Taming the Mafia Boss

Chapter 20

Masakit. Masakit ang iwanan siya pero siya mismo ang nagtulak sakin palayo. Pero kasalanan ko 'rin dahil nga hindi ko matanggap ang ginagawa niya.

Tuluyan akong napaupo at pinunasan ang luha ko. Bakit hindi niya maintindihan na masama ang ginagawa niya at makakasama ito para sakanya?

Why is he inisisting na hindi ko siya tanggap?!

Tinignan ko ang aking singsing na gawa sa malinaw na salamin. Wala na ang abo na kulay puti o itim 'man.

Anong nararamdaman mo ngayon, Marcus? Kasi ako, hindi ko alam.

"Elicia?" Nag-angat ako ng tingin at nanlaki ang mga mata ko.

Ito ba ang ibinigay sakin ng singsing?

My heart suddenly thump for unknown reasons and different pictures clash through my mind.

". ..mier."

"May sasabihin ako sayo."

"Ano naman 'yon?"

"Tsaka ko na lang sasabihin pag tapos na ang lahat na 'to."

"Bakit hindi ngayon?"

"Secret!"

"Don't worry. ..Ayos lang ako."

"WAG! DAMMIT! PAKAWALAN N'YO AKO!"

"Go on, Andrei."

". ..mier."

"ANDREI! DO SOMETHING! WHAT THE HELL?! ARE YOU. ..REALLY GONNA LET HER DIE CAUSE OF THAT MAN?! YOU LOVE HER DAMMIT!"

"I love you."

"I. ..love you too."

Bang.

Lalong sumakit ang ulo ko. Anong nangyayari? Muli kong tinignan si Greg bago tuluyang mahilo. Damn. ..ano 'yong nakita ko? Lalo lang ito dumadagdag sa sakit ng puso ko. Tuluyan akong napakapit sa'king dibdib.

Why the hell. ..

Napasinghap ako at tuluyang napabangon sa kama. Ang mga bagay na nakapalibot sa'kin ay hindi ko pamilyar kaya lalong dumagundong ang dibdib ko dahil sa pangyayari. Agad akong tumayo at mabilis na binuksan ang pintuan. ..

My heart thump.

"Good morning." He lazily smiled at me. Lalo akong natulala sa harap niya.

"M-Morning. .." At tuluyan kong naalala na tinaboy pala ako ni Marcus palayo sakanya. Na gusto niya si Greg na lang ang magligtas sakin.

"Breakfast?" Aniya. Wala sa sariling tumango ako. Agad niya akong tinalikuran at naglakad. "I'll lead the way." Malamig na saad nito.

Tahimik lang kaming dalawa na kumakain. Hindi ko alam kung bakit hindi ako mapakali, lalo na pag magtatama ang tingin naming dalawa.

At muli, naalala ko ang nangyari sa'min ni Marcus.

"Don't you like the food?" Iritado ang boses ni Greg kaya nag-angat ako ng tingin sakanya. I bit my lip at nag-iwas ng tingin.

"A-Ah. .."

"Kung ayaw mo pala ay pwede mo na akong iwan dito." Aniya. Nanlaki ang mga mata ko at agad na umiling.

"Hindi ganon!" Sigaw ko at nakita ko na nagulat siya dahil 'don. Nakaramdam muli ako ng hiya dahil sa ginawa ko. "Ano. ..iniisip ko lang 'yong kuya ko. N-Nag ano. ..away k-kami."

Tumaas ang kilay nito na parang sinasabing ituloy ko ang kwento. "N-Naglayas ako. .."

White lies. That's okay Elicia. Kailangan mo gumawa ng paraan para mag-stay sakanya. Dahil may misyon ka. Pero bakit ganito na ang ugali niya sa'kin? Bakit. ..nagbago ang pakikitungo niya sakin?