Loving You Was a Dream (A Bongbong Marcos Fanfic)

Chapter 23

"you ready na, babe?" Tanong ni sandro ng pumasok sa kwarto at saktong isasara na ang zipper ng dress ko

"Yeah, can you help me first muna? I can't close it kase" pag turoko sa likod at saka naman siya lumapit, natawa muna ito bago tuluyang isara

"Thank you, let's go?" Pag aaya ko anpt tumango naman ito, he held my waist and went downstairs

"Ayan na pala yung two lovebirds" vinny said when he saw us and giggled "kayo nalang ang hinihintay kaya" he added

"Antagal kasi nitong si ella" pag turo saakin ni sandro at saka ko naman ito inirapan

"Tara na, the time is ticking" pag singit ni tito, sungit naman netong gwapong ito, hays napaka importante talaga sa taong to ang oras, parang hindi pilipino

"Ay aye, captain" pag bibiro ni vinny at saka sabay sabay na kaming lumabas at pumasok sa kotse

"Mas mukha kapang kinakabahan, babe, kaysa kay tito" pag bibiro ko sakniya

We're now on our way kung saan kami susunduin ng chopper, mas ramdam ko talagang mas kinakabahan si sandro kesa kay tito haha o baka hindi lang niya pinapahalata? Napaka seryoso naman kase ng expression nitong taong to e, pero pag sa maraming tao napaka sigla, napaka masiyahin.

Mas lumala pa after kong makauwi, i don't know since then i barely see him smiling with us, specially kapag kaming tatlo lang nila sandro ang mag kakasama

Im overthinking too much, baka sadyang pagod lang siya kaya ganon.

"We're here na, babe. wala ka nanaman sa sarili" sandro said at tila nabalik ako sa wisiyo. At saka luamabas ng kotse "sorry may iniisip lang"

"It's fine, babe. Let's go?" Pag aya neto at inalok ang kamay niya

We're now settled inside the chopper and waiting for it to take off, approximetly time na makapunta kami don ay by 5:30pm it is still too early, since 6pm pa naman ang simula ng event, at saka hindi naman kaagad agad ay lalabas na si tito, marami pang magaganap na seremonyas bago siya lumabas

Ewan ko ba sa taong to, kay dami rami namang oras. Pero gustong palaging mauna, wala talaga sa bokabolaryo niya ang salitang filipino time, kaya magiging kawawa ang magiging ka date neto, tiyak palaging oras ang pag aawayan nila.

"You okay?" Sandro asked and held my hands, atsaka tumango lang ako ng marahan.

We're now here inside the holding area, as expected before 6pm andito na kami, ni iilan palang ngang mga senetoriables ng narito even si Mayor Inday ay hindi pa nakakarating.

...

Kakarating lang ni Mayor Inday at Nandon siya sa kabilang holding area, hindi ko ba alam kung bakit pinag hihiwalay nila ang presidente at bise presidente.

"Sir in 30 minutes lalabas na po kayo" sinabi nung isang staff "and kayo po pwede na po kayong pumunta sa harap" sinabi nito saamin at saka tumango

"Oh, pops. We're go ahead wait ka nalang namin don, see you nalang there" pag papaalam ni sandro at saka lumapit sakaniya to give him a hug and ganon rin ang ginawa ng dalawa

Im too hesitant to do it, pero there's no reason not to. Kaya lumapit rin ako atsaka binigyan ng yakap si tito "goodluck, tito" i whispered and tapped his back, nung una ay ayaw pa akong bitawan. "Thank you" atsaka dahan dahan niya na akong binitawan. Hindi ko alam pero kakaiba ang naramdaman ko sa pag kakayakap naming iyon, pero isina walang bahala ko nalang.

At saka nag lakad papunta sa pinto, bago ako lumabas ay binigyan ko muna siya ng thumbs up at saka tuluyang lumabas.

Mula dito, ay ramdam ko na talaga ang init ng salubong nang mga tao sakanila, punuan talaga ang loob ng philippine arena. Kung ikukumpara ito sa tamang panahon ng aldub, ay mas dumoble pa ito

Marami ring nag tilian ng makita ang tatlo lalo na ng makita si sandro, sorry girls i won his heart.

We're now settled on our seats, and patienly waiting for tito's turn, isang senatoriables nalang at mag sasalita na si Mayor Inday.

....

"Andito na ang agila ng davao, Mayor inday sara duterteeeee" pag anunsyo sa pangalan ni mayor, at nag si tayuan kaming lahat atsaka umakyat na ito sa entablado

Gagshok ang ganda huhu, maka laglag panga, kung lalaki lang siguro ako liligawan ko talaga eto. At napansin ko namang napa tulala rin itong si sandro ng makita si mayor, gandang ganda yorn? Thou she's really beautiful naman talaga

And she started delievering her speech, i can't help but just to look at her, and admire her beauty.

Tila na tahimik ang lahat ng mag salita ito, hindi ko alam kung dahil ba nakikinig ba talaga sila o nabibighani lang sa kagandahan ni mayor.

I dont personally know her, pero i feel na she's really a good person but a tough one. I heard na may sinapak daw siya na sheriff sa davao e, hm dasurb. 15 years and age gap namin, pero hindi halata. Mukha lang siyang nasa 30s pero nasa early 40s na siya. Prayer reveal naman Mayor.

"Ang ganda niya talaga no, babe?" Bulong ko kay sandro, kung sakali mang maghiwalay ang landas naming dalawa ni sandro, ay mas gugustohin ko pang mapunta siya kay Mayor kesa sa ibang tao, at saka tumango lang ito

Hindi sa katagalan ay natapos na niya ang speech niya, at saka tinawag na si tito. Pero meron pang gaganaping maliit na seremonyas bago siya tuluyang mag salita.

Meron munang naganap na play kung saan tila nag kita ang tigre ng norte at and agila ng davao, napaka galing nila, napaka natural lang, pag katapos non ay mag sasalita na si tito

Sobra ang hiyawan ng mga tao, nang pumunta siya sa harap ng entablado, makikita mo talaga sa mukha niya na napaka saya niya na makitang ganon ka init ang pag tanggap sakaniya ng mga tao.

Nakakatuwa naman talaga ang suporta na ibinibigay ng tao sa pamilya nila, after for how so many years ay nandiyan parin sila at patuloy na sumusuporta.

Hindi ko maiwasang maluha habang pinapanood siyang mag salita sa harap, i felt so proud for him. He've been through a lot deserve niya lahat ng suportang ito, i felt na sandro held my hands and i looked at him and he smiled, at ibinalik ang atensyon kay tito

Ang gwapo niya talaga huhu, halatang hindi mapapasaakin.

Patapos na siyang mag salita at saka nag handa na itong tatlo para samahan si tito sa taas ng stage, nung una ay inaaya panila ako, pero tumanggi ako because its their moment. And i dont want to ruin it.

Im just so proud at him while watching him waving the flaglets at saka umakyat na ang tatlo para samahan siya. Can't help but to admire him, hanggang ganito nalang ako pa admire admire sakaniya mula sa malayo.

"Congrats, tito" i said ng maka baba na sila sa stage at niyakap "im so proud of you, deserve mo lahat to" and tapped his back and he just smiled.

Nag kwentuhan muna sila ni mayor bago kami, pumunta sa after party event, matagal tagal rin silang kase silang hindi nag kita kaya it end up na napatagal ang pag uusap nila kahit na mag kikita pa naman sila mamaya, inip na inip na ako rito huhu, gusto ko na ring kumain.

Atchka ewan biglang nag iba pakiramdam ko nang makita silang dalawa na mag kadikit at masaya, ewan ko ba. Dala lang siguro ito ng gutom.

:))