A Summer to Remember

Day 1 - Ex-fan

"Gosh girl! Si Daniel pala ang guest natin!!!! Grabe! I didn't regret to spend my summer here!" sabi ni Jem, isa sa mga best frends kong three summers nang sumasama sa akin sa resort para mag summer job. Tatalon talon siya na parang palaka sa sobrang saya na nandito sa resort ang idol niya -  ang IDOL namin actually.

Tss. Excited din ako. Lalo na nung nakita kong si Daniel yung nasa driver's seat. But the time he laid his eyes on me, all I saw was nothing. Blank. Hindi ba dapat warm siya? Kasi obvious naman agad sa mga mukha namin na fans niya kami? Atleast man lang diba nagpakitang tao siya??? To HELL with Daniel!

Ngayon lang ako napahiya ng ganito. Ayaw na ayaw ko pa naman ang mapahiya - lalo na sa harap ng isang lalaki, hindi na siya naiba doon, hindi siya exempted.

"Hui girl! Tulala much!!! Wala man lang reaction?? IDOL natin oh 10 steps away nalang from us??? Diba wish mo yan for your 17th birthday???" tinanggal ko ang pagka alog-alog sa akin ni Rhea. Napaka-hyper talaga ng mga friends ko.. Feel na feel talaga nila ang moment.

"Ano ba kayo? Hindi na niya ako fan no." walang sigla kong sagot sa kanila. Nakatayo parin kami sa receiving area, sa may veranda, dito kasi kami tumatanggap ng guests.

"WHAT!!!!/ HUWAAAAAAAAAAAAAT??" sabay na nagreact sina Rhea at Jem, giving me the looks on their faces na para bang may nagawa akong krimen or I don't know. Napaka eksaherada lang talaga nilang dalawa. Hindi na ako nagreact. PSH.

Nilapitan ako ni Jem, at tiningnan mula ulo hanggang paa.

"Wala ka namang lagnat girl." hinawakan ni Jem ang noo ko.

"Yeah. OK ka naman. Why??? Ikaw ang number 1 fan ni Daniel. Why??? Na-engkanto ka ba ni Enrique, at  nag aagainst kana kay Daniel??" pangungulit ni Rhea.

MIXED EMOTIONS. Eto ang nararamdaman ko sa moment na to. Paano kasi. Hindi ko lang talaga matanggap-tanggap na ganun pala si Daniel. Nasayang  lang ang mga oras na ginugol ko sa pagpapantasya sa kanya, nasayang lang ang mga panahong nakikipagtalo ako sa mga kaklase ko kung sino ang mas OK, si Daniel ba o si Enrique. GRABE! Nasayang lang talaga ang efforts ko.

"PUWEDE BA! AYAW KO SA KANYA OKAY??? KAYA HUWAG NIYO NANG MABANGGIT BANGGIT ANG DANIEL NA YAN SA AKIN KASI SA TOTOO LANG, ANG PANGIT-PANGIT NIYA AT ANG PAYAT-PAYAT NIYA AT MUKHA SIYANG ISANG AROGANTENG BUTIKI!" nasigawan ko tuloy sina Rhea.

Their initial reaction??? Natulala sila, hands covering their mouth.

"Well, I'm sorry." yun nalang ang nasabi ko. Hindi parin sila nagsasalita. Nasa harapan ko silang dalawa, and they're still looking at me. NO.They are looking through me.

Uh-oh. I have this strange feeling that I am being watched. Dahan-dahan akong humarap kung saan sila nakatingin.

Nalaglag ko tuloy ang mga hawak kong toiletries, when I saw who they were looking at. Si Mang Carding. At si Daniel.

I was speechless. Hinintay kong murahin niya ako at kung anu-ano pa. I even imagined him slapping me. Grabe lang talaga eh. Hindi ko lang talaga mapigilan ang bunganga ko when I'm upset. And so I waited.

Nakakabinging katahimikan.

"Eherrrm." si Daniel. He's still looking at me with that blank expression of his, and then he smiled - a devilish smile.

"Mang Carding, nasabi niyo kung may kailangan pa ba ako…" sabi ni Daniel kay Mang Carding.

"Ahh, opo sir. Hayaan niyo na pong si Jem and bahala sa mga pangangailangan niyo." tinawag ni Mang Carding si Jem sa direction nila, na agad din namang lumapit. Daniel eyed her.

"No. Hindi siya ang gusto ko. It's her." tinuro niya ako.

"OMG!" Nasapo ko nalang ang bibig ko.