AN: Sorry sa napakatagal na update. Ang dami kasing nangyari sa akin. Charot! :)
BABALA: Mas nakakabitin sa nakaraang chapter. Kung ayaw mabitin, saka na basahin. Hahaha.. :)
"Sometime, you just have to DISTANCE yourself from people. If they care, THEY WILL NOTICE, If the don't, ALAM NA." -Marcelo Santos
Chapter 40
Clarice POV
Segu-segundo ata akong tumitingin sa relo ko. Parang bawat oras na lumilipas mas lumalakas yung tibok ng puso ko.
9:23am na sa watch ko, pero wala pa din siya, sakto namang lumakas yung ulan.
Kinakabahan akong baka hindi siya sumipot. Una, alam kong napilitan lang siya. Pero umaasa pa din ako, kasi sabi niya, may isang salita siya. Kelangan ko lang sigurong habaan yung oras ng paghihintay ko, tutal ako naman ang may gusto neto. Saka bago ko pa lang siya itext, nagexpect na ko ng worst, para kung mangyari man yung kinatatakutan ko, hindi na ganun kasakit.
Biglang may isang lolo na umupo sa harapan ko.
“Iha paupo ha? Hinihintay ko kasi yung anak ko.”
“Sige lang po.”
Haaaaaay. Hindi ko alam kung lilipat ako ng table. Malamang baka dumating siya tapos makita niyang katabi ko si lolo, tapos pang dalawahan lang tong naupuan ko, at malapit sa pintuan, para makita ko siya agad.
Tatayo na sana ako ng may isang babae papasok dito sa loob ng Jollibee. Oo nandto nga ako sa Jollibee at dito kami magkikita. Excited ako kaya ganito kami kaaga nagkita, eh sarado pa yung mall! -___-
Hanggang balikat yung buhok niya, naka-blue siya na polo na ¾, nakapants, nakasneakers, nakaback-pack siya, at ang sarap pisilin ng pisngi niya! *__*
Tinitigan ko siya mula ulo hanggang paa. Literal na yun ang ginawa ko. Haha. Siya yun! Hindi ako pwedeng magkamali!
O_______________O
Parang biglang tumalon yung puso ko! Hindi ako makapaniwala! Dumating siya! :) Sh*t na lang ang nasabi ko sa isip ko! Napangiti na lang ako. Hindi ko maexplain yung nararamdaman ko.
Lalo na nung tinignan niya lang ako at dumaan sa harap ko saka umupo sa ibang table. Malamang hindi niya ako tatabihan dahil nga nasa harap ko si lolo. Pero hindi man lang niya ako pinansin.
Kaya naman tumayo na lang din ako at sumunod kung san siya umupo. Nginitian ko lang siya, at tumingin siya sa kin, ngumiti at tinaasan ako ng kilay! -____-
“Hindi ka man lang namansin.” Nagsalita na ako bago pa magkaron ng dead air. Tutal ilang minuto ding hindi ako nag salita, muntik nan gang mapanis yung laway ko eh.
BINABASA MO ANG
Once upon a STRANGER (lesbian/ girlxgirl story)
RomanceIto ay storya tungkol sa dalawang taong nagkakilala ng dahil wattpad, si Clarice at si Andrea. It is a bisexual/lesbian story, and "somehow" its a true to life story. :)
