Lab U, Insan! (Book I)

3_The Wedding Anniversary

Eksaktong 7 PM kami dumating ni Sander sa bahay nila Tito Jun.

“Are you ready?” tanong ni Sander sa akin bago kami pumasok sa gate.

“Yeah. Let’s go? Baka nagsimula na ang party.” Sambit ko dito.

Ang totoo, hindi pa ako ready. Hindi pa ako ready na makita ulit si Casey dahil hanggang ngayon, may space pa din siya sa puso ko.

He was my first love after all at may kasabihan nga tayo na first love never dies.

Hindi alam ni Sander na na-inlove ako sa pinsan ko na si Casey na anak nila Tito Jun at Tita Jam.

Ano na lang ang sasabihin niya kapag nalaman niya na inlove ako sa pinsan ko diba? Take note, pinsang buo ko pa.

Sinalubong kami ng isang butler at ginuide kami papunta sa garden nila Tito Jun.

Bongga ang pagkaka-decorate ng place.

Nagkalat ang lanterns at led lights na iba’t iba ang kulay.

May mini stage din sa bandang dulo ng garden. May naka-setup din na table sa loob ng gazebo na halos katabi lang din ng stage. Dito siguro uupo sila Tito Jun at Tita Jam.

Namiss ko ang place na ‘to.

Dati, madalas kaming naglalaro ni Casey dito. Nagkukulitan, naghaharutan at kung anu-ano pa.

All of it is now part of my past.

I shouldn’t be thinking of him anymore.

But seeing again the place makes me reminisce all the past again.

Argh. Hay, naku, Alex. Tigil-tigilan mo nga ang pag-iisip sa nakaraan.

Nasa present ka na at si Sander na ang present mo!

Hindi na si Casey.

Pinikit ko ang mata ko at iniling-iling ko ang ulo ko para hindi ko na maalala ang nakaraan.

Pero mukhang nananadya ang tadhana dahil pagdilat ko ng mga mata ko, nasa harap ko siya.

Si Casey.

Nagtama ang mga mata namin at ilang minuto din iyong nagtagal.

He looks the same as before. Mas manly nga lang ang dating niya ngayon.

His body?

Yum--… este kasing katawan niya si Sander. Hindi ko napigilang kagatin ang lower lip ko.

He’s wearing a gray tuxedo that fits his perfectly shaped body. Medyo mahaba na din ang buhok nito. Katulad ng buhok ng mga k-pop artist ngayon.

“Babe, are you ok?” pagbasag ni Sander sa katahimikang bumalot habang nakatitig ako kay Casey. Napansin ko na umalis na din si Casey sa harapan namin ng magsalita si Sander.

“I-I’m ok. Nakakakita lang ako ng multo.” Turan ko dito habang naghahanap kami ng bakanteng table. Ang daming guest na imbitado sa party. Halos lahat ay mga business partner nila Tito Jun at ang iilan naman ay mga kamag-anak namin.

“You can see ghost? May third eye ka?” tanong ni Sander na parang hindi mapakali at para bang natatakot. Natakot nga ba siya sa sinabi ko kanina? Don’t tell me…

“Hahahahaha!” tawa ako ng tawa sa naisip ko. Si Sander, takot sa multo?

“Tsss. Why are you laughing?” tanong ulit nito sa akin pero nabawasan na ang pagkabalisa niya.