Chapter 8

410 30 10
                                    

Late na nga kami ng makarating kami rito, at ipinaalam na nga ng isa sa mga host na andito na ang susunod na presidente ng pilipinas, at hindi parin pala lumalabas si mayor inday, she's still in her holding area, mag kahiwalay kase ang holding area nilang dalawa.



Dahil hinihintay niya muna si tito, at mabuti ay hindi pa tapos mag salita ang iilan sa mga senador, kaya may oras pa kami para makapag handa.



"Buti nalang talaga nakaabot pa tayo" sinabi ko sa kanila habang inaayos ang aking camera.



"Yeah, sinabi mo pa" pag aagree ni sandro.



One of the staff entered "Uhm, sir. In 5 minutes po lalabas napo kayo" pag papaalala niya "ok, thankyou" tito bong simply said.



"You ready, pops?" Pag tanong ni simon, marahan naman tumango si tito, lumapit saknya si vinny at iminasahe ang dalawa niyang balikat "you can do it, pops" he said while still massaging his shoulders. Bong just tapped his hands.



And i found it cute so i took a pictures on it.



"Ok, let's get ready na?" Pag aya ko sakanila, tumango lang sila at pumwesto.



Andito na kami sa labas ng holding area, at nakasalubong pa namin si mayor inday, pero siya raw muna ang unang tatawagin paakyat sa stage.



As my job, im just taking a picture of them. And they already called mayor inday.



At pumesto na kami, dahil susunod na si tito, pumwesto lng ako sa harap niya para makakuha ng maggandang litrato. Ng una ay nag aalala ito dahil, siksikan at baka masaktan ako. Pero sinigurado ko naman sa kaniya na ok lang, at kaya ko naman kaya wala siyang dapat ipag alala.



"Ang susunod, na presidente ng pilipinas" the annoucer said "Ferdinand bongbong Marcos jr!" At nag simula nakaming mag lakad papunta sa stage, nakaka overwhelmed ang salubong ng mga tao saknya, kahit ako tila gusto kong umiyak sa tuwa.



I took a lot of pictures of him infront at ng sapalagay kong enough nayon, ay nag paiwan ako sa likod at mula don ako kumuha ng mga litrato. Nag makaakyat na siya sa stage, ay kaagad akong pumunta sa harapan sa audience area para makakuha pa ng mga litrato niya.



And he went back on his sit, kaya lumapit na ako sakanya, at ng makita ako i gave him a tumbs up. Dito lang ako malapit sakaniya, para makakuha pa ako ng maraming litrato, while the boys. Andon sila sa harap kasama sila tita, wala akong sinasayang na pag kakataon, kinukuhaan ko lahat ng mga moments nila.



Huling senador nalang ang magsasalita at pag katapos ay si mayor inday na. At kasunod non ay si tito na.



Tito is just listening to mayor inday, at sa tuwing mag tatama ang paningin naman ay agad siyang ngumingiti.



After a while, it's his turn na. Sumunod na muna ako saknya at kumuha ng mga litrato, grabe ang ang sigawan ng mga tao ng tamayo siya sa harap ng stage, im so proud of him, he deserves this. Deserve niya lahat ng mga pagmamahal na ibinibigay ng mga taga suporta.



Mag sasalita na siya, kayat bumaba na ako at pumunta sa harapan niya para kumuha ng litrato mula noon, hindi ko maiwasang mapa mangha habang siya ay nag sasalita. Na tila'y na hhypnotize ako sa bawat salita niya, Minsan imbis na kuhaan ko siya ng litrato ay napapatitig nalang ako saknya.



Alam mo yung pakiramdam na kahit kakakita mo palang saknya, mararamdaman mo na agad yung sensiridad sakanya, sa mga bawat kilos at salita niya. You can really feel na mabuti siyang tao, hindi ko maintidihan itong mga bumabatikos saknya na tila alam nila ang buong pag ka tao nito.



Sana makilala nila siya kung paano ko siya na kilala, he is really mabait talaga, i cant even began to say how intelligent and how kind he is. And even if maraming nang babatikos sakanya he still looks for the good in people.



He's about to finish his speech, kaya't nag ready na sila sandro para samahaan sila tito sa may stage.



"Mabuhay ang mga pilipino, mabuhay ang pilipinas!" his last words at nag si labasan na ang mga confetti.



Nag si lapitan na ang mga senatoriables at si mayor inday. Umakyat narin sila sandro na may bitbit na flaglets and gave one to tito.



Im so happy seeing them like that, they let out the ballons and they are waving their flags, while me im busy taking a pictures of them. Hindi ko maiwasang mapa luha habang kinukuhaan sila ng litrato. Para nakong stage mom nito!



After a while bumaba na sila sa stage at nag si punta uli sa mga holding area nila, at sumunod narin ako kari tito



"You made it, tito. We're so proud of you" i said, habang nasa holding area kami and i hugged him and tapped his back, i felt naman na kung ano ano nanaman pinag gagawa ng dalawa sa likod ko, kaya ng matauhan ako ay dahan dahan na akong kumalas sa pag kakaakap at ngumiti



"Thankyou" and he smiled at me



"Sayang, you're not with us kanina" malungkot na sinabi ni vinny



I caressed his back "it's ok, even if i want to join you, it's your moment" at matipid na ngumiti



"Eh, you're like our family narin kaya! So dont distance your self to us!" Sagot neto



"Yeah, vinny is right ella. Parang pamilya ka na rin namin" pag aagree ni sandro kay vinny at inakbayan ako



"Yeah, parang pamilya ko na rin naman kayo! Pero hindi natin maiiwasan ang mga masasabi ng mga tao, lalo na't mainit sa mata ng ibang kampo kay tito bong" sinabi ko sakanila, tama naman ang sinabi ko, ayokong madagdagan ang pwede nilang ibato kay tito.



"Ok na akong nakikita ko kayong masaya, im ok with working behind the stage, hindi naman mababawasan ang suporta at pag mamahal ko sainyo" i said to them at marahan na ngumiti



"Ok, someone is being cheezy" simon said at lumapit saakin ang hugged me, at sumali rin sa pag yakap yung dalawa saakin



At agad kong napansin si tito na pinagmamasdan lang kami, kaya inilahaad ko yung isang kamay ko at inabot saknya at hilain para mapasama saamin.



At this moment they filled my heart full of their love, wala na akong ibang mahihiling pa kundi makasama lang sila, im too grateful to have them and to be with them.



Maya maya pa ay onti onti na kaming kumalas sa pag kakayakap, at tila may mga namuong luha sa kanilang mga mata gayun narin saakin.



"Look what have you done oh" tito said and wiped his tears, At napa tawa nalang kami. "Get ready na, maya maya pa ay aalis na tayo papunta sa hotel na pag sstayan natin" he said at tumango naman kami, at inayos ang mga gamit





:))

Loving You Was a Dream (A Bongbong Marcos Fanfic)Where stories live. Discover now