Abilerim mi ?

4 NİSAN

HOŞGELDİNİZZZZZ!

Nasılsınız bakalım? Okullar az da olsa tatile girdi falan?

Bu bölüm de size tatil hediyem olsun 🌸

Takip etmeyi, Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın satır aralarında buluşalım

Neyse! Sizi daha fazla bekletmeden hikayeye geçiyorum, iyi okumalarrrrrr

~~~~~~~~~

"Daha hızlı vur ex kuzen" nefes nefese Baran'ın bana uzattığı avuç içine tekrar vurdum ama bu sefer diğer vurduklarıma nazaran daha sert vurmuştum. "Aferin lan helal" burnumdan güler gibi ses çıktığımda yorgun adımlarla ringden indim ve duvarlarında koyu mavi koruma minderi olan yere geçip oturdum.

Baran, benim hemen ardımdan ringden indiğinde yanıma gelip tam karşıma oturdu. Onu hiç takmadan bir ayağımı yorgunca uzattım ve diğer dizimi kırıp kolumu üstüne koydum. Boks antrenmanından yeni çıktığım için nefes nefeseydim.

"Sinirli misin"

"Yooo" dedim alayla "alt tarafı üç gün önce ailemin aslında ailem olmadığını öğrendim ha bir de yarın dört nisan" kafamı iki yana salladım "onun dışında iyiyim ki zaten onlarda sinirlenmem için gerekli bir neden değil" omuz silktim, bana deliriyor musun der gibi bakıyordu "ayrıca ne olmuş ailem, ailem değilse? Herkesin başına gelebilecek normal bir olay bu"

"Anladım" diye mırıldandı "sinirlisin. Hastaneyi birbirine kattın mı bari"

Başımı iki yana salladım "inanır mısın ama sadece sonuçları açıklayan kişiye biraz, gerçekten biraz bağırdım ama onun dışında hiçbir tepki göstermedim" inanmaz bir ifadeyle bana baktığında gözlerimi irice açarak ofladım "ciddiyim"

"Her neyse" gözleri etrafta dolandıktan sonra tekrar gözlerimi buldu "onlarda kalmaya devam edecek misin"

Düşündüm...

"Bilmiyorum" diye yanıtladım Baran'ı. "Benim aklımda kalmak asla yoktu. Banu hanım gelip konuştu ama o konuştuğu için öylesine bir gün kalıp ayrılacaktım ordan"

Kaşlarını kaldırdı "ama..." dedi sorar gibi.

"Sonra doktor olan geldi" Dün buraya gelmiştim ve gelir gelmez Baran'a onları araştırmasını söylemiştim. O yüzden kimden bahsettiğimi anlamıştı ki zaten genelde isimleriyle değil meslekleriyle anardık onları "konuştu" ofladım ve başımı arkaya yasladım "keşke konuşmasaydı keşke hiç yanıma gelmeseydi keşke beni en başta sevmemiş olsaydı. Fazla bir şey söylemese bile bakışları yetti. O konuştuktan sonra o evden gidemedim saçma bir şekilde"

"Nasıl yani" diye sordu şaşkınca çünkü manipüle edilen biri değildim ve o doktor beni kesin manipüle etmişti yoksa imkanı yok orda kalmaya devam etmek istemezdim

"Ne nasıl?" Dedim tersçe "adam geldi benimle konuştu ve bir şekilde beni o evde yaşamaya ikna etti. Yanıma gelip saçma sapan konuşup bakmasaydı bir gün kalıp ayrılacaktım ordan"

"Kardeşin de var" gülümsedi "sen orda yaşayacaksın" gözlerim, Baran susar susmaz irice açıldı "hiç öyle bakma seni tanıyorum. Eğer kardeşine alışırsan hayatta gelmezsin"

"Neyse ki bana karşı ön yargılı"

Pişkince sırıttı "o işler belli olmaz bakarsın ki abla kardeş olmuşsunuz"

"Kapa çeneni" sigara paketinden bir dal sigara çıkardım ve dudaklarımın arasına götürerek ucunu yaktım, içime duman çektim ve dudaklarımın arasından çıkan dumanın büyük salona yayılmasına izin verdim