WANTED PERFECT BOYFRIEND for the lady boss (PUBLISHED under PSICOM)

22. Black all day

Ilang sandali pa patango-tango nalang siya, at patawa-tawa sa mga kilyente para masabayan niya ang usapan ng mga ito. Kahit wala siyang naiintindihan sa mga sinasabi ni Black pakiramdam niya ay hindi naman siya nito nilalaglag. Mukha namang sinasabi nito kay Mr. Ramirez ang eksaktong pinapasabi niya dito. Bawat sabihin niya ay pinapaintindi nito sa mag asawa.

Nakikita niya sa mga mata ng mag-asawa na tuwang-tuwa ang mga ito sa company ni Black. Well, sino nga naman ang hindi, taong bato lamang ang hindi mabibihag sa nangungusap na mga mata, sa mapang-halinang mga ngiti at sa nakakalokang appeal na nakalukob sa buong pagkatao nito. Bawat galaw ni Black ay tila magnet na nag-iimbita ng yakap sa kahit na sinong kaharap.

"Anong pinagsasabi mo sa kanila? Sumusunod ka ba sa mga sinasabi ko sayo?" tanong niya nang masolo niya ito dahil sumama ang mag-asawa kay Candy upang kumuha ng pagkain. "Basahin mo ulit to, ang mga ito ang sasabihin mo sa kanila ha!"

Parang napipilitang inabot ni Black ang papel at pinasadahan ng tingin ang papel na binigay niya, tapos ay isinantabi. "Alam ko kung ano ang gagawin ko ok? I understand the main goal is to make them buy the most expensive townhouse here in Tagaytay, mas mahal mas malaki ang komisyon ng kompanya mo, tama ba?"

Tinaasan niya ito ng kilay.

"Wag kang mag-alala, alam ko ginagawa ko, hindi pa ako pumapalpak."

"Napaka-hangin mo talaga."

"Mukha ba kong electric fan?." pairap nitong sagot sa kanya.

Umikot ang eyeballs niya sa sagot nito. Napaka-pilosopo.

"Panu ka nakapunta dito?Panu mo nalamang andito ako?"

"I called your office early this morning. Guess what?? Your employee gave away your information just like that to a stranger over the phone. Hindi mo ba alam na bad practice yun? Itrain mo ang mga tauhan mong itago ang whereabouts mo dahil balang-araw yan ang ikapapahamak mo. Ni hindi man lang tinanong kung sino ako.Tch! Mag iingat ka, wag kang tatanga-tanga."

Tumawag ito sa office? Wala man lang nag-inform sa kanya? Parte ng puso niya ang kinilig dahil naisipan naman pala nitong kumustahin siya kahit papanu at sinundan pa siya nito dito sa Tagaytay. May kalayuan din ito sa Manila ah. Pero pinigil niya ang tuwang nararamdaman, ayaw niyang umasa na naman tapos ay mahulog na naman sa patibong nito. Higit sa lahat, hindi niya palalagpasing tinawag na naman siya nitong tanga.

"Hoy, wag mo nga akong turuan ng dapat kung gawin, dahil hindi kita kaanu-ano. Anong kailangan mo't sumunod ka dito?"

"Pambihira ka, sinalba na kita't lahat sa problema mo, yan pa igaganti mo sakin, ang lupit mo talaga!"

"Oh eh bakit? Di ba lahat ng kibot mo may kabayaran? Wag ka nang mahiya, babayaran naman kita sa serbisyo mo today, ayokong magkaroon ng utang na loob sayo noh!"

"Sumakit ang puso ko dun ah." sabay kunwari hawak sa pusong nasaktan. "Grabe ka sakin. Para sabihin ko sayo, pumunta ako dito para makita ka. Itxt mo kasi ako, hindi yung wala kang paramdam! Sumasakit ang bangs ko sayo."

Natawa siya. Kahit ayaw niyang tumawa, kahit gusto niyang panindigan ang asar niya dito hindi niya napigilang tumawa. Bangs daw? Haha. Loko-loko talaga to.

"Wala kang bangs, baliw!"

"Bakit, may bangs ako dati!"

Iningusan niya lang ito.

"By the way, hindi ka talaga nauubusan ng surprises no? San ka naman natutong mag-Spanish?"

"Sa internet, sa google translate. Andami mong tanong."