A Summer to Remember

Day 9 - My Hiding Place

Madilim na nung narating namin ni Daniel ang hotel kagabi. Pagod na pagod kaming dalawa sa maghapon na kulitan. Kung hindi lang si Daniel si Daniel, alam nyo yun? I would have fallen hardly inlove with him. Pero he is THE DANIEL PADILLA. The next one. The Next Big Thing. The badboy with a heart. The one who loves Kathryn Bernardo.

Sayang. I know to be in love with him will cause me a lot of pain and heartaches kasi napakimposible namang maiinlove din siya sa akin when I know 100% that it's Kathryn all along. Kaya nga siya pumunta dito sa resort  diba, to think, para pag-isipin si Kathryn, so walang wala na talaga akong pag-asa kay Daniel. HAHA. Nangarap pa daw ako!

Well, atleast nagkachance ako sa kanya. Three days to go… Aalis na si Daniel. We will be living our own separate lives again.

This is what I hate the most - getting emotionally attached.

After this. Lalayo na ako kay Daniel.

7:30 AM.

Bakit wala pa siya sa entrance? Hmm. Mapuntahan nga siya sa room niya.

Tok

Tok

Tok

Binuksan ni Daniel ang pinto.

"Ui Janine!! Late ba ako?" tumawa si Daniel. Ang cute niya, at ang bango-bango.

"Hindi naman. I just checked on you. Akala ko kasi tulog ka pa, or naliligo pa." sabi ko kay Daniel. Ang sakit namang isiping tjis will be our last.

"Hindi naman! So san tayo? Lalabas ba tayo ng resort? Do we need to ride my car?" tanong niya sa akin.

"No. We'll ride on mine." sagot ko, smiling at him.

Bumaba na kami ng resort. Nag day-off ako. Minsan lang naman akong mag day-off eh. Iniwan ko muna si Daniel sa harap ng hotel and went to get my car.

Nagwolf whistle si Daniel nang makita niya akong nakasakay na sa car ko. Tumigil ako sa harap niya.

"What are you waiting for? Sakay na!" I opened the passenger seat. Sumakay din naman si Daniel.

"Kikidnapin mo ba ako Janine?" tanong niya sa akin nang nakalabas na kami sa gate ng resort.

"Hindi ah. I'll take you to my hiding place!" sagot ko sa kanya. I flashed him a smile and turned my attention to the road.

"Hiding place? Ano namang nandun?" tanong ni Daniel.

"Just wait, and see. OK?" sagot ko sa makulit na si Daniel.

30 minutes ride din siguro yun bago namin naabot ang hiding place ko. I pulled over to a drive way. Amazed na amazed and expression ni Daniel.

"Janine! This is so great. Bahay niyo ba to?" tanong ni Daniel sa akin. Nakababa na kami sa car ko.

"Hindi. Bahay ko to." sagot ko sa kanya, looking away from him.

When mama died, sa akin niya iniwan ang bahay na to. It isn’t big and that grand, but I made sure na naalagaan to, ito nalang kasi ang nananatiling memory ni mama sa akin. Hiniling ko kay papa to have this property right away, OK lang naman sa kanya. I instantly made this property my hiding place. Dito ko binubuo ang music ko.

My hiding place is a two-storey house. It's kind of old, but it is well-maintained. Tinutulungan ako ni papa na imaintain ito, and he didn’t object na dalhin dito ang mga gamit ni mama sa dating music shool niya. The entire property is actually a trimmed forest, in the middle is the house. Hindi naman siya forest actually, it's a mango orchard. May mga katiwala naman kaming namamahala ng ani who just leaves within the property.

I gestured Daniel papasok ng bahay. He kept looking around.

"Hui! Baka naman matanggal leeg mo niyan!" tukso ko sa kanya. He looked at me, and smiled.

"Eto ba ang gusto mong makita ko Janine? Your hiding place?" tanong niya.

"No. Not yet!" I smiled at him and gestured him to follow me sa second floor. Napatigil siya sa last step.

"Grabe ka Janine! You have all the things to become what you should be." he hugged me. He hugged me when he saw all the great things that I have. The instruments. My recording system. Everything. Kumalas ako sa pagkakayakap niya.

"Ehrm. Kaw talaga Daniel! Happy na akong may konting taong alam kung ano ang kaya kong gawin. I brought you here kasi there's so many things that I want to give you, and I hope you'll aprreciate it."

"Oo naman. Since you trust me. I'll not break it." sabi niya, smiling so wide. God I'll miss those smiles.

Half day kaming nagcompose ng mga songs.