Unexpected

Chapter 21.2*

Chapter 21.2 ~ 

JELYNNE's POV

“Jelynne, sa’yo lang ako, ikaw lang ang pwedeng mag may-ari sa akin kaya pwede ba, wag mo na akong itaboy sa iba. “ 

Bigla ko na lang naalala ang sinabi ni Claude ..

Basura na nga ng kaibigan mo, pinupulot mo pa.

I felt something wrong. Bakit parang pati pride ko ay natapakan na rin?

"Hindi kita pag-aari, nakita mo na ngang ang daming umaangkin sa'yo." nanlalambot na sabi ko sa kanya. Tumayo ako at nagbabadya na sanang umalis.

"Kaya hahayaan mo lang akong mapunta sa kanila?"

"Hindi naman ako nakikipagkompitensya sa kanila. Kung mapunta ka sa kanila, wala na akong pakialam doon." at tuluyan na akong umalis.

Hindi ko alam kung bakit ko nasabi ang lahat ng iyon. Hindi yun ang gusto kong sabihin. Nadala lang siguro ako nararamdaman ko. Nasaktan ako sa mga sinabi ni Claude at dahil doon parang nagkaroon ako ng dahilan para huwag nang umasa kay Renzo. Iisipin lang ng lahat na isa akong manunulot, isang basurera.

Tumunog ang phone ko, tumatawag si Kaysha.

"Nasaan ka?" bungad niya nang sagutin ko an kanyang tawag.

"Nasa bahay na ako." sumama kasi ang pakiramdam ko kaya naisipan kong umuwi na lang. Hindi na naman ako kinulit ni Lola kung  anong nangyari nang sabihin ko sa kanyang gusto ko lang muna magpahinga.

Narinig kong napabuntong hininga si Kaysha.

"Don't worry, I'm okay." alam ko kasing nag-aalala siya sa akin.

"Sorry, sa nangyari ha. I promise, hindi ka na ulit makakasali sa booth namin pati si Renzo ay inexempt na din namin." nahihiya niyang sabi sa akin.

“Okay lang yun, wala ka namang kasalanan. Pasensya ka na rin kung gumawa pa ako ng eksena sa booth niyo."

"Sus, ako nga dapat ang gumawa noon para sa'yo eh"

Napangiti naman ako.

"Uhmm, nagkausap na ba kayo ni Renzo? Sinundan ka kasi niya noong nag walk out ka."

"Oo at mayroon akong nasabing hindi maganda."

Kinuwento ko naman sa kanya ang nangyari. Bumigat na naman ang dibdib ko nang maalala ang lahat.