The Papabol Angel Who Won My Heart (COMPLETE!)

Kabanata 6: Unang Bonggang Pagtibok ng Puso

Nica's POV

Hi! Hello! I'm Nica nga pala, the original bestfriend of Junie.

We've been bestfriends since elementary. Ewan ko ba, magkaiba talaga kami ng ugali. Ako, dakilang playgirl. Papalit-palit ako ng boyfriends. Siya, ni isa wala. Marami ngang nagsasabi napakaarte ko. Ibang-iba daw ako kay Junie na bestfriend ko. Minsan nga napagsabihan ko na si Junie na layuan ako kasi pati siya pumapangit ang image dahil lagi niyang kasama ang isang malanding gaya ko. Pero ang makulit na babaeng iyon, binatukan ako at sinabing, "Hayaan mo sila. Masaya akong kaibigan kita. The hell I care kung pumangit image ko. Basta ang mahalaga, we should not think of others' perspective for us. Ulitin mo pa yang sinabi mo, jojombagin kita nang bonggang bongga."

Siyempre di ko na sinabi ulit iyon. Takot ko lang sa kanya. T_T

Ayun nga. Patuloy pa rin ako sa pagkakaroon ko ng maraming bf. Eh kasi naman eh, ang hilig nilang magpakilig! Nakakainis lang, lagi naman akong nahuhulog. Tapos pag iniwan naman nila ako, crayola ako to the max! Pero marami naman din ang sumasalo sa sugatan kong puso. And the cycle of my love story continues.

Ay teka, bakit nga ba ako nagkaroon ng POV dito? Bida din ba ako? Eh kasi nandito si Junie sa tabi ko. Tuliro. Pilit kong tinatanong kung anong bumabagabag sa kanya, ayaw naman sabihin. Nandito kami sa tambayan namin, ang family restaurant/cafe namin na Nica's Place. Siyempre pinangalan sa akin. 

"Yung totoo, gusto mo lang maka-libre ng cake at capuccino dito ano? May pa-senti peg ka pa diyan," sabi ko sa kanya. Haha! Pang-ice breaker lang. Ang tahimik niya kasi, nakakapanibago.

"Haha! Paano mo nalaman? Sige na nga, oo nagugutom ako at nakalimutan ko ang wallet ko. Saktong dumaan ako dito at naamoy ko ang napakabangong kape nyo kaya umisip ako ng taktika para pakainin mo ako ng maluwag sa loob mo haha!" sagot naman ni bestfriend, with pilit na ngiti.

May mali eh. Feeling ko nagsisinungaling siya. May problema ito. Ayaw niya lang sabihin. Paano ko kaya malalaman? 

"Haha! Sinasabi ko na nga ba eh. Hindi pwedeng libre! Utang na iyan! Gusto mo bang ma-bankrupt kami? Parehas pa kayo ni Charlie. Haysus." 

"Teka, asan na ngapala si Charlie? Dumadaan ba dito?" 

"Ewan ko dun. Ilang araw na ring hindi nagpapakita eh. Eh bakit mo sa akin hinahanap? Di naman kami mag-bestfriends noh. Kayo lang." 

Okay. Selosa ako. Kainis kasi yung baklang iyon, feeling ko inaagaw niya bestfriend ko sa akin. 

"Adik! Treat him, ay her pala, as your bestfriend na rin. Away kayo nang away. Hay, nadagdag pa kayo sa problema ko. Tss."

Yown! Erase Charlie and me issue muna. Eto na, sharing of problems na! Haha.

"Oops. Really? Bakit ano-ano ba mga problema mo ngayon? Share it to me naman. Ano pang silbi ng pagiging magkaibigan natin kung hindi mo ibabahagi sa akin problems mo?" 

Napatingin siya sa akin. I can see sadness in her eyes. 

"Ayoko. Baka pagtawanan mo lang ako."

Eh? Ano ba pinagsasabi nito? "Teka, wala ka pa ngang sinasabi sa akin, pagtatawanan agad kita? Labo mo teh!"

"Eh kasi...Alam mo ba yung feeling na pag nakita mo ang isang tao, hindi mo alam gagawin mo? Parang natataranta ka? Iisipin mo pa lang yung meet-up nyo, kinakabahan ka na? Pag hindi mo siya kasama, hinahanap-hanap mo naman siya. Pero pag nasa harap mo naman na siya, ang lakas-lakas ng tibok ng  puso mo at gusto mong umalis na lang para lang kumalma ka? Naramdaman mo na ba yun tseb?"