EPIPHANY

Discendo, Discimus (2)

By teaching, we learn

HANNAH

For my final internship, I chose Kuya's previous workplace instead of our family's hospital. I don't wish to have special treatment from my superior and I want to really experience the job, na alam ko na hindi ko makukuha sa ospital namin dahil sa pagiging overprotective ng pamilya ko.

Wearing my uniform which is a pair of white scrubs and white rubber shoes, I gave myself an encouraging smile on the mirror then I wore my hair on a neat bun.

I snatched my handbag on my bed and the travel bag I prepared then I made my way out of my room.

The driver was already waiting for me beside the car when I went down.

"Hannah, lunch mo!" Ate Ligaya exclaimed while running from the kitchen.

"Thank you," I smiled. Iniisip ko pa kanina kung magdadala ba ako ng packed lunch o sasabay na lang sa mga kasama ko na kumain sa cafeteria mamaya. Pero nakakahiya na tanggihan si Ate Gay kaya ito na lang ang kakainin ko mamaya sa pantry o sa locker room.

The drive to the hospital was quiet as usual. Mom bought me my own car, and I already have a license pero dahil mahirap maghanap ng parking space, nagpapahatid na lang ako sa driver at nagpapasundo. Kung minsan ay isa sa mga pinsan ko o si Selene ang sumusundo sa akin to have dinner outside before sending me home.

Nagyaya si Ciara na mag-bowling mamaya, at dahil Friday ngayon ay pumayag na akong sumama. Wala akong duty bukas kaya sasama na rin ako sa sleepover sa hotel na na-book ni Ate Eve.

I spent my morning with Dr. Escano in his rounds. One of my fellow interns said that Dr. Escano was hitting on me, but I dismissed her. Baka kasi malisyosa lang s'ya. Pare-pareho naman kasi ang trato sa amin ng doctor. He's just being friendly.

"Almost lunch na," Dr. Escano said after taking a look on his wrist watch.

I slightly nodded. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat isagot sa sinabi n'ya kaya bahagyang yumuko na lang ako.

Nailang ako sa pagtitig sa akin ni Dr. Escano. Bahagyang kumiling pa ang ulo n'ya bago ngumiti. "Saan sa kakain, Hannah?"

"Sa locker room lang po, doc. May baon po kasi ako."

"Good. Sabay na tayo." Nauna nang maglakad si Dr. Escano sa akin papuntang lift lobby.

Tinignan ko ang oras at nakita ko na breaktime na. Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa at nag-send na ng message sa group chat naming mga intern para yayain silang kumain ng lunch.

Agad na nag-reply si Carina. Palaging madami ang hinahandang pagkain sa akin ni Ate Gay kaya kahit isali ko pa si Carina ay sobra pa rin sa aming dalawa. Sa tuwing may baon ako ay sumasalo sa akin si Carina, at bilang kapalit ay nililibre n'ya ako ng merienda.

Nauna pa si Carina sa amin sa locker room.

"Hi, doc!" Being her jolly self, Carina was all smile while greeting the doctor.

After brief words about our mornings, we settled on the round table on the pantry adjacent to the locker room.

"Sino ba ang hinihintay mong mag-text?" Joan, another intern asked with a smirk.

From looking at my phone which was placed beside my plate, I lifted my head then shook it slightly.

"May boyfriend ka na ba, Han?" Julius, a nurse, asked.

"Sa gandang 'yan ni Hannah, malamang meron na," ngisi ni Carina.

Tumango si Joan. "Mahinhin, maganda, sexy... ano pa ba ang hahanapin?"