BHE, I Love You Series: Thor (PREVIEW)

Text Messages

LUNES ang araw ng meeting ni Dawn sa PP. Friday na ng gabi iyon pero nasa parehong sitwasyon pa rin ang dalaga—nakaupo at tagusan sa dingding ang titig.

Sa ilang araw na lumipas, naupuan na yata ni Dawn bawat sulok ng kuwarto, pati sa gitna ng kama at sa toilet. Sa tiled floor na lang ng banyo ang hindi.

Walang pagbabago sa mood ni Dawn. Ang writer's block na pilit niyang tinatalo bago ang meeting, hayun at nadoble. Ni ang tingnan ang kanyang laptop ay ayaw na niyang gawin. Nagkaka-rebolusyon na agad sa sikmura niya. Hindi siya acidic pero inaatake na yata siya ng acidity nitong mga nakaraang araw.

'Lakas maka-stress ni Sir Four, eh! Ano kayang nakain n'on?

Tumunog ang message alert ng smartphone niyang nasa kama. Mula sa pagkakaupo sa sahig, tumayo si Dawn at kinuha ang gadget. Si Dream ang nag-text.

'Musta naman tayo?

Agad siyang nag-reply.

Tulala pa rin. Ikaw diyan?

Ano pa, eh 'di tulala rin.

Grabe 'yang boss mo.

Boss mo rin 'yon, 'uy!

Ha-ha-ha!

See you, tom!

Yup. Kita-kits!

May nag-text uli bago pa nailapag ni Dawn ang gadget. Magkasunod lang ang text message nina Victoria at Belle—pareho lang ang message, nagtatanong kung kumusta na ang assignment.

Magkasunod na text messages ang reply niya sa dalawa.

Poorita na ako next month! Ang isa niyang text. No MS. Patay ang monthly bills, bhe!

Nagreply si VA. Sinabi mo pa, girl.

PM kaya natin si Sir Four? ang reply ni Belle.

Sus! 'Di na magbabago ang isip no'n! Reply niya kay Belle. 'Kita mo naman ang face sa meeting, ang serious niya! Gino-google ko na nga kung ano'ng nakain no'n at nakaisip nang ganoong twist, eh. Ano tayo, novel? May twist?

Nag-reply si Belle. #Stressed

Natahimik na uli ang smartphone niya. Bumalik si Dawn sa 'tulala moment'.

Kung nasa peak siya ng bundok, feel na feel siguro niyang sumigaw sa pinakamalakas na boses na maabot niya. Hindi nga lang siya puwedeng sumigaw sa kuwarto na iyon. Baka tumawag ng pulis ang mga kapitbahay niya.

Napapitlag si Dawn nang biglang may kumanta. Bilog na naman ang buwan...ilabas n'yo na ang kalokohan. 'Wag n'yo nang pipigilan pa...ang toyo niyo'y lalabas din lamang. 'Pag bilog na bilog na bilog na naman ang buwan...

Ang sama ng tingin ni Dawn sa nagri-ring na smartphone. Nahulog yata ang puso niya sa gulat. Tinanggap ng dalaga ang tawag nang makitang si Dream iyon. Inaaya siya nito na mag-hotel na lang sila malapit sa airport para hindi sila maipit ng traffic sa EDSA.

Pagkatapos ng tawag, naisip ni Dawn na mag-lip sync uli ng Chandelier pero wala nang effect. Mas naasar siya sa sitwasyon. Sinubukan rin niyang mag-Zumba nang ilang minuto—wala rin.

Sa huli, ang ginawa niya ay nag-emo sa bigay na bigay na pag lip-sync ng Wrecking Ball.

Bagay na bagay iyon. Malapit nang ma-wreck ang utak niya sa kunsumisyon. May urge siyang gumawa ng bagong horror story at may amnesia na kapre ang bida. Kung naa-amnesia ang kapre, hindi niya alam. Basta ang ipapangalan niya sa kapreng may amnesia ay Four.

'Lupit mo, Sir! 'Kainis ka!

Nag-lip synch uli si Dawn, nasa chorus na ang Wrecking Ball.

Ang ending scene niya ay nag-dive sa kama at paulit-ulit ang pagsubsob ng mukha sa malambot na unan.