Esselamu aleykuuummmmm!!!
İlhamiye sonunda uğradı geçerken. Gecikmenin tek sorumlusu kendisidir!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Hiç harama bulaştırmadan ömrüme, gönlüme seni nasip ettiği için hamd olsun Rabbime güz güzelim. Kalbime şifa ömrüme deva olarak geldin... Hoş geldin..."
________________💍💍💍________________Yazar'dan
"Gözlerin ömrüme yakamoz gibi düştü" dedi Atike eşine mavilerine dalarak...
Gülümsedi Akif hanımına ve hanımının yüreğini eritti şu sözleriyle
"Sende o yakamozun oluşmasına sebep olan ay ışığı gibi vurdun denizime."Utandı Atike. Hiç hissetmediği şeyleri hissediyor, kalbi hiç çarpmadığı kadar hızlı çarpıyordu. Akif de farklı değildi. Onunda kalbi yerinden çıktı, çıkacaktı neredeyse. Bugünlük ayrılma vakitleri gelmişti. Akif ve ailesi evlerine dönmüştü. Atike ise Azra'nın gelir gelmez eline tutuşturduğu deri kapaklı, yaprakları eskitmeli, yazı yazılmış sayfaları göz yaşlarıyla bezeli ve okyanus kokulu defteri aldı; mumluğundaki mumu yakarak başladı okumaya.
Multi: Atike'nin hediyesi
Her satır yüreğine işliyordu. Ve şu kesindi ki daha önce hiç bu kadar güzel bir hediye almamıştı. Defterin sadece ilk yirmi yaprağı doluydu gerisi Atike'nin istediğini yazması için boş bırakılmıştı. Yazılanların ise ona özel olduğu daha kapağında yazan sözden belliydi. İlk sayfayı açıp okumaya başladı.
"Yüzümü güldürenim! Ömrüme hoş geldin. Sen bana verilmiş en güzel nimetim, Geçmişten bugüne kurduğum hayalimdin. Sen kalbimin neşesi, şükür sebebisin..."
Gözleri dolmuştu. Bir diğer sayfayı açtı.
"Atike'm! Sen benim vuslatımsın, İmanımın yarısının kurtarıcısısın, Gel Yarim gönlüme, ömrüme! Öyle bir gel ki gözlerim aydınlansın Çünkü sen gözlerimin aydınlığısın..."
YOU ARE READING
TEVHİD'İN SEDASI (ASKIDA! DEVAM EDECEK!)
Teen FictionTEVHİD'İN SEDASI Tevhid'in bastırılmış sesinin tüm minarelerden kalplere işleyeceği o günün hayaliydi zihnimizde ki... Ve bu hayal, zifiri karanlığa bürünmüş dünyanın, İslam'ın nuruyla aydınlanacağı günü bekleyen gözlerimizin, görmeyi ümit ettiği g...