Chapter 10 ~
Nandito na ako sa school. Bukod sa pinag-iisipan ko kung pupunta ba ako mamaya sa F. Park ay pinag-iisipan ko rin kung papansinin ko ba si Kaysha after ng nangyari kahapon. Syempre kaibigan ko yun, ang hirap niyang iwasan pero gusto ko rin namang iparamdam sa kanya na nasaktan talaga ako sa ginawa niya.
Pagpasok ko sa room ay agad akong sinalubong ni Kaysha.
"Hindi mo na ako nireplyan kahapon!" pa-sad effect niyang bungad sa akin.
"Wala na akong load." napaka-cold kong sagot sa kanya at dumaretso na sa upuan ko.
"Tumawag ako di ba?"
Pumikit muna ako at huminga ako ng malalim then afterwards, I finally confront her.
"Do you expect me to still talk with you after mo akong iwan kahapon?" nakita ko ang pagkagulat sa mukha niya.
"Sinabi kong kukunin lang namin ang kotse ni Reign and right after that, babalikan namin kayo."
Yes, yes, that's actually what she told me but .. "you don't get my point!"
"What point?" clueless niyang tanong. "Kasama mo naman si Renzo eh. You're not alone." Hindi ko akalaing maiisip niyang okay lang na iwan ako kasi may kasama naman ako. Grabe!
Ayaw ko sanang gawin ito pero nag-walk out ako.
"Saan ka pupunta Jelynne?" tanong niya pero hindi ko na siya pinansin pa. Nakita kong parating na ang teacher namin pero agad ko itong iniwasan at sadyang lumihis pa ng daan para hindi siya makasalubong.
Wala ako sa mood para umattend sa mga klase ko. Umattend man ako ay alam kong hindi rin naman ako makikinig. Alam kong kaoag nalaman ito ni Mama o kaya ni Lola ay paniguradong malalagot ako pero siguro hindi naman ito makakarating sa kanila. Unless, isumbong ako ni Kaysha. Subukan lang niya! Hmp!
"Jelynne!" napalingon ako nang marinig ko ang pangalan ko. Boses ng lalaki pero hindi iyon si Renzo. Sino namang tatawag sa akin? I mean, wala akong kaibigang lalaki dito sa school.
Nang hinagod ko ang aking tingin ay nakita ko si Dinno. Kaklase ko, kaklase ko simula first year. Bakit naman niya ako tatawagin? Hindi kami close at nagkakausap lang kami kapag kailangan lang, for school matters.
"Wala bang klase?" tanong niya sa akin. Time na rin kasi at makikita niya akong pagala-gala at suot pa ang bag ko. Iisipin talaga niya na walang klase.
"Meron. Nandoon na nga si Sir." sagot ko. Takang taka naman siya sa narinig. Alam niya kasing hindi naman ako umaabsent eh.
BINABASA MO ANG
Unexpected
Teen FictionWalang oras sa lalake si Jelynne. Kailanman ay hindi sumagi sa isipan niya na mainlove kung kanino man. Pero sa di inaahasahang pagkakataon ay bigla na lang tumibok ang puso niya, sa dati pang manliligaw ng kabigan niya na noo'y ayaw na ayaw niya.
