Loving You Was a Dream (A Bongbong Marcos Fanfic)

Chapter 17

Lumipas na ang ilang araw, maging maayos naman na ulit ang pagkakaibigan namin ni miguel, pero may mga pag kakataong naiilang parin ako saaming dalawa.

"Ella" pag tawag at pag katok ni tito mula sa labas ng study area "tara kain na tayo" pag aya niya ng buksan niya ang pinto, tumango naman ako at tumayo.

Hinintay niya akong makalabas ng study area, at sinabayang maglakad. Mamaya lang ay aalis nanaman kami at mag tutungo sa isa sa pinakamalaking rally, at iyon ay sa cebu

Nag luto siya ng pinakbet para saaming dalawa, sabi ko kase sakniya kanina nag ccrave ako sa pinakbet, pero hindi ko inexpect na iyon ang ihahanda ngayon at siya pa mismo ang nag luto

Habang kumakain ay tila nakaramdam ako ng lungkot sa puso ko, At agad namang napansin ni tito yon

"Hey, hindi mo ba nagustohan ang luto ko?" Nalungko na tinanong niya at agad akong napailing

"No, i love it kaya" i smiled at ibinalik ang atensyon sa pagkain, pakiramdam ko ay ito na ang huling araw na kasama ko siya. Hindi ko alam bakit pero iyon ang pumapasok sa isip ko, at yun rin ang nararamdaman ko

Na wweirdohan ako sa nararamdaman ko pero mas pinili ko nalang, na isa walang bahala na lang iyon baka guni guni ko lang lahat ng to, baka gutom lang to dahil nalipasan ako kaya ganito ang pumapasok sa isip ko. At kanina pa akong wala sa sarili.

Matapos naming kumain ay, ako na ang nag prisintang mag ligpit ng pinagkainan, gustohin niya mang umayaw pero dahil makulit ako ay wala siyang nagawa

Tila gusto ko siyang pag silbihan sa mga araw na ito, gusto kong bumawi sakaniya.

...

"Tito" tawag ko sakaniya ng makita ko siyang naka tayo sa may garden, agad naman itong napatingin at agad akong lumapit sakaniya

"Hindi ka pa ba mag reready?" Pag ttanong ko sakniya dahil sa iilang oras lng ay babyahe na kami papuntang cebu "mamayang kaunti pa nag papahinga lang ako saglit" sinabi neto at tumango lang ako

"Uhm tito" tila kinakabahan na sinabi ko at hinawakan ang laylayan ng aking damit "hmm" he hummed habang naka tingin saakin "can i ask a favor?" I asked at napatango kang siya, sa mga oras na ito ay gusto ko siyang yakapin ng mahigpit

"C-can i have a hug?" Madalas naman kaming nag yayakap pero sa mga oras na ito ay tila kinakabahan ako "ofcourse, yun lang?" he said and opened his arms signal na umakap ako sakniya

I hugged him tight, hindi ko maintindihan pero ang bigat ng pakiramdam ko sa mga oras ma ito, gusto ko ng sabihin sakaiya kung gaano ko siya ka mahal. Pero wala akong sapat na lakas ng loob

Tumagal kami ng ilang minuto at dahan dahan nakong bumitaw "are you ok?" Kaagad na tinanong niya saakin at marahan lang akong napatango at napatitig sakniya "what's wrong?"

"Nothing, tito" and i smiled, why am i acting weird today? "Una na ako tito, mag rready nako for later" pag papaalam ko sakniya at umalis sa harapan niya

Hanggang kailan ko kaya mapipigilan itong nararamdaman ko sakniya? Hanggang kailan ko mapipigalan ang sarili kong sabihin sakniyang mahal ko siya? Isip ko habang bubuhos sa katawan ko ang bawat patak ng tubig sa aking katawan

Ano bang nangyayari saakin ngayon, bakit ganito ang nararamdaman ko? Ang bigat sa pakiramdam, parang lilisanin ko na tong mundo, parang namamaalam na ako.