Ακούστε καθώς διαβάζετε: SYML - "Where's My Love"
❝Did you run away? Did you run away? I don't need to know, If you ran away, If you ran away, come back home, just come home❞
Harry
Όπως κάθε Σάββατο και Κυριακή, έτσι και πάλι είμαι εδώ στο φούρνο και δουλεύω, η ώρα κοντεύει δώδεκα το μεσημέρι οπότε δε μου μένουν πολλές ώρες ακόμη εδώ, ήδη έχω συμπληρώσει αρκετές.
Έχουν περάσει ακριβώς δύο εβδομάδες από την τελευταία φορά που την είδα και από ποτέ δεν είχαμε καμία άλλη επικοινωνία, ούτε εγώ προσπάθησα, ούτε και εκείνη βέβαια.
Δεν έχω κανένα νέο της. Άραγε, έχει φύγει; Πονάει η καρδιά μου στη σκέψη πως αυτή μου η ερώτηση ίσως μπορεί να απαντηθεί θετικά.
Έμεινα παραπάνω στο Λονδίνο, μία εβδομάδα, και έπειτα επέστρεψα και αφοσίωσα όλο τον χρόνο μου στο διάβασμα για το πανεπιστήμιο, προσπαθώντας να μη τη σκέφτομαι.
Όμως ήταν παντού. Σε κάθε γωνιά του δωματίου μου που ξυπνούσε σκηνές που έχω ζήσει μαζί της, σε κάθε ματιά που έριχνα στα βιβλία του Νερούδα και μου θύμιζε στίχους που μου θύμιζαν εκείνη. Μου λείπει. Μισώ τον τρόπο που με έχει κάνει να την αγαπώ, να την χρειάζομαι.
Πρέπει όμως να την ξεπεράσω.
Δε βλέπω κανέναν να φτάνει στο φούρνο, οπότε βγάζω το κινητό μου και κάθομαι πίσω στο ψηλό σκαμπό για να ξεκουραστώ.
Απαντώ στα μηνύματα που μου έχει στείλει ο Niall για να ξεμπλέξω και από εκείνον, γιατί με τη Gemma δε ξέμπλεξα ποτέ, ακόμη με παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο και με ρωτάει για τυχόν εξελίξεις.
Αν και οι συμβουλές της δε με βοήθησαν, βλέπει και εκείνη εξίσου τα πράγματα περίπλοκα σε μεγάλο βαθμό.
*Θα έρθεις απόψε στο μπαρ;*
*Δε θα είναι η Arabella μαζί μας αυτήν την φορά, μου το ακύρωσε. Θα έρθεις; Μπορούμε να πάμε για μπιλιάρδο.*
Μου έχει στείλει δύο μηνύματα ο Niall.
*Όχι, δεν έχω διάθεση.* του απαντώ. Δεν περνάει ούτε λεπτό και απαντά κατευθείαν φυσικά.
*Έλα φίλε, είναι Σάββατο.* γράφει.
*Είμαι ενημερωμένος τι ημέρα είναι σήμερα, Niall. Άλλη φορά, φίλε.* του γράφω και εγώ με τη σειρά μου.
*Γιατί δεν πας να τη βρεις; Έστω αυτό. Να δείτε ο ένας τον άλλον.*
*Αστο Niall. * Δε θέλω όλη να μου λένε για εκείνη.
YOU ARE READING
Moonlight
FanfictionΑκόμη τον αγαπώ. Ήταν από τους πρώτους φίλους που είχα ποτέ. Την πρώτη μέρα στο σχολείο, μου πρόσφερε τον κόκκινο μαρκαδόρο, το οποίο είναι το αγαπημένο μου χρώμα, έτσι γίναμε αχώριστοι . Ήμασταν σε μερικά μαθήματα μαζί, στις ομαδικές δραστηριότητε...
