Chapter 21

903 15 4
                                    

Kumakain pa rin kami ni Ate Jessa non ng makabalik si Chereese. Tinanong naman siya ni Ate Jessa sino yung kumakatok tapos may nginuso siya sa likod.

"Jaz, Alam mo bang alalang-alala kami sa'yo? We've been looking for you since 5:00pm dito ka lang pala makikita." Namilog naman yung mga mata ko non. Hindi pa ako nakaklingon pero alam ko na sino yung nanenermon.

"you could've text me!" sabi ni Glady.

Feel ko na talaga yung Inis nilang dalawa.

"Andrei! Glady.. Nandito pala kayo. Sumabay na kayo sa pagkain." si Mama na kalalabas lang mula sa kusina. Wagas na yung ngiti ni Mama non pero wa epek sa mga nag-uusok na mga tenga at ilong nito.

"Umuwi na tayo.."

Hindi na talaga ako nagdalawang isip pa at tumayo na ako saka nagpaalam sa Pamilya ni Jed. Tatawagin pa sana nila si Jed pero sabi ko wag ng Mag-alala alam kong alam niya na mangyayari talaga to.

Nasa likod lang ako nila nong  maglakad kami pauwi. Hindi nila ako pinapansin. Saka okay lang yun kasi sini-sink in ko parin sa mind ko hanggang ngayon kung bakit sila galit na galit. Like hello? They were our number one supporter nong maging kami ni Jed 10 years ago. Sila pa nga yung nagsosolve ng mga ka-OA-han na problema namin ni Jed. Hindi ko ineexpect na ganito yung magiging reaction nila. I thought they'd be happy. Pero hindi eh, ni-hindi ko nga ine-expect na magkakasundo sila sa Anti-Jed and Jazmyn realtionship. 

I sighed when I realized that was years ago. Iba na yung ngayon. But sana hinayaan nila ako na mag-explain.

Nasa Park na kami non. Naupo silang dalawa sa isang Bench na may table. Tinuro ni Andrei yung nasa kabilang upuan para maupo ako. Wel, I sat. Kahit hindi pa nila sinabi gagawin ko kasi nanginginig na yung tuhod ko sa pinagagawa nila. Mula kanina Tense na tense na ako. Isama mo pa yung ngayon.

"Kasama mo kami kanina tapos hindi ka nakapagpaalam kung saan ka pupunta?" tanong ni Andrei na nakatingin sa ibang side ng Park.

"Eh,. Kasi.."

"Pwede ka namang magtext pero hindi mo magawa.." patuloy niya. "Yung maski kalabit lang kanina, hindi ka naman namin pagbabawalan eh. Gusto lang namin na alam namin sang lupalop ka nagsusuot.. Hindi yung piang-aaala mo kami ng ganito."

"We were like Crazy searching for you Jaz. We don't know where to find you." si Glady na namumula na yung mata.

"I-I'm Sorry." yumuko naman ako. Nahihiya na nagsisisi ako sa pinag-gagawa ko.

"It's not in our hands to Forgive you Jazmyn." Ito yung first time na parang kaaway ako na kinausap ni Glady. "Ako yung naaawa kay Marky."

"Sino ba talaga Jaz? Kasi nalilito kami sa'yo." hindi pa man ako nakasagot may sinabi na naman siya. "Nong first day mo dito halos isuka mo na si Jed. Nong Isang araw hinahanap-hanap mo yung text ng boyfriend mo. Ngayon.. Siya naman yung kasama mo.. Ano ba talaga kayo?"

"Bakit ba parang Big Deal sa inyo na ganito ulit kami ni Jed?"

"Kasi may Pinaasa kang tao na babalikan mo siya don."

"Babalikan ko naman siya eh!!" sabi ko na naiiyak na talaga.

"Yes! Of Course! Babalikan mo siya. Hindi ka ba nakokonsensya sa pinag-gagawa mo Jazmyn? Hindi ka na bata pero isip bata ka parin! Alam mo ba itong pinapasukan mong Gulo?"

"Jaz.." lumapit naman si Glady sakin. "I thought 'past is Past'? Then Why are you Betraying Marky? He loves you very Much! More than Jed does."

"But I can't Love him more than I Love Jed." mahina na pagkasabi ko kasi parang magbe-break down na ako any moment. Pinipigilan ko ant talaga yung sarili ko.

"So Mas pinipili mo si Jed!? Si Jed na may Pamilya na? Akala ko ba sabi mo dati ayaw mo na may nawawasak na pamilya?? Then Why are you doing this??"

"Hindi sila kasal!"

"So?anong tawag mo sa kanila ngayon?" si Andrei parang nagpipgil na non. Parang gusto niya akong batukan.  "Kasal man sila o Hindi.. Jaz! May anak na sila!! Masisikmura mo bang isipin na lumalaki ang bata na walang Ama?"

"I don't Understand you guys!! Bakit ba sila Simon gusto nila na.."

"Cause they don't know what we Knew!"

"Ano na naman ba yan? Alam niyo pagod na ako sa mga riddles niyong yan."

"Importante pa ba sayo anong alam namin?? Ngayon na masaya ka na sa Jed mo?" inoffer ni Andrei ang kamay niya kay Glady. Saka nag-aya ng umalis.

Before pa sila tumalikod ng tuloyan. Glady gave me a Distasteful look sabay sabi "I Hope you guys Know what you are doing!"

"At sana inisip mo muna ng maigi bago may masaktan.."

Then they Disappeared and left me crying in the middle of the Park. How Exciting is that?

Til Death Do us Part [Under Construction]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon