Seni Sonsuza Kadar Beklerim

34.Bölüm "Sence ne yapmalıyım?"

-Sence ne yapmalıyım?"

-Bilmiyorum ,Hadi Dylan oyun oynayalım."elindeki bebeği gözüme sokarcasına kaldıran Doniya'ya sert bir bakş attım:

-Hayır önce süpriz bulmalıyım."gözlerini devirdi:

-Buluruz." oflayarak yatağıma geri döndüm.Elime aldığım müzik kutusuyla oynamaya devam ederken düşünüyordum:

-Zayn en çok ne yapmayı sever?"diye sordum Doniya'ya çaresizce.

-Bilmem karısı olan sensin."kızarırken yataktan doğruldum.Kutunun üzerindeki balerin melodi eşliğinde dans ediyordu:

-Aynı evde yaşayan sizsiniz ama." dudak büküp düşündü:

-Seni seviyor." gözlerimi devirdim tatmin olmamış yüz ifademe bakıp devam etti "Her gece babam uyuyunca şarkı söylüyor."dye ip ucu verdi.Gülümsedim.Balerini kutuya hapsedip ayağa kalktım:

-Babanla acilen görüşmem gerek Doniya!"

-Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum."derin bir nefes verdim. "Aklıma hiçbir şey gelmiyor.Hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim" yavaşça kırmızı koltuğuma oturdum.

Bugün ayın 9'uydu.Ocak ayının 9'u hani yılbaşından sonraki 9.gün hani bilirsiniz 12'sinden önce geriye sadece 3 gün kalan 9.gün ve tahmin edin 12 Ocak'ta ne var? Evet doğru tahmin 12 Ocak hamam böceğimin doğum günü ve evet benim ne yapacağıma dair hiçbir fikrim yoktu..Her zamanki gibi.Telefonun öbür ucunda Doniya homurdanıyordu:

-Dylan,kürtaj randevun var gibi davranmayı keser misin?"yanaklarım kıpkırmızı olurken görmeyeceğini bile bile gözlerimi devirdim.Benden ses gelmeyince devam etti:

-Hadi ama alt tarafı Zayn'in doğum günü eminim sadece pastayı üflerken elini tutsan mutlu olacaktır."evet bu doğruydu ama doğum gününü böylesine geçiştiremezdim.

-Olmaz Doniya,yıllar sonra onunla beraber kutlayacağım ilk doğum günü.Bunu geçiştirmek istemiyorum."biraz duraksadı:

-Pekala,bize gel de Zayn'in odasına bir bakalım."Bir şey demeden telefonu kapattım.Her zamanki gibi işlerimi son dakikaya bırakmıştım,hem de Zayn'in doğum gününü.

Dikmeye bu sabah başladığım Ariana'nın elbisesinin çizimine göz gezdirirken sırıtmama engel olamadım.Diz hizasında biten pembe elbisenin kuyruğu uzundu ve mor renkliydi,dantelden kolları kol altından dirseğinin bir karış üstüne kadar balon gibiydi ve turuncu kırmızı renklerden koşuyordu.Eteğinin arkasında Hello Kitty figürü vardı önünde ise "Prenses" yazıyordu.Prenses tacını kendisi yapmak istemişti bunun için yarın ona pembe ,beyaz ve mavi karton götürecektim.

Dikiş iğnemi bıraktıktan sonra siyah eteğimi ve mavi kazağımı giydikten sonra kurdalemi takıp aşağı indim.Annem ise Aiden'in çizdiği Superman ,Batman karışımı kostümü ile uğraşıyordu.Onun bu haline güldükten sonra yanağına kocaman bir öpücük kondurup dışarı çıktım.

Yolda kara kara ne yapacağımı düşünüyordum.Heralde odasına direk götürüp striptiz falan yapmayacaktım.Bu fikrime hunharca gülerken bir motosikletin siyah tekeri tam da ayak ucumda durdu.

-Seni ezmek üzereydim derdin ne senin!"Kafamı kaldırdığımda Sadece Edward'ın öfkeyle parlayan yeşil gözleriyle karşılaştım.Kaşlarımı çattım:

-Seni duymadım."Kaşlarıyla kulaklığımı işaret ederken:

-Son ses Rock dinlemeyi karşıdan karşıya geçerken dinlemeyi kes o zaman"