OBLIVION 1: Wyatt Roberts (Soon To Be Published Under Bibliothéque Publication)

CHAPTER 14

CHAPTER 14

WYATT'S POV

"Good morning sir, I just wanted to tell you that someone called from SPayton Food Company..."

Tinapunan ko ng tingin si Angelica na kakapasok lang ng opisina ko.

SPayton Food Company is one of the largest companies in the United States.

"And they have an offer for us," dugtong niya.

"Spill it out."

Binalik ko ang tingin ko sa mga papeles na pinipirmahan ko.

"Sir, it has been reported that our company was the one that they chose to partner with their company."

Muling napaangat ang tingin ko sa kaniya.

"Really? That's quite interesting."
Just in case, their company can be of great assistance to us in facilitating and expediting the establishment of a new branch of our company in the United States.

"Indeed, sir. This is a huge opportunity for us. We'll have an easier time establishing a new branch in the United States and establishing our company's presence there if you accept their offer, sir."

Tumango-tango ako.

"Alright, then set a meeting with them," saad ko at ibinalik ulit ang tingin sa mga pinipirmahan ko.

"Right away, sir," sagot niya at lumbas.

Binali ko ang leeg ko at tinignan ang cellphone ko.

Still no reply from her.

Inihatid ko siya kahapon na 'di manlang kami nag uusap. Masyadong mainit ang ulo ko sa lalaking 'yon, I have a bad feelings.

I know she's angry dahil sa ginawa ko.
Damn it!

Tumayo ako at lumabas ng opisina. Dumeretso ako sa office ni Effie ngunit wala pa siya.

She's late already.

"Fuck!" Napamura na lang ako ng maisip ko na baka kasama na naman niya 'yong lalaking 'yon kaya wala pa siya.

Napalingon ako ng tumonog ang pinto.

"Oh! Goodmorning SIR," she emphasis the word sir.

"You're already late. Kasama mo na naman ba siya?"

Napahinto ito sa sinabi ko.

"Who?" ikli niyang tanong.

"The guy yesterday." She rolled her eyes.

"Paano ko naman siya makakasama, ni di nga ako nakapag paalam sa kaniya kahapon dahil hinila mo na ako paalis." Bakas sa tono niya ang inis.

"Gustong-gusto mo naman ata siyang kayakap, eh." Pag na alala ko 'yon nabubuhay na naman ang inis ko.

"Ano naman? He's my childhood best friend and 4 years kaming hindi nag kita, kaya natural lang na miss namin ang isat is--"

Naputol ang sinasabi nyia ng sipain ko ang silya kaya natumba ito.

"I don't want to hear that fucking words again!"

Iniwan ko siyang gulat at confused sa opisina niya.

Aahh.. fvck! Why I am acting this way?

Bumalik ako sa Office ko at pabagsak na sinara ang pinto.

Effie's POV

Ano ang problema ng lalaking 'yon? Kahapon pang mainit ang ulo niya.

Itinayo ko ang silyang sinipa niya.
Napaka high temper tss.