ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခသည္ မည္းေမွာင္ေနေသာ တိမ္စိုင္မ်ားေအာက္တြင္ ညွုိ႔မွုိင္းေနသည္။ ဆက္ပိုင္တို႔ ေရဆင္းကူးျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သည္းမည္းစြာ မိုးရြာလာခဲ့သည္။ အခန္းအျပင္မွ လ်ွပ္စီးမ်ားလက္ကာ မိုးျခိမ္းသံမ်ားကို မၾကာခဏၾကားေနရသည္။
ထက္ပိုင္က အိပ္ရာေပၚတြင္ ပ်င္းရိစြာလွဲေလ်ာင္းရင္း မဂၢဇင္းတစ္အုပ္ကို စိတ္မပါလက္မပါလွန္ၾကည့္ေနသည္။ ေရခ်ိဳးအ၀တ္အစားလဲျပီးသည့္အခ်ိန္အထိ မိုးကမတိတ္ေသး။ တစ္ခါတစ္ရံသာ ေရာက္လာရေသာ ပင္လယ္တြင္ မိုးသည္းေန၍ အခန္းထဲမွာပင္ ပိတ္မိေနကာ ထက္ပိုင္စိတ္ရွုပ္လာသည္။
"ေဟ့ေကာင္.. ဖယ္ကြာ.. ကုတင္ကက်ဥ္းရတဲ့အထဲ.."
ထက္ပိုင္ ေျခေထာက္ျဖင့္ ဆက္ပိုင္ေက်ာကို လွမ္းကန္လိုက္သည္။ နဂိုကတည္းကမွ ကုတင္အစြန္းတြင္ ထိုင္ေနေသာ ဆက္ပိုင္တစ္ေယာက္ ကုတင္ေပၚမွခုန္ဆင္းလိုက္ရသည္။
"ဗိုက္ဆာလိုက္တာကြာ.. မိုးကလည္း မတိတ္ေတာ့ဘူး..."
မင္းသူညည္းညူေျပာရင္း အပ်င္းဆန္႔လိုက္သည္။
"မိုးရြာထဲပဲ ေဘာလံုးထြက္ကန္မလား.."
"မင္းေတာ့ မိုးၾကိဳးပစ္ခံရျပီး ေသခ်င္ေနျပီနဲ႔တူတယ္"
"မုန္တိုင္းရွိတယ္လို႔လည္း မဖတ္မိပါလားကြာ.."
ထက္ပိုင္ လက္ထဲကစာအုပ္ကို ပစ္ခ်ကာ ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။ ဘက္ထရီအားနည္းေနေသာ ဖုန္းေၾကာင့္ ဂိမ္းမကစားႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ ပိုစိတ္ညစ္သြားရသည္။
"ဆက္ပိုင္.. ညစာသြား၀ယ္ကြာ.. အခန္းထဲမွာပဲစားမယ္.."
"ဒီေလာက္မိုးရြာေနတာ မင္း ဘာသာ သြား၀ယ္ပါလား.."
ရန္ႏိုင္မခံႏိုင္လြန္းစြာ ဒီတစ္ခါေတာ့ ၀င္ေျပာလိုက္သည္။ ထက္ပိုင္ကေတာ့ ခပ္ျပံဳးျပံဳးပင္။
"မင္းသူငယ္ခ်င္းကိုသနားရင္ မင္းပါအေဖာ္လိုက္သြားလိုက္..."
ဆက္ပိုင္ လက္ပတ္နာရီကို တစ္ခ်က္ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္။ ညခုႏွစ္နာရီေက်ာ္ေနျပီျဖစ္သည္။ ဒီအတိုင္းဆိုလ်ွင္ေတာ့ သူတို႔ဒီညအခန္းထဲမွာပင္ အခ်ိန္ကုန္ရေတာ့မွာ ေသခ်ာသည္။ သူ မတ္တပ္ရပ္ကာ အျပင္သို႔တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
စည်း
Romance(Unicode & Zawgyi) ပင်လယ်ဆိုသည်မှာ လေညင်းအောက်တွင် သာယာငြိမ့်ညောင်းစွာ လှုပ်ခတ်ရုံ လှုပ်ရှားပြီး ပြင်းထန်သော လေပြင်းအောက်တွင်မူ ဒေါသမာန်ကြီးစွာ ရုန်းကန်လာခဲ့မည်။ ခွန်းထက်ပိုင်သည်လည်း ပင်လယ်တစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏ တည်ငြိမ်အေးချမ်းနေသည့် ဘဝပင်လယ်တွင် မုန...
