I'm a Ghost in Another World

Chapter 45

Chapter 45: Time Skip

MAKALIPAS ang mahigit isang buwan na pananatili ni Elaine sa Nayon ng Liryong Lampara, nasaksihan niya ang masayang simpleng pamumuhay— malayong-malayo sa nakaraang buhay mayaman. Laging pagkain ay gulay na mano-manong niluluto, gano'n din sa karne. Kaya doon niya napagtantong masaya ang bago niyang mundo. Ngunit hindi siya nakaiwas sa matinding pagsasanay ni Pinunong Sol. Doon niya rin napagtantong ang mundong ginagalawan niya ay mala pantasya.

Hindi na pala pantasya. Totoo na itong nasasaksihan ko, sa isip-isip ni Elaine.

Kasalukuyang nasa gitnang bahagi ng nayon si Elaine kasama sila Pinunong Sol at Cielle na masayang kausap ang mga residenteng kasama nila. Itim ang kaniyang buhok dahil sa mahika ni Pinunong Sol. Gano'n din kay Cielle na halos pinagbiyak na buko ang dalawa.

Kakasibol lamang ng araw sa kalangitab at ang lahat ay nagsama-sama upang maghanda ng makakain sa pag-alis nila Elaine. Napamahal na ang mga residente sa dalawang magkapatid kaya tinuring nila itong parang kasama na rin sa kanilang pamilya.

Sila Elaine at Cielle ay kinilalang sila Ella at Elle— mga pamangkin ni Pinunong Sol na narito para magbakasyon at magsanay. Hanggang ngayon, walang nakakaalam sa totoo nilang katauhan maliban na lamang kay. . .

"Ate Ella!"

Napalingon si Elaine at nakita ang batang si Zyaniah na tumatakbo papunta sa kanila. Masaya itong kumakaway habang hinahabol ito ni Zianelle.

"Ate. . . hintayin mo ako!" reklamo ni Zianelle.

"Zyaniah," nakangiting bati ni Elaine nang makarating ang bata sa kanya.

Ang mukha ni Zyaniah ay namangha nang makita ang kabuuang katawan ni Elaine. Naka-pony tail ang mahaba nitong buhok at nakaladlad ang bangs. May suot na jumpshot na yari sa katad at nasa loob nito ang puting shirt. Sumasabay ang suot niya sa kurba ng kanyang katawan. May suot itong itim na boots na may duming galing sa putik.

"Kahit anong isuot mo ate, napakaganda mo pa rin," papuri ni Zyaniah.

"How about me?" sulpot na sambit ni Cielle.

"Ikaw din po, Ate Elle," nahihiyang tugon ng bata na mahinang kinatawa ni Elaine.

"Bakit mo ako tinatawag?" tanong ni Elaine.

Bago siya sinagot ng bata, tumingin-tingin muna ito sa paligid. Takang tumingin si Elaine at nadagdagan pa ito nang lumapit sa kanya ang bata sa gilid niya. Dahil siya'y nakaupo, naabot siya ng bata para bumulong, "Gusto kayo makausap ni Kuya Guillermo."

"Huh? Bakit daw?" bulong din ni Elaine.

"Basta!"

Humiwalay na ang bata sa kanya at ngumiti.

Kumunot ang noo ni Elaine at humalukipkip.

Ano kayang problema no'ng Ceasar na 'yon? Sa isip-isip niya at inalala ang kakaibang pagbabago nito sa loob ng mahigit isang buwan.

Si Guillermo Ceasar ay ibang-iba ng tao ngayon na malayong-malayo noon sa ugali nito. Nang makahalubilo ito sa mga residente ng nayon, unti-unti siyang nagbago. Natutong magpakatao at animo'y isang demonyong may sungay na nagkaroon ng halo. Natuto rin itong magmahal. Minahal nito ang isang dalagang tinangkaan niyang patayin. Ito pa nga ang nagbigay daan sa kanya para magbago ng tuluyan.

Napangiwi na lang si Elaine nang maalala ang pagbabago ni Guillermo.

Hindi ko lubos maisip na ang masamang 'yon ay pwedeng magbago. Iba talaga ang nagagawa ng pagmamahal. Ano ba 'yang pagmamahal? Kailan ko mararanasan 'yan para naman mabago rin ugali ko.