Loving You Was a Dream (A Bongbong Marcos Fanfic)

Chapter 46

"No, wait. This can't be!" I exclaimed, kasabay ng pag gising ko sa pag kakatulog.

Wait what? Hindi ko namamalayang nakatulog na pala ako rito sa breakfast snook.

Kasabay nito ang kaagad na pag labas ni Tito sa kusina, naka suot pa ito ng apron niya.

"What happened?" Nag aalala nitong tanong.

Wait, wala naman siya kaninang pumunta ako rito ah? What is he cooking? Filipino breakfast? Kaya yun rin ba yung napanaginipan ko kase yun yung naamoy ko?

Totoo bang hindi talaga kami ikakasal bukas ni Sandro?

Geez, would it be a sign na kailangan ko na talagang sabihin kay Sandro? Ang dali lang sabihin pero ang hirap gawin, i need to think of a plan.

"Love?" Rinig kong tawag saakin ni tito na ngayo'y nasa tabi ko na "are you okay?" Pag aalala nito.

"Yeah" matipid kong sagot.

"What seems to be the problem? Kahapon ka pa ganiyan" wala akong balak sagutin ito, kaya tumayo nalang ako para umakyat nalang muli, hindi ko rin alam ang sagot sa tanong niya, maybe i was the problem.

"Where are you going?" Kaagad na tinanong nito tsaka hinawakan ang kamay ko ng tumayo ako.

"Upstairs"

"Wait, let's have a breakfast first" pag aaya nito.

"Nah, i lost my appetite, mauna kana kung gusto mo" pag tanggi ko.

"Love" nalulungkot nitong tawag, pero hindi ko pinansin at tinanggal lamang ang pag kakahawak niya sa kamay ko.

Tsaka na nag lakad papaalis sa harap niya at umakyat, gusto ko na siyang kausapin, pero may kung anong pumipigil saakin, pinapairal ko nanaman ang pride ko.

Humiga ako ng pabagsak sa kama and stares at the ceiling, ano bang kailangan kong gawin? Gusto kong maging malaya na kaming dalawa, pero eto ako hindi gumagawa ng paraan para makalaya kami.

Hindi ko namamalayang nakahawak na pala ako sa Engagement ring ko. Tinanggal ko ito, at itinaas para pagmasdan.

Would Sandro will understand the situation? And would he accept the fact that i love his father more than to him?

Would we able to love each other freely ba talaga, kung sakaling masabi ko na kay Sandro?

Would i really be living in my dreams if ever? Would their relation as father and son will be still the same after i confess everything to Sandro?

I have so many thoughts in my mind right now. Na tanging masasagot lamang kapag nagawa ko na ang dapat kong gawin.

**

Shocks, what time is it? Kaagad na pumasok sa isip ko ng magising ako, hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

It's already past 3 na, medyo nakakaramdam narin ako ng gutom.

Kaya tumayo na ako at lumabas ng kwarto para makababa na'y maka kain. Pag labas ko ng kwarto hanggang sa pag baba ko ng hagdan ay wala akong nakita ni anino ni Tito.