13.Bölüm

821 56 34
                                    

DAHA KÖTÜ BİR BÖLÜM YAZAMAZDIM ASKLARIM BENDEN ASK DOLU BİR BÖLÜM İSTEMEYİN BİDAHA LÜTFEN 😿😿

"Yüreği kendisine benzeyenden vazgeçemiyor insan"
Ruhi su

"Yoksa sende mi aynı rüyayı gördün"

"Sen ne gördün ki?" eğer, eğer aynı rüyayı görmüşsek...

"Güzel bir yaz sabahı, kızlarımız çoktan uyanmış, kahvaltıyı hazırlamış, seni uyandırmaya geliyordum..." dedi. Gözleri parlıyor dudakları kıvrılmış, gülümsüyordu. Muhtemelen yine uyurken sesli konuşmuştum yoksa nereden anlayacaktı ki.

"Evet, aynısı"

2 hafta sonra

Doruğun hastaneden çıkmasının üzerinden iki hafta geçmişti, bu süreçte her zaman yanında olmaya çalışmış, ona iyi gelmeye çalışmıştım. Kendi evine gitmesine izin vermeden, onu kendi evime getirip bebekler gibi bakmıştım.

Şimdi ise aşağıda bana iyileştiğini kanıtlamak için yemek yapıyordu, en son beni mutfaktan kovarak çıkarmıştı, şuan ne yapıyor hiç bir fikrim yoktu.

Bende duşa girmiş cilt bakımımı, saç bakımımı yapmış dağılan odamı toparlıyordum. Aslında çok dağınık bir insan değilimdir ama duşa gireceğim zaman asla toplu kalmazdı odam, ya giyeceğim kıyafetlerle dağılır yada bakım malzemelerimle.

Odada kalan kirlileri almış çamaşır odasına ilerliyordum, aşağıdan Doruğun sessiz söylemeye çalışıp başarısız olmasından dolayı küfür seslerini işitiyordum. Gülümseyerek çamaşırları kirli sepetine attım, ardından odanın kapısını kapatıp merdivenlere ilerledim, mutfağın önüne gelince burnuma harika kokular geliyordu.

Kapının pervazına yaslanıp Doruğu izlemeye başlamıştım, üstüne giydiği siyah sweatinden ne kadar bol olsada kasları hafiften belli oluyordu, esmer dalgalı saçları, yeşil gözleri... Anlat anlat bitiremezdim onun harika detaylarını...

Gözüm ona dalmışken bağırmasıyla irkildim,

"DİLA! ya nabıyosun orda"

"Ay ne bağırıyorsun sana bakmaya geldim"

"Güzelim, bitanem, aşkım çıkarmısın, SÖZÜNDE DURMUYOSUN AMA SEN"

"Bi daha söylee" söyle söylede bak nasıl kocam yapıyorum seni.

"Yavrum, çık hadi, ben seni çağırıcam zaten hadi yaa Dilaa"

"Tamam çok yalvardın çıkıyorum, ama çabuk ol Doruk ya sekiz gibi gelirler biz daha yemek yemedik."

Selenler gelecekti bu akşam film gecesi yapacaktık ama Doruk yüzünden daha akşam yemeği bile yiyememiştik.

"Ya sen rahat olsana benim kontrolümde herşey sen git keyfine bak güzelim"

"İyi peki ama burayı dağınık görürsem..."

"Halledeceğim been sen git hadi az kaldı zaten"

Tekrar bir ona bide çarşamba pazarına dönen tezgaha bakıp çıktım mutfaktan, salona gelip öylece uzandım koltuğa.

LAVİNİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin