Seni Sonsuza Kadar Beklerim

Doğum günü

Annem ve Doniya'nın yardımıyla Zayn'e hazırladığım doğum günü partisinin son hazırlıklarını tamamlıyordum. Bütün gece heyecandan uyuyamadım için annem sütüme biraz da olsa kahve koymayı kabul etmişti. Anaokulu boyunca Zayn bu konuda ağzımı arasa da ona oyunu böldüğü için kızıp durmuştum o da pes edip bana boyun eğmişti. Yarım saat sonra annesi ile Doniya'yı bizden almaya gelecekti anaokulu sınıfındaki herkes o an ortaya çıkıp Zayn'e süpriz yapacaktık.
Kapının çalışıyla herkes gülmemek için dudaklarını ağzıyla kapatmıştı bense dudaklarımı ısırıp kapıyı açtım ve fırsat vermeden onu oturma odasına soktum biran herkes bağırıp şarkı söylemeye başladı. Zayn olayları şaşkın bir gülümsemeyle izledikten sonra heyecanlı bir sesle hepsine teşekkür etti ve bana döndü:
-Unuttuğunu sanmıştım." Gözleri kocaman olmuştu. Güldüm.
-Yemin ederim nefes aldığım sürece doğum gününü unutmayacağım ". Güldü ve bana sıkıca sarıldı.
Günün devamında bol bol dans ettik ve Zayn ile bir an bile ayrılmadık hatta tuvalete gitmem gerektiğinde bile beni kapıya kadar götürüp çıkana kadar bekledi. Nihayet hediye verme bölümüne geçmiştik ve sıra bendeydi. Gülerek cebimden anaokulu müdürünün imzaladığı kağıdı çıkarıp ona uzattım. Okuma yazma bilmediğimiz için o kağıda bakarken ben de açıklama yapıyordum.
-Babadan izin aldım. İl çapı Koro yarışmalarına katılacaksın ." Bir süre öylece bana baktı. Tepkisizliģinden ürkene kadar sadece baktı ve En sonunda bana sıkıca sarıldı:
-Bana hayallerimin biletini verdin Dylan. Ne söyleyeceğimi bilemiyorum."dolan gözlerini görebiliyordum. Yanaklarını okşadım:
-Sadece sarıl ve söz ver." Güldü. Anlamıştı:
-Seni kendimden bile çok seveceğim ve seni asla bırakmayacağım hep benimle kalacaksın. Ve ben sadece senin için var olacağım. "

Bugün Zayn'in doğum günüydü. Bütün gece heyecandan uyuyamamış hediyeme vereceği tepkiyi bilmem kaç farklı şekilde hayal edip yüzümde sırıtmayla yatakta dolanıp durmuştum.
Süprizimi bilen tek kişi Scott'tı mekanı ayarlamaya çalışırken bana epey yardımı dokunmuştu bu yüzden sabahın ilk ışıkları odama sokulduğunda uyandırdığım şanslı kişi o olmuştu.
-Günaydın."dedim sesimi oldukça sevimli tutmaya çalışırken,günlerden cumartesiydi ve ben saatin 6'sında Zayn'in deyimiyle güneş ve ay sevişirken çocukcağızı uyandırıyordum.
-Ne bok yemeye arıyorsun sabah sabah?." Gözlerimi devirdim tepkisi beni o kadar da şaşırtmamıştı
-Bu sabah yine çok kibarsın."diye söylenip cevap hakkı tanımadan devam ettim.
-Mekana ne zaman gidiyoruz?"
-Sormak için biraz daha bekleyemedin mi?" Telefonu kulağımdan çekip huysuzluğu bitene kadar söylenmesine izin verdim. En sonunda:
-Doniya ile saat 5'te orada olacağız sen esas süprizinle ilgilen." Deyip kapattı. Gözlerimi devirdim bütün bir küfrü bu 1 cümle için yediğime inanamıyordum. Yataktan kalkıp yüzümü yıkadım. Annem henüz uyanmamıştı bir değişiklik yapıp kahvaltıyı ben hazırladım. Bütün gece uyumamıştım başım ağrıyordu ama bunun enerjimi düşürmesine izin vermeyecektim. Telefonumdan rast gele bir şeyler açıp kısık sesle eşlik etmeye başladım bir yandan da kahvaltı hazırlıyordum.
Günün geri kalanı normal bir şekilde geçmişti. Öğleden sonra Zayn eve gelip doğum gününü hatırlayıp hatırlamadığıma dair ağzımı aramıştı. Planın amele bölümü Doniya ve Scott'a ait olduğu için ben evde göt devirip Zayn'i oyalıyordum. Zayn ise birkaç üstü kapalı doğum günü hatırlatması yapıp yaklaşık yarım saat önce gitmişti. Her hatırlatma girişiminde gülmemek için dudaklarına ufak öpücükler bahşetmiştim.
"Zayn'i getirebilirsin neredeyse hepimiz burdayız. -Scott" mesajı görür görmez ayağa fırlayıp elbisemi giydim. Kırmızı kurdalemi saçıma takıp dışarı çıktım. Parti yapacağımız alana gelince Zayn'in numarasını tuşladım.
-Zayn?"diye fısıldadım sesimi ürkek tutmaya çalışırken oysa içten içe kahkaha atıp doğum günü şarkıları söylüyordum.
-Dylan iyi misin neler oluyor?" Endişeli sesinden kuvvet alıp ağlamaklı bir biçimde devam ettim.
-Biraz etrafı dolaşıyordum önüme köpek çıkınca kurtulmak içinn yanlış bir sokağa saptım ve burayı hatırlamıyorum. Yol soracağım kimse yok pek Tekin görünmüyorlar." Daha önce yüzlerce kez provasını yaptığım gibi sesim titreyerek devam ettim:
-Beni alır mısın?"
-Önce sakin ol Dylan."dedi tane tane. Sakinleşip beni korkutmamak için ekstra çaba harcadığı her halinden belliydi. Dudaklarımı ısırdım.
-Bana yerini tarif et ve olabildiğince detay vermeye çalış."Doniya'nın söylediğine göre Burası Zayn'in bir aralar basketbol oynamaya geldiği yerin çaprazında olduğu için bilmeme ihtimali pek yoktu. Ona detay verip anlattıktan sonra evden pek uzakta olmadığım konusunda içimi rahatlatmaya çalışıp 5 dakikalık yolu kaldığını söyleyip telefonu kapattı. Sesinden koştuğunu fark edip mekanın kapısını tıklatıp sessiz olmaları için işaret verdim. Kapıya yaslanıp onu bekledim zaten bir iki dakika içinde gelmişti. Neşeyle ellerimi salladım
-Bir daha asla tek başına bir yere gitmeyeceksin. "Dedi kaşlarını çatıp gülerek cevap vermeden onu içeriye soktum ve bir sürü insan aynı anda bağırıp şarkı söylemeye başladı. Bense başımı biraz kaldırıp tepkisini izledim. Kaşları olayı fark edip heyecanla kalkarken gülüşü bütün samimiyetiyle yüzünü aydınlatmıştı. Şaşkınlıktan sıyrılınca gözleri beni buldu. Ona kocaman gülüp boynuna sarıldım.
-Doğum günün kutlu olsun her şeyim." Kolları belime dolandı:
-Unuttuğunu sanmıştım." Kıkırdadım.
-Yemin ederim nefes aldığım sürece doğum gününü unutmayacağım" güldü ve beni biraz daha kendine çekti.
Gecenin geri kalan kısmında kiraladığımız depoda dans ettik Zayn beni yanından bir an olsun bile ayırmadı ,pasta kesmeden hemen önce biraz kafa dinlemek için çatıya çıkmaya karar verdik. Elinden tutup üşüyeceğime dair itirazlarını dinlemeden onu daha önce ayarladığım yere götürdüm. Depo hafif tepelik alanda olduğu için şehrin ışıkları yerin yıldızları gibi parlıyordu. Zayn güldü:
-Birileri hafta içi benimle buluşmadığı tüm zamanı plan yaparak geçirmiş galiba." Kıkırdadım ve oturur vaziyette battaniyenin altına girdim. Yanıma gelince omzuna başımı yasladım.
-Omzun benim için yaratılmış gibi." Dedim sessizce ardından ona döndüm gözlerinin içine bakarak devam ettim:
-Küçüklüğümden beri dünyada herkesin bir eşle doğduğuna inanırım."sözümü kesmeden bekledi. Ellerini tuttum:
-Ellerin benim tutmam için yaratılmışlar, gözlerin,dudakların ,nefesin ,saçların kalbin,ruhun..."gülmsedim "Hepsi benim için.Sen benim içinsin Zayn." Ufak bir gülümsemeden fazlasıydı gülüşü ve gözleri : " Hayatımda olmadığın her anı eksik geçirdim her saniye aradığım şey sendin. Eksik yanımdın ,şimdi burdasın ."elimi yanaklarında gezdirdim :" tenine dokunabiliyorum, nefesini hissediyorum ,gözlerine bakıyorum . Tamamlandım Zayn." Sırtımı biraz daha dikleştirip yüzümüzü hizaladım. "Ne yaşarsak yaşayalım sevdiğim tek kişi sen olacaksın. Var oluşun ruhuma en büyük hediye.Seni tahmin edemeyeceğin kadar çok seviyorum. Anaokulunda seni gördüğüm ilk andan beri yıllardır hiç bıkmadan usanmadan." Gülümsedim : "Seni seviyorum Zayn." Bir iki saniye sadece gözlerime baktı ardından eğilip dudaklarımızı birleştirdi.Kelimelerin herbiri bir yemindi,birbirimiz için yaratıldığımızı simgeliyor ve ne olursa olsun yalnızca birbirimiz için var olacağımızı bağırıyordu ve öpücükle de bunu kabul edip kelimeleri mühürlüyorduk.
Bir insanın bir insana ait oluşu sadece sevişmekle kanıtlanmıyordu. Biz birbirimize aittik bunun için ruhsal bir yemin her anlamda daha bağlayıcıydı.
Öpüşü sıklaşırken elleri arsızca bedenimde geziniyordu,hafifçe titredim. Beni bacaklarının üstüne çekti ellerim boynunda ve kollarında gezinirken hafifçe kıpırdandım ufak bir iniltiyle beni kasıklarına yasladı onu hissetmem beni de alarma geçirdi kıpkırmızı olurken titremeye başladım ,gecenin ayazında yanıyorduk. Öpüşleri şiddetlenirken aramızdaki bağ daha ciddi bir hal alıyordu,artık anaokulundaki çocuklar değildik,aradan yıllar geçse de birbirimizi bulmuştuk ve bu gece kendimizce birbirimiz için ,biz için ,yemin etmiştik.
Elleri bacaklarımdan yukarı tırmanıp eteğimin altında gezinmeye başlayınca karşı koymadım hafifçe kıpırdanıp kendimi ona biraz daha yasladım. Ufak bir inleme ile bacaklarımı sıktı. Ondaki etkim beni gülümsetmişti. Nefes nefese benden ayrıldı,kıpkırmızıydı:
-Sanırım devam etmemeliyiz." Kaşlarımı çatıp nedenini sordum.boğazını temizledi:
-Eğer bunu yaşayacaksak daha özel olmalı."uygun kelimeler için duraksadı:
-Kesinlikle emin olmalısın ve pişman olmanı istemiyorum ayrıca çatıdayız." Güldüm
- Senden eminim pişman olmayacağım ama çatı konusunda haklısın." Yanaklarım kızarırken ayağa kalktım ve onu da çektim:
-Hediyeler verilecek "diye açıkladım başımı eğip . Utanç duygusu hafiften beni ele geçirmeye başlamıştı. Başımı kaldırdı gülümsüyordu :
-Utanma benden"dedi nazik bir sesle: "altına işediğini görmüş çocuğum." Kıkırdayarak omzuna vurdum:
-Pislik." Bana sarıldı ve Doniya'nın bizi o halde çekmesi sonucu patlayan flasha kadar öylece kaldık.
En sonunda aşağı inince hediyeler verilmeye başladı. Formadan orjinal CD'ye kadar çok çeşitli hediyeler gelmişti. Ve sıra nihayet benim hediyemdeydi. Zayn bana "Bana hediye vermene gerek yoktu"bakışları atarken çantamdan X Factor kabul formunu çıkarıp ona uzattım. Kocaman sırıtışla onu izlerken Kaşları okuduğu her paragrafla biraz daha yukarı kalkıyordu:
-Yaser amcayı ikna etmek oldukça zor oldu ama bunu başardım yani aile destekli bir hediye oldu." Kafasını kağıttan kaldırıp bir süre öylece gözlerime baktı. Tepkisi beni endişelendirmişti. Sarılmasını teşekkür etmesini beni öpmesini veya bağırmasını falan bekledim. Kalp atışlarım maksimum seviyeye çıkınca en sonunda dayanamadım:
-Zayn..?" "ŞŞH" diyerek beni susturdu ve nihayet bir tepki verip bana sıkıca sarıldı. Bir an nefes alamadım öyle sıkı sarılmıştı ki Doniya'nın anı ölümsüzleştirmek için gecenin başından beri yanından ayırmadığı fotoğraf makinesinin ışığını bir an için göremedim .Sarılmasını hafifletip benden ayrılınca şaşkınlıkla ona baktım.Gayet ciddi bir biçimde:
-Bana hayallerimin biletini verdin Dylan. Ne söyleyeceğimi bilemiyorum."dolan gözlerini görebiliyordum. Yanaklarını okşadım:
-Sadece sarıl ve söz ver." Anlamıştı,kulağıma eğilip gecenin başından beri ettiği yemini dile getirdi:
-Ne olursa olsun seni sevmekten asla vaz geçmeyeceğim ne olursa olsun sadece senin için var olacağım."

Evet pattezlerim en sonuncu bölüme kadar aylar geçti ve eski ilginin kalmadığını biliyorum bu yüzde duyurmalıyım ki SSKB 1 2 bölüm sonra final olacak. Ve final Asıl ve alternatif olarak 2 tane olacak. Asıl final benim hikayenin başından beri planladığım final ikincisi ise tamamen size odaklı bir final. Bu hikaye benim için gerçekten özel bu yüzden kendime ve size finali yapmaya borçlu olduğumu fark ettim konuşmanın diğer kısmını vedaya saklayacağım. Bir sorunuz olursa bana mesajlardan falan ulaşın. Sizi çok seviyorum ve eğer aranızda hala okuyucum kaldıysa yorumlarınızı esirgemeyin en yakın zamanda görüşmek üzereee. . Hoşçakalın qalp.