LAVİNİA

16.Bölüm

OY VERMEYİ UNUTMAYINIZ.

"Bildiğin gibi değilim,sildiğin gibiyim hala"

Herkes gider mi...

Doruk Çevik

Elimde duruyordu, şuan sevdiğim kadının bana veda ettiği kağıt elimde duruyordu.
Olacakları anladığım ilk anda gelmiştim buraya ama o çoktan gitmişti, beni dinleme gereği duymadan, bana güvenmeyi seçmek yerine çekip gitmişti.

Ona herşeyi anlatacaktım oysaki neden böyle olduğunu, yada kimin yüzünden olduğunu...
Onu suçlamıyordum tabiki ama ben bana güvenir, inanır diye zamanını beklemişken şimdi ise onun uğruna harcadığım bütün zamanı kendiyle alıp götürmüştü benden...

Asel Güneş

Şimdi neredeyim biliyormusunuz? Bir sahil kenarında oturmuş, nasıl sevilmediğimi, nasıl yetersiz kaldığımı düşünüyorum.

Koca bir hiçliğin ortasında sıkışıp, bir başıma kalmıştım, belkide şuan ne arayan vardı nede soran. Ben hep böyleydim kenarda köşede hep unutulmuş hep 2.plana atılmıştım.

Ailemi kaybettikten sonra tek dayanağım olmuştu o, kimsem yokken ağlayacak omuz olmuştu bana ama ben belkide yetemedim ona belkide yanımdayken bile o kadını düşünüyordu.

Aşık olanlar iyi bilir sevdiğiniz kişiye sonsuz güven duygusunu, lakin her zaman güzel sonlar yazılmaz onlara... Bazen bazı insanlar gözünüzün içine baka baka harcarlar koca bir aşkı.

O 17 yılımla birlikte, gençliğimin en güzel zamanlarınıda almıştı, hakettiğim bu değildi ama keşke hayat herkesin hakettiğini yaşayabileceği kadar adil bir yer olsaydı...
Hiç bir kadının haketmediği gibi bende bu yaşananları haketmemiştim.
Ama emin olun, üzülmesi gereken bizler değil, bu davranışları sergileyecek kadar aşşağılık zihniyete sahip insanlardır.

Ve benim hikayemdede;
bunların sonunda ben kendimi ,o ise benim gibi birini kaybetmişti.

YAZARDAN

Ve bir gün gelir bütün yaşanmışlıklar unutulur, hatıraların, yılların bir önemi kalmaz...
Bazen aşk bile durduramaz yanan yüreğin acısını.

Keşkelere sığınırak kendinizi avuturken arkadan çalar acımasızca anısı olan şarkı...

Adım adım geldim ama sen benim yanımda da değildin,
Bir sana, sana eğdim boynumu nazar, nazar değdi...

✨

Onlarda kopmuştu birbirinden, her güzel sevenlerin birbirinden koptuğunda gibi onlarda ayrı düşmüşler tıpkı yıllar önceki gibi.

Aşk, bazen tek taraflıda olsa çaba göstermek, olmayanı olması için zorlamak belkide, belkide çaba ve bi o kadarda sabır lazımdır.

Aşk imkansızı sever.

Belkide artık onların kavuşmasıda imkânsızdır.
Belkide sonları böyledir, hangimiz biliyoruz ki sonumuzu?

Doruk Çevik

Saatler geçmiş hatta günler olmuştu ama ben ondan ne bi haber nede bir iz bulabiliyordum.
Canım acıyordu, çok canım yanıyordu böyle bir son yazılamazdı bizim hikayemize, 17 yıl koskoca 17 böyle sonlanamazdı, buna izin vermeyecektim.

Ne yapmam konusunda hiç bir fikrim yoktu ama tek bildiğim sonumuzun bu olmadığıydı.
Kaanla defalarca en ince ayrıntısına kadar incelemiş araştırmıştık ama ne bir iz vardı nede bir gelişme.

Onun yanımda olmadığı her saniye kalbim çarpıyor, nefes alamıyordum, benim nefesim oydu, onu bulduğum gün nefes almaya kalbim atmaya başlamıştı am şuan, hepsinden mahrumum.

Dilanın yokluğunda şirketteki bütün işler bana kalmış daha doğrusu ya bir gün gelirse umuduyla herşeyi 4 4'lük bulsun istiyordum.

Şirketten çıktıktan sonra arabaya binip derin bir nefes verdim, rahatladımı anladığımda arabayı çalıştırıp, şarkı açtım.

Kuşları anladımda, senin kanatların yok nasıl uçtunda gittin...
Kırık cam misali hatalarım acıtır, seni böyle mi kaybettim?
Bul beni kaybolmuşum...

Ve bütün şarkılar onun için çalmaya başlar.

O kadar zor ki hiç bir suçumun olmadığı halde ondan uzak kalmak, ondan haber alamamak, mesela şuan ne yapıyor, nasıl, iyi mi hiç bir şey bilmiyorum buda en zoru.

⛅

Her gün olduğu gibi bugünde geldim o kapıya mutluluk hariç binlerce duyguyla her gece bekliyorum bu kapıda belki gelir, belki döner umuduyla.
Ya gelirse, ya döner gelirse diye hiç bir gece ayrılamıyorum burdan...Bir gece gelmezsem onu yine elimden kaçıracakmışım korkusu yiyip bitiriyor içimi...
Yapamıyorum bir an olsun uzak kalamıyorum ondan ve ona ait olanlardan, günlerdir olduğu gibi bu gecede burdayım, burda sabahlayıp, gelmesini bekleyip, sabah yine eli boş eve dönüyordum.
Bu gerekirse yıllarca sürsün onu bu evin bahçesinde görmeden vazgeçmeyecektim, yıllarımı adadığım kadını bir kaç günde kaybedemezdim...

"Umut varya umut, yapay çiçeği sulatır adama"

"Ne demiştik Aşk imkansızı sever ama unutmayın ki Lavinia, imkânsızlıkların aşkı..."

Kısa ama yazılması gereken bir bölümdü...
Vote yorum lütfen
Seviyorum sizi...