Taming the Mafia Boss

Chapter 17

Nandito kami ngayon sa base nila Marcus. Ang base na sinasabi niya ay ang abandonadong gusali na malayo sa kabihasnan na pinuntahan namin dati. So anong gagawin namin dito? This place is creepy. ..nandito lahat ng ilegal na ginagawa nila.

"Don't be scared. I even warned you about this pero makulit ka. Wala ng ayawan." Hinila nito ang kamay ko.

Cruel. Hmp.

Binitawan nito ang kamay ko ng tuluyan na kaming makapasok sa mataong parte ng nakakatakot nalugar na ito. It is sad na siya ang unang bumitaw pero alam niya 'atang ako ang bibitaw sa amin kaya inunahan na niya ako.

"Boss!" Salubong nila Rama at Verix.

"What happened?" Tinignan ako ni Marcus bago siya maglakad ng tuloy-tuloy. Sumunod naman ako at nanatiling nasa likod nila Rama at Verix.

Habang naglalakad ay nagsasalita si Verix patungkol sa good news ng business nila. Nang matapos magsalita ito ay sumunod si Rama.

"Ang mga Gabriel ay nanggulo muli sa atin. Hinarang nila ang truck where our million worth candy is. Hindi lang 'yon pati ang baril na nasa kalagitnaan ng dagat ay hinaharang nila at lahat 'yon ay nahuli. The pending investors were suddenly out. At malaki ang nawalang pera dahil 'don."

Tahimik. Ang lugar ay tahimik. Hindi tulad ng dati, magulo ito at tila nagkakasiyahan. Pero ngayon ay wala akong makitang ngiti sa mga labi nila.

"Ano bang gusto ng mga Gabriel na 'yan?!" Inis na sambit ni Marcus. Nandidilim ang mukha nito at tila may binabalak na namang masama.

"Taking their revenge, I think." Sabi nung isang tauhan nila. ". ..This is about their daughter who died in front of you--" Nanlaki ang mga mata ko ng barilin ni Marcus ang tauhan niyang iyon.

"Marcus!" Tuluyan akong napaluha dahil sa hindi ko na kinakaya ang pangyayari. May pinatay siya! Sa harap ko pa! Hinawakan ko ang mga balikat ng tauhan nila. "Tulungan nyo siya! Ba't kayo nakatulala! Please!" Pero tumatagos lamang ang pagkakahawak ko sakanila kaya lalo akong napaiyak.

I can't do anything about it!

"Marcus! Please stop! You are scary! Tinatakot mo na naman ako!" Napalingon ito sakin pero madali siyang nag-iwas ng tingin at sinenyasan ang kanyang tauhan to clean up the dead body! "Marcus, you are better than this, please!" Pero hindi niya ako tinignan manlang. Why do I even need to pursue him? He is heartless! And obiviously, walang magagawa ang isang kaluluwang katulad ko!

"This is bad news, Boss. Kahit sabihin nating hindi sila kawalan, alam nating isa-isang mawawala--"

"Stop. My head is aching. Gusto ko itigil nyo muna ng panandalian ang negosasyon."

"What?!" May sumigaw sa kabilang dulo. Ngayon ko lang napansin na hindi lang goons ang nandito. Mukhang narito 'rin ang kapantay ni Marcus sa larangan ng ginagawa niya. "You can't do that, Leandro. Malulugi tayo! Kami! Masasayang ang invesment namin--"

"Then pull the hell out your invesments. I don't need a pet from the other group who don't trust his boss." Napasinghap ang matanda at kasabay 'non ang pagtututukan ng dalawang panig ng baril. What the?!

"You son of a bitch! Wala kang karapatan sabihin 'yan! Alam natin kaya ka nasa posisyon na yan dahil sa ama mo!" Kita ko lalo ang pagdilim ng mukha ni Marcus dahil sa sinabi ng matanda.

Tinaas ni Marcus ang baril nitong nakatutok ang nguso sa matanda. Tuluyan na akong napailing. Hopeless! This is hopeless!

"Napapagod na ako pakisamahan ka Mister Hidalgo. I don't care if you're a fucking friend of my great father of mine, as long as you pull the trigger, just die." Tamad na sambit nito na parang ang pagpatay ay isang simpleng bagay lang.