LAVİNİA

1.Bölüm

İnsan bazen, gözlerini çok uzaklara daldırır ve her şeyden gitmek ister. Bazen de giden sevdiğinin arkasından ona kavuşma heyecanıyla gitmek ister. Bu isteklerini bir sözle cümleler dökmek, hiç de kolay olmayabilir.

Dila'nın gidişi üzerinden yaklaşık 17 sene geçmişti artık hiç bir şey eskisi gibi değildi.Ne Doruk eski küçük Doruktu nede Dila eski Dilaydı.

...

DİLA KORALDAN
Yine bir dönem bitmiş yeni döneme girecektik.Ortaokula geçecektim Doruktan uzak kalmış onu özlemiştim.Sabırsızlıkla o günü bekliyordum kavuşacağımız günü.Onu bi kardeş bi abi edasıyla benimsemiştim hatta bana babalık yapmayan babamın bile yerini çok güzel doldurmuştu.Ondan 1 gün ayrı kalmak bile benim canımı sıkıyor her zaman yanımda olsun istiyordum.

⏳

Okulların açılmasına yaklaşık 1 hafta kadar kalmıştı çok ama çok heyecanlıydım hem ortaokula başlıyorum diye hemde Doruğa kavuşacağım diye...
Kitap okuyor zaman öldürmeye çalışıyordum yoksa burda zaman akmıyordu.Oda arkadaşlarımla fazla samimi değildim genelde tek başıma takılır,yalnız olmayı severdim.Yine öyleydi tek başıma oturup birşeylerle uğraşırken,yanıma yetimhanemizin müdür yardımcısının yaklaştığını gördüm ne olduğunu aşırı merak ediyor bi yandan da onun ne kadar güzel bir kadın olduğunu düşünüyordum küt siyah dalgalı saçları ve buğday teni bence onu çok çekici kılıyordu.

Yanıma geldi ve son derece ciddi bir şekilde benim ile konuşmak istediğini söyledi onu dinlediğimi belirterek konuşmasını bekledim.Her zaman ki halinden farklıydı ciddi bir konu olduğunu düşünüyordum ki öylede oldu.

Duyduğum şeyle kafam allak bullak olmuştu.Biri beni evlatlık edinmek istiyormuş,başta inanamadım,burda bir çok arkadaşım bu şekilde ayrılmıştı aramızdan ama hiç düşünmedim bi gün benide evlatlık edinmek isteyeceklerini.İçimde anlamdıramadığım bi duygu vardı heyecan gibi mi merak gibi mi bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey varki Doruktan ayrı kalmak isteyeceğim son şey bile değil.

Yaklaşık 2 gün geçmişti müdür yardımcısı yanıma geldiğinde pazartesi günü geleceklerini belirtmişti ama ben hazır değildim.Bi yanda Doruk öbür yanda ne olduğunu kim olduğunu bilmediğim belkide geleceğim açısından kurtuluş yolum vardı.Öğlen saatlerinde 1 gibi geleceklerdi tanışmaya, korkmuyorum desem yalan olur ne ile karşılaşacağımı ne yapacağımı bilemiyorken kendim için böylesine büyük bir kararı küçük yaşımda almak...

✨

Gelmişlerdi,müdür yardımcımız beni çağırmaya geldiğinde gitmem gereksede adımlarım geri gidiyordu sanki korkuyordum.

Odaya gittiğimde karşımda duran çifte göz gezdirdim samimi ve dik duruşları dikkatimi çekmişti.Gözüm hemen yanlarında duran 3 5 alışveriş çantasına kaydı sanırım bunların hepsi banaydı...

Uzun bir süre sadece başım eğik bir şekilde konuşmalarını bekledim ama bir ses yoktu,kafamı kaldırıp baktığımda gözüm esmer dalgalı siyah saçlı güzeller güzeli yaşına göre çok ama çok genç duran kadına takıldı gözlerinden damla damla düşen yaşların sebebini çok merak ediyordum.

Eşininde ondan farksız gözleri dolmuştu ne olduğunu aşırı merak ediyorum ama sormaya çekiniyordum.Bu sessizlik beni gersede kimseden ses yoktu.Taa ki adam konuşmaya başlayana kadar, söze şöyle başladı."Dilacım öncelikle seni böyle karşıladığımız için çok üzgünüz zaten halimizden de belli oluyordur"diyip samimi bir şekilde sırıttı.Ardından yanındaki hanımefendi girdi söze"Dila, o kadar güzel ve tatlısın ki seni burda ilk gördüğüm anda en derinlerimde hissettim tekrar o hissi" bahsettiği his neydi?