Isla Verde #3: Broken Sweet Heart

Kabanata 33

Kabanata 33

Again

After Nathalie's birthday, we keep hanging out. Si Nathalie ang madalas na kasama ko dahil kahit wala sila Angela ay pinupuntahan ko siya o kaya naman ay siya ang pumupunta sa bahay.

It feels good to be with my best friend again. Iyon nga lang ay talagang pinupuna niya ang lahat ng kakaibang at bagong ekspresyon ko. Hindi ko naman maitatanggi na maraming nagbago sa akin sa lumipas na taon, hindi ko maiiwasan iyon.

Kahit pa gusto kong ilagan ang lahat, hindi pwede dahil alam kong masasaktan pa rin ako sa huli kahit pa ilagan ang lahat. Now, all I have to do is keep on standing up even it is painful.

My phone rang. It was Mum, nasa New York sila ni Kuya Clay ngayon at si Ate naman ay nasa Maynila para asikasuhin ang naiwan kong project na hindi ko na babalikan pa.

"Mum..." I started.

"Baby, how are you? I was with Winona last night, and I heard she's giving you a project but you declined after a month?"

Huminga ako ng malalim.

"Yes, Mom. I don't want it."

I want the project, that's my dream mansion. I don't like it, because of Spiral. It's him that I don't want to be with.

"But she told me you're willing when you were here with her. What happened, Anak? May problema ka ba sa Manila?" maamong tanong niya.

I don't know what to say anymore, I don't wanna tell lies but I can't just tell what's hurting me. Manila is my danger zone right now, just a single step in there would kill me. I swear.

"Hindi na, Mom. I'm perfectly... fine. I just don't like the ambiance there but Ate Clarine's there to take care of it. Siya na po ang bahala sa mansyon ni Winona."

Knowing Ate Clarine will be Spiral's partner is hurting me, too. But that's the best decision I've made in my whole life, avoid Spiral and let myself out. Out of pain, out of his world.

Huminga siya ng malalim at bumuntong hininga, hindi siya naniniwala sa akin. I know.

"Tell me the truth, Anak. Tell me everything what's bothering you. Just call me when you're ready, I'm sorry for not being there with you. I love you, Crayon."

Sumikip ang aking dibdib. I inhaled deeply and nodded.

"I-I love you, Mom. Thank you."

Lahat sa paligid ko ay apektado na rin dahil sa akin, si Mommy ay nag-aalala sa mga nararamdaman ko at hindi sinasabi sa kanya. Alam kong masyado na akong pabigat sa kanilang paligid lalo pa't hindi ko man lang makuhang makangiti katulad ng dati.

I don't know what my smile looked like, I can't do it anymore. Para bang nakalimutan ko iyon sa tagal ng panahon. Naalala ko lang na ngumiti ako noong huling beses na makita ko si Spiral three years ago.

Do I really need to see him? I guess no, mas mabuti pang hindi ko na lang alam ang pagngiti kesa ang makita pa siya. Madudurog lang ako lalo.

Sumunod na umaga ay iginala ko si Theyon, we jogged together. Hindi ako pwedeng manatili lamang sa loob ng bahay o silid dahil hindi ko kayang mapag-isa na walang ginagawa.

My mind will wander, maraming maitatanong at maraming maiisip na ayaw ko naman ng maisip.

Huminga ako ng malalim at pinunasan ang pawis sa leeg at noo. Nakadikit na ang suot kong sando sa aking balat na pawisan.

Umupo ako sa upuang kahoy na nakadikit sa punong acacia, iginala ko ang aking tingin sa parke ng La Santa. Tuwing umaga ay masarap ritong mag jogging.