LAVİNİA

17.Bölüm

Gittiğin o günde kalmışım hala sen dizlerimde dermandın
Tekrardan sana geliyorum aç kalbini bana orda bir yer var mı?
Mayıs 6

Doruk Çevik

Ben hala neredeyim biliyor musunuz?
Onun beni terk ettiği, herkesin birbirine veda ettiği bu lanet yerde, onun evinde, buradan 2 can çıktı bir elveda bile diyemeden son yolculuğuna uğurlandı iki güzel insan.

Yazardan

Bazen bazı şeyler için çok geçtir ama sen bunu fark edemezsin, bazen kıymetini bilemediklerin ileride keşkelerin olur, zamanınız varken bazı şeyleri farkına varın, çevrenizin, ailenizin hatta nefret ettiğiniz insanların bile gün geliyor kaybedince sadece keşkelerden ibaret oluyorlar inanın bana bu daha da ağır.

Doruk Çevik

Korkuyorum, korkuyorum ya ona bir şey olursa diye ya anneme edemediğim gibi onada veda edenlere kaybedersem diye, korkuyorum onu sonsuza denk kaybedersem diye...

Günlerdir aramadığım yer, sormadığım tek bir insan kalmadı, ama tek bir kişi ya tek bir kişi bilmiyor nerede, ne yapıyor diye en azından iyi mi onu bilmek istiyordum nafile.

Ben bu gece tekrar düşündüm, onu, ona olan aşkımı...uğruna yıllarımı feda ettiğim aşkımı.
Peki bu gece burada onun yaptığı gibi silebilirmiydim onu, onca yılı onca yaşanmışlığı onun gibi yoksayabilirmiydim?
Bu nankörlüğü ben kendime, ona yakıştırabilirmiydim, unutabilirmiydim onu söz geçirebilirmiydim yıllardır onun için atan kalbime.

Ertesi gün

Eve nasıl geldiğimi hatırlamasamda sabah kalktığımda yatağımdaydım, bugün şirkete uğrayacaktım, ortaklığı bozacaktım neden mi?
Kimsenin nerede olduğunu bilmediği, günlerdir ağlaya ağlaya aradığım kadın böyle istediği için, günlerdir bir an olsun aklımdan çıkarmadığım ,kapısında yattığım kadın istediği için.

Sabah erkenden gelen telefonla almıştım bu haberi, başta anlamasamda onun istediğini anlayıp uzatmamıştım, kabul edip kapamış telefonu.
Her ne kadar konu o ise gurursuz olsamda, şirkette ve iş hayatımda dikkat etmem gerekenlerden biri.
Tekrar bi düşündüm de ortaklığı bozmak istiyecek kadar iyiyse benimde kendimi hırpalamama gerek kalmamış gibi...
Ya da belkide onun bana ihtiyacı kalmamıştır...

Evden çıkmış şirkete gidiyordum düşünmemeye üzülmemeye çalışıyordum ama her zaman yapamadığım gibi yine birşeyleri başaramıyordum.
Her ne kadar onu unutmaya çalışsamda, içimdeki yaraları sarmaya çalışsamda bir şarkı çalıyor tekrar başa sarıyordum,
İnanki olmayışın bile sorun değil ben seni sensizken sevdim,
Eskisinden de haraketliyim ama mevzu sen olunca duruldum artık.

Her şarkı seni anlatıyorken nasıl uzak kalacağım ki senden,
Seni kendimden bile çok sevebiliyorken nasıl gidebilirim senden...

Şirketi ayırmak istemesi herşeyin cevabı aslında, kalbimde cevapsız kalan sorulara, beynimde dönenlere hepsine,
Ama olurya bazı soruların cevabı doğru çıkmaz, yanlış verilmiştir buda öyle olsun istiyorum, hikayemiz böyle bitmesin sonumuz bu olsun istemiyorum... En acısıda yıllarımı verdiğim bu ilişkide aşağılık bir herif olarak hatırlanmak, ardında aldatıldığını düşünen bir kadın bırakmak.

Yazardan

Hep böyle olmaz mı zaten, ne kadar çabalarsan o kadar üzülürsün, üzüldükçe anlarsın bazı şeyleri olduramadığını yapamadığı, hiç bir yere ait olamadığını, sevilmediğini...

Bazen oturur düşünürsün neden böyle oldu? Neden ben sevilmedim diye, arkadaşın olur boş duvarlar, onca çevren vardır ama tek bir kişi yoktur seni anlayan dinleyen, hayat bazen böyledir en çaresiz olduğun zaman vurur seni en hassas noktandan, eğer hassasiyetin bir insansa yazık edersin kendine, kaybettiğin zamana.

Onların hikayeside bu değilmiydi zaten en başından beri?
Çocuk iken ayrı bırakıldılar,
Aylar, yıllar geçti kendileri hayatları herşeyleri tümüyle değişti ama yeniden buluşturuldular değil mi?
Ne üzüntüler yaşandı ne ölümler bunca ağır şey yaşanmışken tek bir yanlış anlaşılma boza bildi bu hikayeyi, dedim ya hayatın size ne getirebileceğini bilemezsiniz, aslında en başından beri olay buydu, edinilen tecrübelerden, yaşanmışlıklardan bunu size aktarmaktı.

Hayatta her zaman ayakta duramazsın, bazen düşmek gerek her zaman daha sağlamak kalkabilmek için,
Bu kurgudada yazılan tüm olaylarda bu varsayım vardı, onların hikayeleri diğer kurgulara kıyasla gerçekler üzerine kuruluydu, ama dedim ya hayat çoğu zaman acımasızdır, kimseye acımaz...

Asel Güneş

Nerdeyim, nasılım bilmiyorum, üzgün müyüm, sinirli miyim bilmiyorum hissizleştiğimi anlıyor daha da dibe batıyordum.
Ona değer mi inanın bilmiyorum ama bulunduğum durum kimseye değmez kesin...

Harcadığım yıllarıma ağlıyorum bugün, ona harcadığım sevgime, aşkıma ağlıyorum bugün, yalnızlığıma, çaresizliğime ağlıyorum, ne beni nede tek bir sevgi kırıntımı haketmeyen bir insana ağlıyorum,
Ağlama sebebim o iken ona ağlıyorum, onun omzunda ağlamak istiyorum.
Burnu düşse almayacak olan o kız, o hayatıma girdiğinde gurursuz bir insana dönüştü, ne kadar aramız kötü olsada yine yanında ben oldum, yinede yanında ben oldum...

Ailemi kaybettiğim zaman yanımda oldu bir an olsun ayrılmadı yanımdan, ne olursa olsun gitmedi o günki gibi 17 yıl önceki gibi, çocukluğumuzda ki gibi sığınmıştık o gün birbirimize.
Bunca duyguyu tek bir kişiye hissedebiliyorken nasıl vazgeçecektim ki ondan, yaptığını nasıl unutacak nasıl soğuyacaktım ki ondan.
Ben ona hiç bir zaman kötü duygu beslemedim ki, o yokken bile ona sadık kalmışken nasıl hazmedecektim ki yaptığını, onu bu denli seviyorken nasıl nefret beslerdim ki ona.

Evden ayrıldıktan sonra ilk uçakla Ankaraya gelmiş, burdaki evimize yerleşmiştim, o anın duygusuyla biraz kafa dinleyip geri intikam almaya dönecektim, şimdi ise düşününce bir yanım değmez onun gibi birine öbür yanım yapmamıştır son kez dinle diyor ama ben çoktan ortaklığı sonlandırmıştım ki eminim çoktan benden vazgeçmiştir bile.

Sakin kafayla düşününce farkına vardım ki lafına inandığım insan Emreyken tekrar düşünmek fena fikir olmasa gerek.

Kendime zaman vermek istiyordum, herşeyi düzeltmek için, ilişkimi kurtarabilmek için kendime bütün olanakları sağlayacaktım.
İyi hissettiğimi farkettiğim an ilk işim yüzleşmek olacaktı.

Yazardan

Bazen herşey düşündüğümüz kadar kolay olamayabilir, bazen beklediğimiz, istediğimiz sonuçlarla karşılaşamayabiliriz.
Bazen olmaz ama bazen de hiç olmaz peki onlar oldurabilecekler miydi, beklenilen, istenilen sonuca ulaşabileceklermiydi? Herşey onlar için kolay olacak mıydı?

Doruk Çevik

Bazen beklemek gerek demiş yazar en güzeli için, bekliyorum bende güzelimi en güzelimi bana gelsin beni anlasın bana güvensin istiyorum.
Ben seni bir ömür beklerimde, ömrüm yeter mi gelişine?

Yazardan

Bazen kıymetini bilemediğiniz sevgileri mumla arar olursunuz, bazen kıymetini bilmediğiniz bir gram ilgiye muhtaç olursunuz, bazende kıymetini bilemediğininiz insanlara ihtiyaç olurda geç kalırsınız, zaten hep öyle olur ya zamanında bilinmeyen değer kıymet kaybedince bilinir...
Bazı insanları görebilmek seve bilmek için vakit kaybetmeyin bazen geç kalırsınız...

Peki onlar birbirlerine yetişebileceklermiydi?

Final yapıyorum, devam edemiyorum.
Sorunuz varsa cevaplarım, dilerseniz diğer kitabımı okuyabilirsiniz, hikayesi daha hoş, kendinize iyi bakın olur mu?
1 2 bölüm sonrası final...