Moonlight

chapter 19

❝Hold up, I know love could be a beach with no shore, I done count to ten, lost my temper, and went back to four❞

Kiana

«Η μαμά μου είναι τρελή.» μουγκρίζει ο Harry καθώς μπαίνουμε στο δωμάτιο μου.

«Σταμάτα.» του λέω ψιθυριστά.

 «Σου έφερε το φλιτζάνι με το τσάι ενώ καίει.» αφήνει το φλιτζάνι με την πετσέτα που κρατάει τριγύρω του πάνω στο γραφείο και γυρίζει να με κοιτάξει προειδοποητικά. «Μην τολμήσεις και πιεις ακόμη. Καίει πολύ.» με προειδοποιεί και ξεφυσάω αγανακτισμένη.

Πηγαίνω και κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού και γυρίζει να με κοιτάξει. «Θα βγάλεις το κασκόλ;» με ρωτάει.

«Όχι;» του απαντώ χαμογελώντας του χαιρέκακα.

«Θα ανοίξω τη θέρμανση τότε.» μου λέει.

«Όχι.» του αποκρίνομαι.

«Ότι πεις.» βγαίνει από το δωμάτιο γρήγορα και εγώ στροβιλίζω τα μάτια μου μένοντας πίσω.

Σηκώνομαι αμέσως μετά και πλησιάζω το γραφείο του. Βλέπω ανακατεμένα αυτήν την φορά τα βιβλία του Νερούδα πάνω στο γραφείο του, με ένα ανοιχτό τετράδιο με σημειώσεις δίπλα από αυτά.

«Μμμμ.» χαμογελάω στον εαυτό μου.

Ο Harry μπαίνει μέσα και κλείνει την πόρτα πίσω του γρήγορα. «Okay. Την άνοιξα, σε λίγο θα ζεσταθούν τα σώματα.» με ενημερώνει και εγώ απλώς γνέφω στα λόγια του.

Γυρίζω τον κοιτάζω και σταυρώνω τα χέρια μου μπροστά από το στήθος μου κάνοντας του νόημα τα βιβλία πάνω στο γραφείο του.

Τα κοιτάζει και έπειτα επιστρέφει το βλέμμα του πίσω σε εμένα. Του χαμογελάω περήφανα και εκείνος με κοιτάζει απαυδισμένα.

«Δε μου αρέσει.» μουρμουρίζει.

«Το βλέπω.» του λέω ειρωνικά.

Με αρπάζει από τον καρπό και με πάει στο κρεβάτι του. Με βάζει να κάτσω στα πόδια του, μα εγώ κάθομαι αμέσως δίπλα του δίχως να του τα κάνω όλα εύκολα.

«Έι τι-...» πάει να πει αλλά τον προλαβαίνω.

«Πρώτον, δε σε έχω συγχωρήσει και θα είναι πολύ δύσκολο  να το κάνω εύκολα και γρήγορα, εάν πιστεύεις αυτό τότε είσαι γελασμένος.» του λέω ευθέως.

Με κοιτάζει γεμάτος απορία και συνεχίζω πριν προλάβει να με διακόψει. «Τριγυρνούσες και ούρλιαζες σε εμένα μπροστά σε όλους, με έκανες να νιώθω απαίσια...»

«Εγώ...» πάει να πει αλλά...

«Δεν τελείωσα.» σηκώνω τον δείκτη μου μπροστά από το πρόσωπο του εμποδίζοντας τον να με διακόψει.

«Και είπες επίσης την άλλη φορά πως ένιωθα απλά... πράγματα για εσένα. Πράγματα; Σοβαρά; Αυτό που ένιωθα και νιώθω για εσένα Harry, δεν περιγράφεται με λέξεις και δε δέχομαι από εσένα καμία κριτική πάνω σε αυτό.» του τονίζω κοιτάζοντας κάτω όμως.

Ανεξαρτήτως όλων, μου είναι δύσκολο να παραδέχομαι τα συναισθήματα μου για εκείνον ευθέως κοιτάζοντας τον στα όμορφα ματάκια του.

Ο δείκτης του αγγίζει το πιγούνι μου και μου σηκώνει το κεφάλι για να τον κοιτάξω όμως κατάματα.

«Ξέρω εγώ-απλώς δεν ήξερα πώς να αντιδράσω αυτός ο-ο-ανόητος σε θέλει και εγώ δε μπορούσα να σας βλέπω έτσι μαζί, ειδικά όταν είπες ότι έγινε κάτι με εκείνον, εξοργίστηκα.» τινάζομαι όρθια και αρχίζω να πηγαίνω πέρα δώθε.

«Είμαστε φίλοι, φίλοι, Harry.» του λέω αυστηρά κοιτάζοντας τον.

«Όχι, εκείνος, όχι.» τα χαρακτηριστικά του σκληραίνουν και η φωνή του γίνεται πιο βαριά.

«Ω έλα τώρα, εγώ σε έβλεπα να φιλάς εκείνη μπροστά στα μάτια του!» του φωνάζω.

«Είναι το κορίτσι μου!» αποκρίνεται και εκείνος δυνατά τινάζοντας τα χέρια στον αέρα καθώς σηκώνεται όρθιος μπροστά μου.

«Είναι;» σηκώνω το φρύδι μου ρωτώντας τον αποδοκιμαστικά.

Δε μιλάει. Δε λέει τίποτα.

«Δεν της είπες να χωρίσετε;» τον ρωτάω και δεν απαντάει πάλι.

Απλώς με κοιτάζει σιωπηλός.

Μα πως νόμιζα ότι θα πάλευε για εμάς; Είναι τόσο γαμημένα δειλός!

Το κινητό μου αρχίζει να κουδουνίζει πίσω μου σταματώντας την έκρηξη μου που ετοιμάζεται για εκείνον και γυρνώντας βλέπω πως με παίρνει ο Ben.

Ω όχι. Ή μάλλον. Ω ναι.

Περπατάω μέχρι το γραφείο του γρήγορα και αποδέχομαι την κλήση φέρνοντας το κινητό στο αυτί μου.

«Γεια» λέω σιγανά γυρνώντας την πλάτη μου προς τον Harry.