Abilerim mi ?

30. BÖLÜM | Otel

Son gaz devam! Hepiniz hoşgeldiniz.

100K okunma olmuş! Hepinize sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum 🤗

Oy vermeyi, takip etmeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Satır aralarında buluşalım. (Bu aralar bölümleri sık sık atmaya çalışacağım)

Daha fazla sizi bekletmeden hikayeye geçiyorum

İyi okumalar 🌸🤍

~~~~~~

"Poyraz" diye mırıldandım

"Ne oldu"

"Beni otellere götürsene canım sıkıldı"

"Hangi otellere"

"Otelleri işletiyormuşsun ya? O otellere"

"Oraya mı gitmek istiyorsun"

"He"

"O zaman şu sağdan dön"

"Tamam"

İkili yol ayrımına geldiğimizde direksiyonu sağa çevirdim ama poyraz aniden "dur" diye bağırınca hemen frene bastım. Ben fazla öne gitmemiştim ama poyraz kemer olmasa gidecekti. Dudaklarımı dişledim ve anlamamış gibi davrandım

"Ne oldu" dedim telaşla

"Neden aniden bastın frene?" Dedi tersçe "araba kullanmayı mı bilmiyorsun. Çekil de ben süreyim o zaman"

Kaşlarımı çattım "bir ehliyetini kasaptan mı aldın demediğin kaldı poyraz"

Bana döndüğünde o da kaşlarını çattı "onu diyemiyorum çünkü ehliyetin yok"

"Doğru"

"Arabayı geri geri alıp sağdan dön. Ayrıca sen sağı ve solu mu karıştırıyorsun?"

Başımı çevirip yola baktım. Araba hâlâ çalışır bir vaziyette yerinde duruyordu "belki. Hem herkes karıştırabilir"

"Yazı yazdığın taraf sağ, diğeri sol. Bu kadar basit"

"Nah o kadar basit" dedim ve poyraza doğru en seslisinden bir nah çektim. İçimin yağları erimişti. Kaşları havalandığında ellerim tekrar direksiyonu buldu "ben solağım. Sol elimle yazı yazıyorum. O mantıkla düşündüğüm için sorunlar çıkıyor zaten"

"Haaa" dedi abartılı bir aydınlanmayla.

Gaza bastığımda direksiyonu tamamen çevirip U dönüşü yaptım ve bu sefer doğru yoldan sürdüm arabayı. Yandan yandan poyraza baktığımda bana dehşetle baktığını gördüm ve ona bakmadım. Sonunda bana bakmayı kesip önüne döndüğünde ofladı

"Yanımda bir ruh hastası var Allah'ım sen beni koru" Anında göz devirdim "ay bir de göz deviriyor. Gece şurada eczane var dur Allah aşkına tansiyonuma baksınlar bir"

Dudaklarımı birbirine bastırarak kafamı sağa sola bir kere salladım ve hafifçe güldüm.

Yol poyrazın bana yol tarif etmeleriyle ve ara ara hatta sürekli söylenmeleriyle geçtiğinde sonunda gelmiştik. Arabadan ilk önce ben indiğimde poyraz da hemen ardından kemerini çıkartıp indi ve yanıma geldi. Ben de o sırada kafamı kaldırmış otelin girişine bakıyordum.

O kadar gösterişliydi ki... ama göz de yormuyordu. Kısaca matematik soruları gibi karışık edebiyat soruları gibi çok cevaplıydı

Poyrazı beklemeden içeri girdiğimde poyraz arkamdan yine söyleniyordu, otelleri gördü bizi unuttu diye. Bu poyraz tahminen ne zaman kaynana gibi söylenmeyi kesecek?