosong sabi ko na ikinatahimik niya at dumiretso na ako sa kusina.

Even though na hindi ko na nilingon pa ang maid na 'yon ay nararamdaman ko parin ang takot niya sa akin. Ang isa sa pinakaayaw ko sa lahat ay yung sinusuway ako. Tsk.

After drinking water, I headed back to my room. Wala na akong Ann na nakita pero may stupid naman na nakasandal sa pintoan ng kwarto ko. Bumuntong hininga muna siya bago nagsalita.

"We need to talk."

"Whatever." Seryoso lang akong nakatingin sa kanya. Tumingin naman siya sakin.

"Raven, hindi kaba naawa kay Ate Ann? Palagi nalang siyang takot sa'yo because of the way you're treating her. Maging mabait ka naman sa kanya and show some respect. Kahit mag-'ate' ka man lang." Kita ko sa mga mata niya ang pagaalala.

Umiwas ako ng tingin sa kanya at tiningnan si Ann na kasalukuyang naglilinis sa living room. Naramdaman ko naman na naglakad siya papalapit sa akin.

"She served us for many years at hindi lang siya ang may takot sa'yo, kundi halos lahat ng mga tao natin Raven. Minsan lang tayo nagkakaroon ng maraming mga katulong dito sa bahay. So, please be go--"

"You done?", I cut him off at tamad ulit siyang tiningnan. "Stop telling me what to do. I can call her whatever I want. Mind your own business.", I added.