Wicked Cinderella (Completed)

Thirty Five

"Mom' Is Daddy still on business trip?"

Hinaplos ko ang mukha ng anak at malungkot na ngumiti saka tumango. Maybe this is the right time to tell Tyler about his real father. "Hey bigboy. Mommy will tell you something important, but promise me you won't cry okay?"

"Promise." Tinaas niya pa ang kanang kamay, hindi pa man ako nagsasalita namumuo na ang luha sa mga mata ko. "What is it Mom?"

"You know Babe, your Daddy Threin, wans't your real Dad, Anak."

Unti-unti niyang binaba ang kamay at nagsimulang maiyak. Goodness! I hate to see him crying! Niyakap ko agad ito at hinaplos sa buhok.

"Kaya po ba he's out of the country because he doesn't love me anymore, kasi di siya ang real Daddy ko?" Humikbi ito at yumakap sa akin. "Ayaw na po ba niya sa akin, kasi may bago na siyang Baby, Ma? Hindi niya na ako mahal?"

"Of course not! Mahal ka ng Daddy, Kaya nga siya ng work ng mabuti di ba? Kasi he wants to give you a good future, mahal ka ng Daddy anak. Galing ka sa heart niya, kahit hindi siya ang tunay mong Daddy."

Humiwalay ito ng yakap sa akin at tumitig sa mga mata ko. "Nasaan po ang real Papa ko Mommy? Ayaw niya po ba sa akin?"

Umiling ulit ako, I can feel my chest are tighting. So innocent my dear Tyler. "He's out of the country too, kasi..." Nakagat ko ang babang labi saka hinaplos ang mukha niya. "Kasi your real Dad is sick, kailangan niya ng medication. Pag magaling na siya... Pupuntahan natin siya."

"Is he okay Mom? Sana po okay siya, I want to tell him about my friends, tapos papakilala ko siya sa kanila. They won't tease me na." Napalitan ng excitement ang malalamlam nitong mata. "Ano pong name niya?"

"Thyrimm. His name s Thyrimm Drake. He's your Daddy Threin's elder Brother." 

-----------------------------

Malakas ang hangin ng gabing yon, para bang ano mang oras ay babagsak ang ulan mula sa mapulang kalangitan. Alas siyete na ng gabi wala pa si Papa at Tita Carm, saan na naman kaya nagdate ang dalawang iyon?

"Nako kung nag-aalala ka kung bakit wala pa ang Papa mo, nasa Subic sila ni Carmie."

"Hindi sila nagsabi sa akin? Ang dadaya! Gusto ko ding pumunta don." Ngumuso ako at naupo sa sofa, binuksan naman ni Tita ang T.V matapos ilapag ang dalang grapes sa mesa.

One of the most sought-after bachelor in town, Threin Denver Montecarlo totoo bang nag ba---......

Hindi pa man natatapos ang balita ay pinatay na iyon ni Tita at tumayo sa sofa. Nagpaalam siyang aakyat na at magpapahinga nalang kesa manood daw ng walang kwentang balita. Napailing na lamang ako. Wala namang tama sa mga balitang inuulat ng mga yan. Minsan may bawas, minsan may dagdag naman. Tumayo na din at umakyat na. Lalamayin ko nalang ung Amusement Project.

Habang paakyat ako, pumasok sa isip ko kung itutuloy ko pa na isabotahe iyon. Totoo, naaawa ako kay Drake, hindi naman ganon ang nais kong maging karma niya kung karma niya nga ba iyon. Hindi ang buhay niya. Hindi pa man ako hustong nakakalapit sa kama ko ay narinig ko na ang buhos ng ulan mula sa bukas na sliding door sa balkonahe. Sinara ko iyon bago nahahapong bumalik sa kama ko at sumalampak doon. Kinuha ko ang folder na ibinigay ni Sander kanina at sinimulang basahin.

Halos lampas kalahati na ako sa binabasa ng tumunog ang telepono sa kwarto ko bigla. Si Papa siguro at magbibilin.

"Hello Pa--"