ရှောင်းကျန့် မနက်ရောက်တော့အထိန်းတော်လာပို့ ထားတဲ့မနက်စားကိုစားနေလိုက်တယ်။
"မမ ဘယ်မှာလဲ"
ပျက်သွားတဲ့အထိန်းတော်မျက်နှာကြောင့်ရှောင်းကျန့်မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ကာ အထိန်းတော်မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်သည်။
"သခင်မလေးက ထွက်သွားပါပြီသခင်လေး"
"ဘယ်ကိုလဲ!!!!!ဘာလို့လဲ!!!!ဘာကြောင့်လဲ!!!!"
"သခင်မလေးကို သခင်ကြီးက ဆေးပညာသင်ဖို့ လွတ်လိုက်တာပါ"
"ဘာလို့အခုမှလဲ...ဘာလို့လဲ ....ပါးပါးဆီးသွားမယ်"
ရှောင်းကျန့်ကပြောပြီးပြီချင်ထထွက်သွားခဲ့သည်။ ပါးပါးရှိနေနိုင်မဲ့ စာဖတ်ခန်းထဲကိုအပြေးတပိုင်း သွားခဲ့တယ်။မမကို လုံးဝသွားခံင့်မပေးနိုင်ဘူး မမကရှောင်းရှောင်းနဲ့ပဲနေရမယ်။ဘယ်မှမသွားရဘူး။
ပါးပါးရဲ့အခန်းရှေ့ရောက်တော့တံခါးတောင်မခေါက်နိုင်တော့ပဲချက်ချင်ဖွင့်ကာ တန်းဝင်သွားလိုက်သည်။
"ရှောင်းကျန့် ယဥ်ကျေးရမယ်ဆိုတာမသိဘူးလား"
"မသိဘူး...ဘာလို့မမကိုလွတ်လိုက်တာလဲ ...မမကိုပြန်ခေါ်ပေး"
"အားကျန့် အားပိုင်ကသွားကိုသွားရမဲ့အခြေနေမို့ပါ "
"နောက်မှသွားလို့မရဘူးလား..ဘာတွေအရေးကြီးနေလို့လဲ"
"အားကျန့်နားလည်စမ်းပါ ...ပါးပင်ပန်နေပြီ နားချင်တယ် ...ထွက်သွားပေးမယ်မလား"
"ထွက်သွားပေးရမယ်...ရတယ်လေးပါး...ကျွန်တော်ထွက်သွားမယ်..."
ထွက်သွားတဲ့ အားကျန့်ကိုကြည့်ကာသူသက်ပြင်းချမိလိုက်သည်။ချစ်စရာကောင်းတဲ့သူ့တို့ရဲ့သားလေးက ဘယ်လိုတောင်ဆိုးသွမ်းလာရတာလဲ။
အားကျန့်ထွက်သွားပြီမကြာဘူး တံခေါက်သံထပ်ထွက်လာတာမလို့
"ဝင်ခဲ့"
"သခင်ကြီးရဲ့အဖေရောက်နေပါတယ်...အခုချက်ချင်းထွက်လာလို့လဲပြောပါတယ်"
"ကောင်းပြီ"
"သခင်ကြီးကိုဧည့်ခန်းမှစောင့်နေပါတယ်"
YOU ARE READING
My Warlock (Completed)
RomanceWang Yibo; စုန်းမျိုးနွယ်က မျိုးရိုး ရှောင်းနဲ့ နာမည် ကျန့် ရှိတဲ့လူက ကျုပ်........အ.........ပိုင် Xiao Zhan; ငါက အမြဲတမ်းမင်းအပိုင်ပဲ လေး ခွေးပေါက်လေးရဲ့
