CZARINA
We were waiting outside Gracie's house, sakto namang dumating narin siya. Hinatid siya ni Ramon
I saw her coming out of his car. I glanced at the kids. They're still sleeping.
Lumabas narin ako ng sasakyan when I saw both of them coming.
Shock is written all over her face nang Makita akong bumaba ng sasakyan ni Sandro, and that's when I remember na hindi nga pala ako dapat magpakita sakaniya.
Pero nangyari na eh, I'll just face all of her questions nalang, besides, wala naman kaming tinatago ni Sandro
"nakatulog na yung dalawa" Sandro and his ever-conyo accent.
"sorry for troubling you Sandro" nahihiyang sabi ni Gracie. I'm just quietly staring at her waiting for her to notice me pero hindi niya ako tinignan. Or should I say, sinasadya ata niyng hindi magtama ang mata naming dalawa. Don't tell me she's mad at me for not telling her about Sandro.
"I'll get the kids" Ramon at akmang bubuksan na sana ang pintuan sa likod nang bigla siyang pigilan ni Gracie.
"ako na. you can leave kaya ko na 'to" Seryoso ang boses nya. Sa tingin ko may problema nanaman yung dalawa. Tahimik lang siyang pinagmamasdan ni Ramon habang inaayos ang karga ng bag ng mga bata
I saw Sadro murmuring something at umuling lang si Ramon.
"ang sabi ko pwede ka ng umalis. Ano pang ginagawa mo dito?" bat ang cold ni Gracie ngayon? May problema ba?
Halos hindi masalubong ni Ramon ang mata ni Gracie at hinayaan nalang siyang makapasok. Tahimik niyang pinanood at sinundan ng tingin si Gracie habang buhat buhat si George papasok ng bahay.
"what happened??" I whispered. Umiling lang siya.
"Sige I'll get going, thanks bro" sabi nito kay Sandro na sinagot naman ni Sandro ng tango. He looked at me and gestured that he's leaving. 'ingat' i mouthed
After that, nakita ko nalang na pinaharurot niya ang sasakyan.
Paglabas ni Grace, halatang nagulat siyang wala na si Ramon pero hindi niya ito pinahalata saamin at dire direchong binuhat si Jacob nang bigla itong magising.
