M.I.F.P. (PUBLISHED under Lovelink)

the Start

A/N: Nahirapan akong mag-hanap ng kanta at banda na pwedeng i-cast sa charaters ko. Kunyari nalang kambal sina Natsuki at Ren since pareho silang blonde at magkamukha naman.

Please listen to the song, it’s not mine but I know you’ll like it too. =)

----------------------------------------------------

-CJ's POV-

Feel our heart beat as it bursts with 1000 percent love! (HEY!)

Nag-tilian at tulakan ang mga babaeng nanood sa performance ng Gravitation. Yan ang pangalan ng banda ng mga kaibigan ko.

Ang kambal ang vocalist, halinhinan sila sa bawat kanta minsan sabay naman. Iyan lang ang nag-iisang magandang katangian nila kaya ika-lugod na po natin—hehehe.

Si Luke ang drummer.

Si Fox sa piano.

Si Jake sa bass.

Si Adrian ang lead guitarist.

At ang pinaka-paborito ko pagdating sa music, si Earl— ang DJ at composer ng grupo.

Muling nag-wala sa kilig ang kababaihan ng matapos ang first song. Narinig ko ang pamilyar na piyesa, ang paborito ko sa mga kanta nila, ang Moonlight. Tahimik lamang akong naka-upo dito sa taas ng puno hindi kalayuan sa kanila, payapang nakikinig sa kanilang musika.

The crescent moon was dimly lighting the place which was enveloped by the darkness of the night, what a perfect scene.

Then suddenly, I heard someone singing along. Malamig ang boses niya, parang masarap pakinggan habang hinehele ka. I closed my eyes, the twin’s voice vanished. Ang tangi ko na lamang naririnig ay ang boses na iyon.

…
Today you cry, but if you smile tomorrow
a new sunshine will light upon you
If you're tired, put down your burden
Only now will I say, good night
Moonlight will tear up the darkness
Because the guidance light will illuminate me

May mga pagkakataon sa buhay kong na-iisip kong sana pwede akong mawala nalang.

You don't have to be afraid of the usual, different day and what was missing today
Even if you are not concerned about finding a powerful thing,
Life must go on and still
Reach this hand so that our feeling will be intertwined
Only now will I say, good night

Para ang sakit at hirap ay hindi ko na maramdaman pa.

Moonlight will tear up the darkness
Because the emitted light will enfold you
Before I sleep,
Let me listen to your song, even just a little bit
I'm sure that if it reach to the moon,
The sun will reflect it

Ngunit mabilis rin naman iyong lumilipas, dahil sa mga taong nakapaligid sa akin.

And the next morning it will only reach to you
Then become the new light
Now continue singing
Your only lullaby
If you're tired, then put down your burden
Only now will I say, good night

Mga taong laging nagpapadama sa akin na ako'y mahalaga at tumutulong sa ano mang problema ko.

Moonlight will tear up the darkness
Because the guidance light will illuminate me
Reach this hand so that our feeling will be intertwined
Only now will I say, good night
Moonlight will tear up the darkness
Everything is enfold in the light and will continue to illuminate you

Natapos ang kanta, narinig ko ang pamamaalam at pasasalamat ng kambal sa madla. Nag-mulat ako ng mata, tumungo upang mag-handang tumalon. Ngunit agad akong natigilan, nandoon siya, nakatitig sa akin. Siya ba yung kumakantan kanina? When out of nowhere, he gently smiled.

Brix gave me a sincere smile. Hindi katulad ng palagi niyang ibinibigay at ipinapakita sa ibang tao, puno ng pag-suyo ang ngiti niya ngayon.

He lifted his right hand, as if asking me to come to him. Biglang kumabog ang dibdib ko, malakas at mabilis ang pintig nito. Nakalimutan ko ang lahat at dinala ang dalawa kong kamay sa tapat ng aking puso, para pigilan iyon sa pag-wawala.

But it was a wrong move, I lost my balance. Namalayan ko na lamang na bumabagsak ako. Pumikit ako ng mariin at hinintay ang pag-bagsak ng aking katawan sa lupa. Naramdaman ko na lamang ang pag-salo sa akin ng dalawang matatag na braso. Agad akong napa-dilat, hindi pa ako nakaka-huma ay bigla niya akong niyakap ng mahigpit na para bang malapit kaming mag-kaibigan at na-miss niya ako.

Pero mabilis din siyang bumitiw at sinermunan ako.

“Ano ka ba, nagpapakamatay? Sa susunod huwag kang aakyat ng puno kung hindi mo naman kaya!” hindi agad nag-sink-in sa akin ang sinasabi niya.

“Sa susunod kasi don’t be stupid! Alisin mo ba naman ang hawak mo sa puno, natural ma-o-off ba—“

Hindi ko na siya pinatapos sa pag-sasalita, binatukan ko na ng malakas.

“Sira-ulo ka ah! Sa susunod wag mo kong saluhin if you're just gonna nag me!” bumaba ako sa mga kamay niya at nag-martsa palayo. Sakto naming naka-salubong ko ang barkada.

“Si Brix yun ah!” sabay na bulalas ng kambal.

“Anong ginagawa mo kasama yun?” tanong ni Jake.

“Heh! Huwag nyo akong ka-usapin! Let’s go home!” at tumakbo na ako papuntang parking lot.

“Here” agad na sabi Brix pagka-bukas ko palang ng pinto ng aking kwarto, kunot-noong tinanggap ko ang binibigay niyang… teddy bear?

“What the heck is this?” takang tanong ko habang naka-tingin na para siyang naging Doraemon.

“Don’t misunderstood CJ, that’s not for you” binato ko naman sa mukha niya ang may kalakihang stuff toy.

“Then why the Eff are you giving it to me!” napupunong sigaw ko.

“Ibigay mo ‘yan kay tita, I heard sumama na naman ang loob niya sayo. What’s wrong with you Courtney? Hindi ko maintindihan kung bakit palagi mo nalang inaaway si tita” sinamaan ko siya ng tingin

“That’s for me to know and for you to find out, manhid!”

“Well then prinsesang gala, you better behave later on our dinner”

“You don’t tell me what to do perpekto! Specially when it comes to my parents, wala kang paki sa’min”

“Sayo wala, but I do care for tito and tita. Ikaw na nga ang tinutulungan andami mo pang sinasabi. Remember, today is the start of our deal” he said in a cool tone, lalo namang nag-init ang ulo ko. Muli niyang ibinigay sa akin ang teddy bear, sa pagkakataong ito may kasama ang teddy. Nanlaki ang mata ko ng mabasa iyon—medicolegal. Marahang inilagay ko sa tabi si teddy pati ang papeles.

I composed myself, speaking of self control! In a matter of few seconds I turned to him again, calmly now.

“Is that so? Well then, thank you Brix” I said in a sweet tone, I smiled. Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang magkabila niyang pisngi, ngumiti din naman ang hudyo—akala yata natutuwa ako sa kanya—naramdaman kong kumbinsido na siya pag-arte ko kaya ginawa ko na totoong pakay ko.

Ubod lakas ko siyang sinipa where-it-hurts-the-most, dahil hindi niya inaasahan napuruhan talaga siya. Napaluhod ang walangya hawak ang crotch area niya, hindi malaman ang gagawin.

“Ang kapal ng mukha mo! Nobody dictates me perpekto! Know your place in this house!” kinuha ko ang medicolegal, pinunit iyon at itinapon sa namamaluktot pa rin sa sakit na lalaki.

Gumuhit ang ngiti ng tagumpay sa aking mga labi, kinuha ko si teddy at pumasok sa kwarto. Todo-bigay kong tinalampak ang pinto saka tumawa, napasandal ako sa pinto dahil sumasakit ang tiyan ko sa kakatawa.

You should have seen his face when I kicked him. Nanlaki ang mga mata at napa-nganga pa. Hahaha! Dapat lang ‘yun sa tulad niya!