Seni Sonsuza Kadar Beklerim

Bölüm 13

-Benimle hala küs müsün?"diye sordu yanımdaki sandalyeye otururken.

-Sanki sinek vızıldıyor veya belki bir hamamböceği konuşuyordur?"diye mırıldandım.Yarım saattir annemin gelmesini bekliyordum.Ve o sanki Zayn ile konuşayım diye geç kalmıştı.

-Dylan,lütfen,özür dilerim?"dedi siyah uzun kirpiklerinin altından bana bakarken.Bakışlarımı başka yöne çevirip:

-İnsanların kalbi kırılır Zayn."diye fısıldadım çantamı toplarken:

-Ve zor tamir edilir."dudaklarını büktü.Konuştuğunda titreyen sesi yüzünden neredeyse her şeyi unutup ona sarılacaktım:

-Ama ben kalbini tamir edeceğim."duymazdan gelip kapıya yürüdüm.Annem gelmişti.Elimi tutup arabaya yürürken:

-Bu hafta sonu Bayan Malik tarafından yemeğe davetliyiz.Malikler Noel'i kutlamıyor ama bizi o gece yemeğe davet ettiler."gözlerimi kocaman açarak ona baktım.Dünya Zayn'le barışmam için hareket ediyor gibiydi.

..

Beni bekleyen Doniya'yı tamamen unuttuğum için neredeyse arkama bile bakmadan eve koştum. Sanki arkamda katil varmış gibi merdivenlere 3'er 3'er atlayarak tırmandıktan sonra odama girip kapıyı kilitledim.

-Ya beni tanıdıysa?"diye fısıldadım kendi kendime. Sonra burun kıvırdım:

-Aman,tanırsa tanısın ne yapabilir ki?"diye mırıldandım. Yatağıma otururken duraksadım:

-Ya kızarsa?" kaşlarımı çattıktan sonra:

-Aman kızarsa kızsın. Zaten yüzümü görmedi inkar ederim." şapkayı dolabıma sıkıştırırken:

-Ya anlarsa? Ya intikam almaya çalışısa? Ya sonsuza kadar küs kalırsak?" omuz silktim:

-Onu umursamayı kes Dylan. O senin kalbini kırdı."diye mırıldandım kaşkolu da şapka gibi dolabımın derinliklerine hapsederken. 

-Ya sonsuza kadar sesimi kesmek isterse?" bu dediğimin oldukça fazla saçma olduğunu fark edip yanağıma bir tokat attım:

-O kadar da değil."diye söylenip dinazırlu pijamalarımı giydim. Kendi içsel çatışmamı bırakıp Tam yatağa kıvrılıp uykuya dalacakken kapı çaldı ve o an Doniya'yı ektiğimi fark ettim. Kendimi bir azarlama seramonisine hazırlayarak hırkamı giydim. Diğer yandan da kendime iyi bir mazeret uydurmaya çalışıyordum. Kapıyı derin bir nefes aldıktan sonra açtım ve eğer Zayn ayağını araya koymasaydı kapatacaktım.

-Ne işin var burda?"diye sordum kaşlarımı çatarak.

-Beni orda gördüğünü birine anlattın mı?"salağa yatmak şuan için en uygun kaçış yoluydu:

-Anlayamadım?"

Eliyle alnını sıvazlarken öfkeli bakışları yüzümde gezindi:

-Birine bir şey anlattın mı?"diye sordu tane tane,sanki karşısında spastik özürlü varmış gibi konuşmasına sinirlenmiştim. Aynı onun gibi tane tane:

-Neden bahsettiğini anlayamıyorum."dedim ve aceleyle devam ettim:-Şimdi izin verirsen yarım bıraktığım uykuma geri döneceğim."kapıyı kapatamadan beni durdurdu:

-Sakın anlamazdan gelme Dylan. O şapkanın altında saklayamayacağın şeyler vardı."diye homurdandı kapıyı itti direk gözlerime bakarken:

-Birine bile bunu anlatmayacaksın anladın mı?" başımı kaldırdım:

-Ne yaparsın öldürür müsün?"gülümsedi ve cevap vermeden arkasını döndü ve yürümeye başladı. Sertçe kapıyı kapatırken,derin nefesler alarak sakinleşmeye çalıştım: