The PAST MISTAKE

Chapter Twenty Four

"Hindi naman natin kailangang maghiwalay..."

Tama ba ang narinig ni Francine? Ito na ba ang katuparan sa matagal na niyang pinapanalangin?

"Puwede naman nating ituloy ang kung ano man ang namamagitan sa atin ngayon," patuloy ni James.

Ikinuyom ni Francine ang mga kamay na nakapatong pa rin sa mesa, ang mga kuko niya ay mistulang bumabaon na sa kanyang mga palad. Ituloy ang namamagitan sa kanila? Ano nga ba ang mayroon sa pagitan nilang dalawa?

Naramdaman niya ang marahang pagpisil ni James sa kanyang mga balikat. "I was thinking," dinig niyang saad ng asawa, "maybe we can still be like this. I mean, I am attracted to you—you must have known that by now. And we're compatible in bed... Maybe we could make this last a little bit longer than a year."

Iyon lang ba? Iyon lang ba ang dahilan ni James sa kagustuhan nitong ipagpatuloy ang kanilang... ano nga ba ang tawag sa namamagitan sa kanila? Isang kasunduan? Isang relasyon? Isang kasinungalingan at pagpapanggap? Pati utak niya ay naguguluhan na rin, sumasabay sa nalilito niyang puso!

Marahas niyang itinanggal ang mga kamay ni James sa kanyang balikat at lumayo rito nang bahagya. "Ayoko."

"W-what did you just say?"

"Ang sabi ko, ayoko!" Muli niyang hinarap ang asawa. "Hindi mo ba naintindihan ang sinabi ko? Kailangan ko pa ba talagang ulit-ulitin sa 'yo?"

"Then tell me one goddamn good reason kung bakit ayaw mo!" nagtatagis ang bagang asik nito. "What we have is already good. Bakit ayaw mong subukan?"

"Dahil lugi ako roon, James! Luging-lugi ako sa gusto mo!"

"Stop speaking in riddles, Francine! Ano ba 'yang pinagsasabi mo? Am I not making you happy in bed? Do I not satistfy you?"

"Tangina mo naman, James! Ano ba ang akala mo? Sex lang ang magpapasaya sa isang tao? Na okay lang kahit mali, dahil masarap ka namang ka-sex, eh. Ganoon ba ang sinasabi mong compatibility?"

"Well, what else do you want? What else is there between us aside from slight attraction and great sex?"

Nagtagis ang kanyang bagang sa mga narinig mula kay James. Ganoon na ba talaga kasarado ang puso nito para isiping iyon lang ang makakapagpaligaya sa isang tao? "Hindi mo pa ba nakikita?" giit niya. "Hindi mo pa ba nararamdaman? Mahal na kita—mali, matagal na pala kitang mahal!" Nagsimulang umulap ang kanyang mga mata, kasabay nang pagsikip ng kanyang dibdib. "Kaya kong ibigay ang hinihingi mo, James. Kaya kong makipagsipin sa 'yo. Iyon lang naman ang gusto mo, hindi ba? Pero higit pa roon ang kaya kong ibigay sa 'yo. Katawan ko, kaluluwa ko... kahit puso ko, James, kayang-kaya ko ibigay..."

"Francine... stop—just stop."

"Bakit mo 'ko pinipigilan? Hindi ba gusto mo ng isang magandang sagot? O, heto ang sagot ko! Dahil mahal kita! At nasasaktan ako dahil mahal kita, pero hindi mo 'ko mahal... nasasaktan ako dahil handa akong ibigay ang lahat sa 'yo—kaya kong ibigay ang puso ko sa 'yo, pero hindi mo maibigay sa akin ang puso mo."

"Why do you have to make things complicated? Sinabi ko ba sa 'yong mahalin mo 'ko? For fuck's sake, Francine! Hindi ko hinihingi ang puso mo!"

"Oo! Dahil katawan ko lang ang gusto mo, hindi ba? Ayaw mong ibigay sa akin ang puso mo dahil ibinigay mo nang lahat kay Grace, tama ba ako?"

Nakita niyang nagkuyom ang mga panga ni James, at ang mga mata nito ay nanlilisik sa galit. "Leave Grace out of this," banta nito sa kanya. "You shouldn't even know about her. What did you do? You've been snooping around me all this time?"

Nakadama ng maliit na takot si Francine sa naging hitsura at paraan ng pag-aakusa sa kanya ni James. Mas nakakatakot pa ito kaysa noong inakusahan siya nito ng corporate sabotage dahil sa pag-iispiya niya. Ganoon ba ang epekto ni Grace sa buhay ni James? Kontrolado ba ng mga alaalang nakaraan ni Grace ang mga bugso ng damdamin ni James?