My Boyfriend is a Famous Idol

Chapter 5

MBiaFI Chapter 5

Sandara’s PoV

Nandito kami sa coffe shop malapit sa school.

Dito ako dinala ni Hanbun kahit sinabi kong ihatid na niya ako pauwi dahil pagod na din naman ako. Hindi pa din ako makapaniwala sa nangyare kanina hanggang ngayon parang tulala pa rin ako. Hindi ko alam kung ano ang dapat isipin.

Dumating na ang dalawang coffee na in-order ni Hanbin. “Inumin mo muna yan, tapos iuuwi na kita." sinabi niya yan habang seryoso ang mukha niya.

Pakiramdam ko galit si Hanbin hindi ko alam kung saken o dun sa nag lock saken. “Ayos ka lang ba?” tanong ko sabay inom ng kaunti sa kape.

“Ikaw ayos ka lang ba?” tumango lang ako sa tanong niya saken. “Good.”

Tahamik lang. Wala din namang tao dito sa shop bukod saming dalawa at sa babaeng cashier. Inilabas ni Hanbin ang cellphone niya mukhang may nag text sa kanya. Pero tinignan niya lang tapos binalik na niya ulit sa bulsa niya.

Madilim na sa labas at kakaunti na lang din ang sasakyan na dumadaan sa tapat ng shop na ‘to.

“Hanbin.. kailangan ko ng umuwi.” tinitigan niya ako tinaasan ng kilay, “Why?” maikling tanong niya.

Inayos ko ang bag ko, “Baka inaantay na kasi ako ni Jiyong baka wala pa siyang kinakaing hapunan.” inayos ko na ang sarili ko. Lowbat na ako baka kanina pa tumatawag o nag tetext si Jiyong sakin at baka ikagalit niya pa yun. Wala akong balak sabihin sa kanya ang nangyare sakin dahil mukhang wala din naman siyang pakialam.

“Okay.” ibinaba na niya ang hawak niya cup. “Let's go.” yakag niya. Ang cold cold ni Hanbin sakin. Nag bayad na muna siya sa cashier at nauna na akong lumabas sa kanya. Mabilis din naman siyang nakasunod saken.

“Thank you, Hanbin. Pero hindi na ako mag papahatid sayo. Gabi na din kasi mag pahinga ka na lang at baka magalit si Jiyong kapag nakita nanaman niyang nakasakay ako sa kotse mo.” ngumiti ako sa kanya sakto namang may dumaan na taxi kaya pinara ko na agad yun para hindi na ako mapigilan pa ni Hanbin.

Pag sakay ko ng taxi ay bigla kong naalala na hindi ko pa pala naitatanong kay Jiyong kung bakit alam ni Hanbin na boyfriend ko siya.

Hanbin’s PoV

Bago umalis ang taxi na sinakyan ni Sandara ay kinuhanan ko ang plate number nung taxi. “Take care, Sandara.” nag buntong hininga na lang ako bago pumasok sa kotse ko.

Nakarating na ako sa tapat ng bahay namin. Binuksan ng dalawang maids ang gate at pinark ko ang sasakyan ko sa likod ng bahay namin. “Hijo.. bakit ginabi ka nanaman?” tanong ng asawa ni papa.

“Kelan ka pa nag karoon ng interest sakin?” tinitigan ko siya ng matagal, “Pwede ba ‘wag kang plasik?” sabi ko bago pumasok sa loob.

Pag pasok ko sa loob ay sinalubong ako ng mga maids at tinanong kung anong gusto kong kainin. Pero tumanggi na lang ako at sinabing hindi ako gutom. Dumaretso na lang ako ng pasok sa kwarto at kinuha ang phone ko para i-text si Sandara.

To: Sandara 🙎

“Nakauwi ka na ba?”

Hinagis ko ang phone ko sa kama at hinubad ang uniform kong suot. Siguro after ko namang mag shower nakapag reply na siya.

➖➖➖

Sandara’s PoV

“Mam ididiresto ko po ba?” biglang tanong ni manong. Tumingin ako sa labas at umiling, “Ah hindi na po. Salamat.” iniabot ko na ang bayad ko at saka lumabas.

Medyo kakaunti na lang naman ang lalakarin ko. Ayaw din kasi ni Jiyong na mag papasok ng iba dito baka kasi malaman nila na sa iisang bahay lang kami nakatira. Ikakasira ng career niya yun at pwedeng yun din ang maging dahilan ng pag hihiwalay namin.

Nakarating na ako sa tapat ng pinto hay salamat. Ang sakit sakit na ng katawan ko. Huminga muna ako ng malalim bago ipihit ang door knob.

Pag pasok ko ay halos mapatalon ako nung makita ko si Jiyong na nakahiga sa sofa habang nanonood ng tv. Hindi siya nag s-stay dito sa baba. Never.

Anong ginagawa niya dito?

Hindi ko siya pinansin at dire-diretso lang ako ng lakad nung bigla siya nag salita.

“Why are you so late?” nakatalikod ako at hindi ako tumitingin sa kanya, dahil hindi ako makakapag salita kapag kaharap ko siya. Errrr katakot.

“U-uhh”

“Til 5PM lang ang girls ah?” putol niya saken kung alam mo lang sana ang nangyare sakin Jiyong.

“Sorry.”

Dumaretso na ako ng lakad papunta sa kusina para uminom ng tubig nung may mapansin akong pag kain sa lamesa na may kasama pang sticky note.

💌
This is the right taste of sushi, Sandara.
Eat it.

Nilingon ko si Jiyong sa may sala pero wala na siya agad. Nag tatalon ako sa sobrang saya! Kinikilig ako!