Loving You Was a Dream (A Bongbong Marcos Fanfic)

Chapter 43

Kaagad akong nagising ng maalala kong may sakit nga pala itong katabi ko, kaya agad akong napaupo at chineck muli ang temperatura niya gamit ang likod ng palad ko.

Geez, bakit parang mas tumaas pa yung lagnat niya, ano bang nangyari dito? Ano bang gagawin ko rito? Huhu. Tumayo na ako at nag tungo sa banyo para simulan na ang araw ko, Kasabay nito ang pag palit ko ng tubig sa may bowl, na ipang-papahid kong muli kay tito.

Kapag talaga hindi pa bumaba ang lagnat niya hanggang mamaya, ay dadalhin ko na talaga siya sa hospital.

Marahan akong umupo sa tabi niya, at iniayos ang pag kakahiga niya para ma-punasan ko siya ng maayos, ipiniga ko na iyong bimpo na ibinabad sa may tubig, at sinimulan na ang pag-pahid nito sa kaniyang, katawan.

Alam kong hinihiling kong mag-kita tayo, pero hindi sa ganitong paraan.

Saktong pag kapatong na pagkapatong ko ng bimpo sa may noo nito ay, marahan na nagbukas ang mga mapupungay niyang mata.

"Hmm, goodmorning, love" he greeted, na medyo manas pa ang boses nito.

"Goodmorning, pahinga ka pa" i responsed, marahan kong hinawakan ang makabila niyang pisngi saka marahan siyang hinalikan.

"Pahinga ka lang diyan ha?" Kaagad kong sinabi, pagka bitaw ko sa pag kakatalik ko sakaniya at ngumiti.

"Where are you going?" Kaagad niyang tinanong ng tumayo ako at sinundan ako ng tingin.

"Im just going to cook something for you, love" pag papaalam ko sakaniya.

"Stay here nalang" mahinahon nitong sinabi na tila may kasamang lungkot.

"After kong gawin lahat ng kailangan kong gawin, promise i'll stay right by your side the whole time"

"Hmm-kay" tila nag tatampo nitong sambit, mabuti nalang ay kaagad kong napigilan ang pag ngiti ko, parang may batang gustong mag-palambing dito. Kaya naman lumapit akong muli sakaniya at umupo sa tabi niya.

I leaned down, tsaka ko ito pinag hahalikan. "I'll be quick, okay?" I assured to him, tsaka lamang siya tumango at muli ko siyang hinalikan. Pag katapos non ay tumayo na ako at iniayos ang pag kakakumot niya bago tuluyang lumabas sa kwarto.

Para naman siyang yung batang may sakit na ayaw mawalay sa magulang. Although i found it cute.

Bumaba na ako at dumaretso sa kusina, ano bang pwede kong maluto rito? Lugaw? Soup? Why not both.

Hinanda ko na ang mga rekados para sa lugaw at sa soup na aking lulutuin. Ang lakas talaga maka pag kain ng may sakit nito.

Nakakaramdam na ulit ako ng antok sa mga oras na ito, gusto ko na ulit matulog pero hindi pwede, may kailangan pa akong alagaan. Bawiin ko nalang mamaya tutal tinapos ko naman na lahat ng mga gagawin ko ngayon kanina.

Im just peacefully cooking, nang may biglang yumakap mula sa likod ko. And he rested his head on my shoulder. I softly tapped his head tsaka marahan na humarap sakaniya.

"Bakit bumaba ka na? Hindi kapa magaling oh" tanong ko sakaniya sabay pag hawak sa mukha niya para ma check kung bumaba na ba ang temperatura niya.

"I missed you already" paglalambing neto tsaka muling ipinalupot ang mga kamay nito sa katawan ko at isiniksik ang mukha niya sa leeg ko, ramdam ko sa leeg ko ang bawat hininga niya.