The Wicked Liar 1: The Lying Formula [PUBLISHED BY POP FICTION]

Lie #7: Untold Story

In assign ako ni Ms. Velasco biglang class monitor niya ngayong araw. May project kasi kami na kailangan ng laptop at projector. Mukhang tinatamad siya gawin yung mag isa kaya tinawag niya ako. Tutal mukha naman daw akong sanay sa mga komplikadong gawain. Like seriously, pag copy lang naman ng file ang gagawin niya pero para sa kanya mahirap na yun. Tsk, ayaw na lang kasing aminin na hindi siya techie.

"Simulan na. Alphabetical order. Make sure your timeline is presentable enough. Ten is the highest score" sabi niya. Noong nakaraang linggo sinabihan niya kami na gumawa ng video na nakalagay ang mga litrato namin simula pagkabata. Dalawang gabi ko din pinaghandaan yung sakin. Sakto na bumili si papa ng laptop at printer na may kasamang copying machine at scanner kaya hindi na ako pumunta pa sa computer shop para gumastos magawa lang ang project na to.

Sa totoo lang, wala din akong gaanong confidence. Noong bata ako wala naman akong masyadong matandaan na magagandang memories bukod sa mga birthdays ko. Ang tumatak lang sa isip ko eh yung kaklase ko noon sa kindergarten na minsan kong nilabanan noong bullyhin ako.

Mayroon din akong ipinagtanggol noon na classmate kong lalaki pero hindi ko na matandaan ang pangalan. Kung nasaan man siya ngayon sana lang hindi na siya nagpapaapi. Naalala ko kung paano siya umiyak noong agawin ang bag niya. Naawa naman ako kaya ayun ako ang lumaban sa mga kaklase naming yun.

"Dela Serna ikaw na lang ang mag click ng play tutal may mga pangalan naman na nila yan" utos na naman sakin ni ma'am. I almost rolled my eyes. Kung hindi ko lang nakita si Nico na impit akong pinagtatawanan malamang mababadtrip talaga ako.

Ginawa ko na lang ang sinabi niya. Matagal tagal pa naman ako dahil letter D pa. Sa nakikita ko, etong mga kaklase ko inborn talaga ang pagiging mayaman. Karamihan nga sa kanila may litrato pa na nasa ibang bansa. Sa Disneyland karaniwan. Halos lahat nang nagpresent may picture na kasama si Mickey Mouse. Samantalang ako, napaka simple lang. Pero napakadami ko namang litrato. Si mama daw kasi kada galaw ko nun kinukuhanan ako ng litrato. Katunayan nga, hindi ko alam kung ano ang ilalagay ko sa presentation na ginawa ko. Tinulangan pa ako ni Robie nung weekends.

Naging peaceful naman yung mga natatapos na presentations. Bahagya akong nakaramdam nang kaba nung tinawag na si Robert Dela Cruz. Yung katabi ko. At pagtapos niya turn ko na. Hindi ko tuloy maiwasan kagatin ang gilid ng labi ko gaya nang ginagawa ko tuwing kinakabahan. Kailangan ko nang ihanda ang sarili ko sa posibilidad na hindi nila magugustuhan yung akin. At lalo na yung grade na ibibigay sakin. Mataas na siguro ang 6 o 7.

"Dela Serna" tumayo na ako. Hinanap ko muna yung akin at pinlay. Nag umpisa ang video sa isang text na nagsasabing "Welcome to my life" wala na akong maisip kaya ayun na lang ang inilagay ko. May background song yung video ko na kanta ni Taylor Swift. Never grow up. Because I cant find the right song to use. At isa pa nababagay naman.

"Wow" namimilog ang matang sabi nung isa kong kaklase. Akala ko sarcastic ang pagkakasabi niya pero hindi ko yun mabakas sa mukha niya. Inisa isa ko na din obserbahan yung iba. Lahat sila halos ganon ang reaksyon. Na tila ba gandang ganda sila sa ginawa kong presentation samantalang napaka simple lang naman nun.

"Wow Erica, ang ganda naman ng childhood moments mo. Huhuhu, me so inggit. Look, halos sa lahat ng pictures mo kasama mo parents mo samantalang kami.. Hay.." may pa conyo pang nagsabi sakin. Hindi ko maiwasan ang mapangiti at malungkot at the same time.

Oo nga. Isa din yun sa mga bagay na kanina ko pa nao obserbahan. May magagara nga silang gamit pero karaniwan wala silang kasama sa mga litrato. Kung meron man, mga batang kasing edad lang din nila at kung ano ano pang mamahalin na laruan.

Naging magaan na ang lahat para sakin matapos akong makapag present. Nakakatawa nga eh. Parang sila pa yung nahiya sakin. Nung si Nico na ang magpapakita nung kanya, naging attentive ako sa panonood. Shems, bata pa lang ang gwapo na niya. May ilang pictures siya na kasama si Derick probably nung elementary sila na parehong nakasuot ng basketball jersey. Walang litrato na nakangiti si Derick. Poker face siya. Aish.