රෑ දහයට ලං වෙද්දි සෝමා නැන්ද අපිට බත් පිඟන් දෙකක් ගෙනත් දුන්නා. ඊට පස්සේ එයා ආයෙත් ටිකකින් ආවේ එයාගෙ බත් එකත් අරගෙන, අපි එක්කම එයත් කන්න ගත්තේ අපි එක්ක කතා කරන ගමන්.
"ලොකු හාමිනෙයි, ලීල නෝනයි කියන දේවල් ගැන වැඩිය හිතන්න යන්න එපා"
ලොකු නැන්දා අපිට බනිද්දි සෝම නැන්දත් එතන හිටියනෙ. එයත් දුකෙන් අපි දිහා බලන් හිටිය මිසක් එයාටත් කරන්න දෙයක් නෑනෙ.
"ඒ ගෙදර වෙන කව්ද නැන්දේ ඉන්නෙ, ලොකු මාමට ළමයි නැද්ද"
මගෙ හිතේ තියෙන ප්‍රශ්නයක්ම මල්ලි ඇහුවා.
"ඇයි අපේ සුදු බබා ඉන්නෙ, දැන් නම් විස්ස විද්යාලෙනෙ, නිවාඩු දවස් වලට ගෙදර එනවා"
"සුදු බබා කිව්වෙ"
"ගාමිණී මහත්තයාගෙ පුතා, නම තඹර උනාට ඉතින් ගෙදර අය කියන්නේ සුදු බබා කියලනෙ"
ආ එහෙනම් ඔළු බක්ක ලොකු මාමගෙ පුතා.
"එතකොට නැන්දේ අනිත් මාමලා කොහෙද ඉන්නේ "
මමත් නැන්ද එක්ක කතා කරන්න ගත්තේ අම්මගෙ පවුලේ අය ගැන අපි වැඩි විස්තර දන්නෙ නැති නිසා.අම්ම අපි එක්ක ඒ දේවල් කතා කරෙත් නෑ අපි ඇහුවෙත් නෑ.
"වැඩිමලා ගාමිණී මහත්තයා, දෙවනියා සනත් මහත්තයා, එයා ඉන්නෙත් මේ ගමේම තමයි. එයාට ඉන්නෙ දුවලම දෙන්නෙක්. ඊ ළඟට ඉතින් අනෝමා නෝනනෙ පවුලේ තුන් වෙනිය. ඊ ළඟට කමල් මහත්තයා එයත් මේ අහල පහල ඉන්නෙ, කමල් මහත්තයාගේ දුවටත් දැන් අවුරුදු හතරක් පහක් විතර ඇති මයෙ හිතේ"
එතකොට අර සුදු බබාද සීයගෙ පරම්පරාව ගෙනි යන්න ඉන්න එකා. ඒක තමයි සුදු බබා ගගා හුරතල් කරන්නේ. අපි ඉතින් පවුලෙන් අයින් කරපු එකීගෙ ළමයි දෙන්නනෙ, ඒකනෙ මෙච්චර වෙනස්කම්.
අම්මට ඉන්නෙ අය්යලා දෙන්නෙකුයි මල්ලි කෙනෙකුයි,තාම ඒ තුන් දෙනාවම අපි දැකලා නෑනෙ, ලොකු මාමත් මළ ගෙදරක ගිහින් එන්න රෑ වෙයි කියන්නේ.
"අපේ ලොකු හාමිනේ එක්ක අනිත් ලේලිලා දෙන්නට ඉහ ගහන් ජීවත් වෙන්න බෑ. එයත් කැමති ලීලා නෝනට විතරයි. අනිත් ලේලිල දෙන්න වගේ නෙවෙයි සල්ලිකාර පවුලක නේ. දෑවැද්දත් යහමින් ලැබුණනෙ"
YOU ARE READING
දඬු මොණරු
Non-Fiction"ඒයි ඇටිකිච්ච ඔහොම ඉන්නවා" "නේත්‍ර, නේත්‍ර... මගේ නම නේත්‍ර" "මොකද උඹේ කට ඔච්චර සද්දෙ, මට ඔය වයසට වඩා උඩ පනින්න දඟලන ඇටි කිච්චන්ව පේන්න බෑ. ඒ නිසා මට කියල උඹේ ඔය ලස්සන මූණත් තහඩුව තලා ගන්නෙ නැතුව ඉඳපන්"
