chapter 15

2.1K 4 0
                                    

Napaupo na lamang si Patrick.......parang sasabog ang kanyang utak....sari saring alaala ang tila naghahabulan sa kanyang utak....

Ang alaala ni Lorraine na malinaw na sa kanyang isipan bakit pakiramdam nyo unti unti ng naghilom ang sugat na dulot nito....feeling nya may isang taong nagpunan ng pangungulila nya sa kanyang asawa..

Biglang sumagi sa isip nya si Eunice......ang alaala nito ang pagmamahal na naramdaman nya rito na sa bandang hui malalaman nya na puro pagpapangap lamang.......nalilito sya nagagalit dahil bakit pagdaanan pa nya ang lahat ng ito....

Nagmukha syang tanga na kaharap nya ay isang mapagpangap at manloloko....pero sa isang banda bakit lubos syang nasasaktan at naapektuhan....

Dahil ba nararamdaman nya sa kanyang puso na mahal nya rin ang babaeng nagpangapvna Loraine kahit alam na nya ang katotohanan na hindi ito ang kanyang asawa...a

"Hindi ko sya mahal!!!!!! Sinungaling at manloloko sya" convince nya sa sarili....

Kaagad syang tumayo hinalungkat nya ang drawer sa kwarto para lalong luminaw sa kanya ang lahat...nandoon ang mga litrato nila ni Lorraine.....mga masasayang alaala

Pero bakit pilit umuukupa pa rin sa puso nya si Eunice.........at ang alaala nito...

Kaya mas lalo syang nasasaktan.......kahit pilit nyang gustong balikan ang alaala nila ni Lorraine para timbangin ang sarili nya bakit mas higit syang nasasaktan sa pagpapangap ni Eunice keysa sa katotohanang wala na ang asawa nya.......

Halos 3 oras na rin ang nakalipas nun huli silang magusap ni Patrick na ang sabi nya pauwi na ito..

Tinatawagan nya ito pero nagriring lang ang cp nito..

"Bakit walang nasagot???"bulong ng kanyang isipan ng tawagan nya ulit si Patrick

12 missed calls from honey ko ang nakasulat sa screen ng cp ni Patrick..

Naalala nya birthday nya pala ngayon ...

Pinatay na nya ang kanyang cp........kaagad syang tumayo para kumuha ng beer sa ref.."

May mga ref magnet na nakadikit pa dito ang picture nilani Lorraine.....kinuha nya ito at tiningnan.

"Tulungan mo ako lorraine,,,,,na makayanan ko ang lahat ng ito......."kausap nya sa litrato..

Tumungo sya sa sala pinindot pa nya ang Cd at doon tumugtog ang paborito nilang kanta ni Lorraine

"Ngayon at kailanman sumpa ko'y iibigin ka ngayon at kailanman...........

Bakit ang alaala ni Eunice ang pumapasok sa kanyang utak habang pinapakingan ang kanta.....

Dere deretso nyang ininom ang beer......gusto nya lunurin ang sarili sa sakit na nararamdaman....

"Happy Birthday Patrick!!!!napakasaya naman ng birthday mo" kausap nya sa sarili

Matapos masimot ang isang lata ng beer kumuha ulit sya........

12am na ng madaling araw wala pa ring Patrick na dumarating....tuluyan na rin nya itong hindi matawagan..

Nagulat na lamang sya ng marinig ang pagbukas ng gate....kaagad nya itong sinalubong sa pinto sa pagaakalang si Patrick na ang dumating.....

"Eunice,,bakit gising ka pa?"takang tanong ni Derek at napatingin ito sa lamesang hinanda ni Eunice..

"12:05 am nan.tapos na ang birthday ni Patrick,,," nakangiti pang sabi nito pilit nyang pinagagaan ang loob ni Eunice..

''Hindi mo ba alam kung nasaan sya......."

Umiling lang si Derek..

"Pero kung gusto mo tayo na lang kumain ng hinanda mo for him tutal birthday ko rin naman next month" sabi ni Derek. ..kitang kita nito sa mga mata ni Eunice ang kalungkutan. ...

"Sige.....tara"payag naman nya....

At sila na nga ni Derek ang nagsalo ng inihanda nya kay Patrick...At kahit paano ay napagaan nito ang kanyang pakiramdam. .....

"Sure ka hihintayin mo pa si Patrick alas dos na huh..gusto mo samahan kita?"

"Magpahinga ka na. .tnx for keeping may company"

"Para sayo Eunice"hindi na rin sya nagpumilit samahan si Eunice.......

At nagpaalam na rin sya na matutulog na..

Kinaumagahan.....

"Eunice. .."tapik sa kanya ni Manang Puring hindi nya namalayan na nakatulog na pala sya sa paghihintay kay Patrick....

Papungas pungas pa sya ng mata...."manang si Patrick po..dumating na ba?"tanong nya..

"Wala pa eh"

"Nasaan na ba yun..naiinis na ako sa kanya hah...masyado nya ako pinagaalala"sabi ni Eunice. .....

Sinubukan nya ulit tawagan ang cp nito un attended parin

LUMUluha na sya.......hindi nya alam kung anong nangyayari dito....

"Hello, Hector si Lorraine to"

"Diba Patay na si Lorraine..o ikaw na Lorraine na buhay na buhay pa sa paningin ni Patrick"

"Eunice.....pala.." nalimutan nya a best friend pala ito ni Patrick kaya for sure alam din nito ang lahat..

"Oh Eunice pala name mo....so anong satin?"

"Si Patrick...kagabi pa kasi sya hindi umuuwi eh.do have any idea kung nasaan sya"

"Hindi ka naman siguro magseselos kung sasabihin ko na magkasama sila ni Sabrina kilala mo yun..Yun kababata nyang patay na patay sa kanya.....haha!!!ngayon kasi ulit sya magkakaroon ng chance mapasakanya si Patrick matapos mamatay ni Loraine"sabi ni Hector mula sa kabilang linya..

Hindi na tumugon si Eunice......binaba na nya ang telepono

"Tinanong kita Patrick yung huling usap natin ang sabi mo hindi mo kasama si Sabrina....sinungaling ka"sigaw ng isipan ni Eunice....

Walang tigil ang pagtulo ng kanyang luha..

Patong patong na ang nararamdaman nyang sakit..

"Sorry baby kung lagi na lang sad si mommy at lagi na lang nagcacry....sobrang love ko lag talaga kasi ang daddy mo kaso lagi nya akong sinasaktan.."sabi nyw habang hawak hawak ang kanyang tiyan

Nasasaktan sya ng sobra ng malaman nya mula kay Hector na magkasama sina Sabrina at Patrick

Pero wala ng katumbas pa ang sakit once malaman nya na bumalik na ang alaala nito..

Saan sya kukuha ng lakas ng loob para tangapin ang lahat ng sumbat na maririnig mula kay Patrick..

AT higit sa lahat paano matatangap ng kanyang puso ang galit ng pinaka mamahal nya..

Ito na ang pinakamasakit na mararamdaman ng kanyang puso.....

Masakit pa ang ulo ni Patrick habang nagdidrive pabalik ng mansion..nailabas na nya lahat ng sakit kagabi..ngayon ay haharapin na nya ang babaeng nagpaikot sa kanya..

Hindi nya alam na si Eunice ang babaeng tunay na minamahal sya....

END OF THIS CHAPTER

---I NEED full concentration on my next chapter

----the wait is over......

---- kakaiyak lang talaga itong susunod...

-l

.

Lumuluha na syan....

forever in my heartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon