IHYBF (I Hate You Best Friend!) [FIN]

Chapter 9

Chapter 9

--------------

LEX THE CHIC MAGNET

“…Kaya alam kong hindi mo ako lolokohin, ever! Unlike what the two of them did.”

Aaargh! Kainis! Paulit-ulit yun na naririnig ko padin sa utak ko til now. Ayoko talaga ng feeling ng nakokonsensya. At hindi pa ako nakonsensya ng ganito dati.

*ibinalik o ang shampoo sa deck at binuksan ng todo ang shower*

Ganito ako pag depressed. As if mawa-wash out yung iniisip ko dahil sa malakas na bayo ng tubig sa ulo ko. I wish na sana ganun nga.

I leaned towards the wall – nakatukod yung kamay ko sa tiled wall ng banyo. Nakayuko ako, nakapikit.

Eh kung sabihin ko nalang kaya sa kanya yung totoo?

Hindi… Ramdam ko yung bigat ng kamay n’ya kanina. Nakakatakot kaya! Lalo na siguro kung suntok na dala ng galit yun!

Naiisip ko palang kung paano ang magiging reaction nya pag sinabi ko ang totoo… Erie! Kinikilabutan na ‘ko sa takot. Natatakot akong magalit s’ya sa’kin.

‘Eh kailan mo pa sasabihin sa kanya ang totoo, Lex?’

Grabe, kinakausap ko na ang sarili ko. Baliw na ata ako. Pero kelan nga ba? Tss. Di ko alam. Sa tingin ko, tutulungan ko muna s’ya sa mga problema n’ya tapos hahanap na ako ng tiyempo para sabihin sa kanya. Tama! Yun ang gagawin ko.

My thought dispersed nung marinig ko ang pagbukas ng pinto ng banyo. Putek! Wag mong sabihing si…

“Lex, pasabay, ha? Gosh, di ko na talaga kaya ang init! So hot in the Philippines talaga!” Sh*t. Si Sophie nga, gaya ng hinala ko.

“Ui! Bakit ba bigla-bigla ka namang pumapasok sa banyo, eh halata namang may naliligo?”

“Eh hindi naka-lock eh! Saka naiinitan nga kasi ako.”

FYI, sira kasi yung lock ng cr. Di marunong kumatok? Nakikita ko s’ya trough the tinted mirror na divider nitong cr. Kumbaga, susyal na bathroom curtain, ganun. Sh*t, naghuhubad na.

“Lumabas ka nga! Ayoko ng may kasabay!” sabi ko.

“Bakit? Nahihiya kang makita ko yan?” sabi nya sabay slide sa salamin. Undie lang ang natira sa top n’ya.

Hinila ko ang naka-hang na towel ko sabay takip sa naka-hubad kong katawan. Napa-sandal ako sa dingding. My eyes, far away from her. Damn! I hate to see myself like this. Feeling ko sa itsura ko para akong hahalayin na hindi maintindihan. Yung tipong kulang nalang sabihan ko s’ya ng ‘Wag po.’ Sh*t. Dammit!

“Lumabas ka nga muna! Magsasabon lang ako tapos isang minutong banlaw, okay na. Lalabas na rin ako.” Sabi ko sa kanya.

“Why? Pwede naman tayong magsabay ah?? Hello! Natanggal ko na yung top ko, ibabalik ko pa ba? Saka bakit ba parang nandidiri ka sa katawan ko? Sabi mo stunning ako? Sus… Palibhasa, lalaki ang gusto mong makasabay maligo eh, noh?”

Luko talaga ‘to! Halikan ko kaya ulit nang maramdaman n’ya kung bading ba talaga ako o hindi? Tss. Pasalamat s’ya, ginagalang ko s’ya kaya hanggang smack lang ako.

“Hindi nga ako sanay ng may kasabay maligo!” sumisigaw na ‘ko nyan.

“Arte…”

“Tss. Ako na nga lang ang lalabas! Kainis ‘to…” Kainis talaga. Hindi pa kaya ako nakakapag-sabon! Ayoko pa naman ng pakiramdam na parang hindi malinis ang katawan ko. Ahhh! Asar talaga!