Abilerim mi ?

22. BÖLÜM | Kerim abi

Hepppiniz hoş geldinizzzzz!

Nasılsınız hayat nasıl gidiyor? Yarın okul da var bu arada KDKDKMDMF

Oy vermeyi, satır arası yorum yapmayı, takip etmeyi.... Cart curt falan filan her neyse unutmayın lütfen, bu şekilde kendimi motive ediyorum

Sizi merakta bırakmadan bölüme geçiyorum!

İyi okumalar premseslerim

~~~~~~~

Kartal, telaşla Gece'yi kucağına aldığında sakin olmayı deniyordu ama şu an onun için bu zor gibiydi, hayır, gerçekten zordu

Daha önce böyle hissetmemişti

Belki durumu ağır değildi ama başının etini 'uçan Kartal' diyerek yiyen kızı şimdi sessiz görmesi onu hiç mutlu etmemişti

Rüzgar, Kartal'ın seslenmesiyle o yöne doğru baktı ve kartalın, geceyi kucağına alacağını görerek kaşlarını çattı ama sonrasında kartalın telaşlı yüzünden bir şey olduğunu anlayarak yanlarına gitmeye başladı

"Ne oldu" diye sordu rüzgar, kartalın kucağındaki baygın halde duran gece'ye bakarak.

Kartal, rüzgarın yanından geçerken "Nefes alamadı sonrasında bayıldı. Arabayı hazırla hastaneye gidiyoruz" dedi. Ne olduğunu bilmiyordu ama zaman kaybetmemeleri gerekiyordu

Diğerleri de oyunu durdurarak rüzgar ve kartalın yanına gittiklerinde leroy "ne oldu" diye sordu.

"Nefes alamadı ve bayıldı"

"Hastaneye gidemeyiz" Kartal, rüzgar konuştuğunda durdu ve ona baktı "o neden"

"Nefes alamayıp bayılması sık oluyor ve sorun hastaneyle alakalı değil bunu sana bayılmadan önce anlatmıştır. Hem iğneden korkuyor" durdu ve kartalın kucağındaki kız kardeşine baktı "salondaki koltuğa yatır"

Kartal istemeyerek salona doğru adımladığında hemen arkasın rüzgar ve diğerleri geliyordu

Salona girdiklerinde Kartal hemen geceyi koltuğa yatırdı. Leroy da işaret parmağını kız kardeşinin dudaklarının biraz üzerine koyduğunda çok yavaş nefes aldığını görerek sıkıntıyla nefes verdi

O sırada rüzgar, merakla cevap bekleyenlere dönerek "kalbinin yakınlarında kurşun var ve çok fazla haraket ettiği nefes alamayarak bayıldı" dedi. Bu kadar cevap anlayana yeterdi

"Nefes alış verişi çok yavaş"

"Bekleyip göreceğiz" dedi rüzgar ve kız kardeşinin yattığı koltuğun hemen dibine oturdu.

GECE'NİN ANLATIMIYIA ( İki buçuk saat sonra/pazar sabahı)

Çok yoruldum

Her şeyden, herkesten, hayattan

Şaka şaka

Bir saattir aralıksız yürüyordum ve yol bitmek bilmiyordu. Sonunda mezarlık gördüğümde Oflayarak çığlık attım

"O kadar yol geldim! Allah'ım sen bana yolun sonu burası diyerek sübliminal mesaj mı vermek istiyorsun? Eğer öyleyse bu kadar zahmet etmene gerek yok ben biliyorum bunları" diyerek mezarlığa doğru yürüdüğümde yere düşmemle tekrar çığlık attım ama buna ek bir de "Allahu Ekber" diye bağırmıştım

Yemin ederim imanlı bir şekilde düştüm

Ayağa kalkarken üzerimi silkeledim "özür dilerim Allah'ım öyle demek istememiştim. Sen bana istediğin kadar mesaj verebilirsin"